Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Исход 12 Bible Online

Исход 12 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Исход 12

¹И Господ им рече на Мојсеј и на Арон во земјата египетска, велејќи:

²„Овој месец да ви биде почеток на месеците, да ви биде прв месец меѓу месеците во годината.

³Кажете му на целиот собор на синовите израилски: ‚На десеттиот ден од овој месец, секој нека земе јагне шилеже според бројот на челадта: значи, по едно на семејство.

⁴Ако се помалку во домот за едно јагне, нека го земе кај себе соседот, кој му е најблизок, со онолку души, колу што треба, за да можат да го изедат јагнето.

⁵А јагнето или јарето да ви биде здраво, машко, без недостаток, од една година; земете го од овците или од козите.

⁶И чувајте го до четиринаесеттиот ден од овој месец, а тогаш општиот собор израилски нека го заколе, во приквечерина.

⁷И нека земат крв од него и нека ги попрскаат обата довратника и горните прагови на куќата, во која ќе го јадат.

⁸И нека јадат месо истата ноќ, на оган печено, со пресен леб и со горчливи тревки, нека го јадат.

⁹Немојте да јадете од него сурово, ниту во вода варено, туку само на оган печено: со главата, со нозете и со внатрешнината.

¹⁰И ништо од него немојте да оставате до утрината (и коски не кршете од него); ако, пак, нешто од него остане до утрината, изгорете го на оган.

¹¹А вака јадете го: опашани околу половината, обувките да ви се на нозете и стаповите ваши во рацете ваши, и јадете брзо: тоа е Пасха Господова.

¹²Зашто ќе поминам низ земјата египетска таа ноќ, и ќе го убијам секој првороден во земјата египетска, од човек до добиток, и ќе им се одмаздам на сите египетски богови, зашто Јас сум Господ.

¹³А крвта ќе ви биде знак на куќите, во кои ќе бидете: и кога ќе видам крв, ќе ве одминам, па нема да има меѓу вас помор, кога ќе ја казнам египетската земја.

¹⁴И тој ден ќе ви биде ден на сеќавање и празнувајте го тој празник, посветен на Господ; празнувајте го од колено на колено; како трајна уредба.

¹⁵Седум денови јадете лебови без квас; уште од првиот ден отстранете го квасот од куќите ваши; зашто оној, кој ќе јаде нешто со квас од првиот до седмиот ден, тој ќе биде истребен од народот израилски.

¹⁶Во првиот ден да се соберете на свет собор; а и во седмиот ден направете го истото; никаква работа да не вршите во тие денови. Освен за јадењето, за кого колку што треба, само тоа можете да го правите.

¹⁷И славете го празникот Бесквасници, зашто во тој ден ја изведов војската ваша од земјата египетска; празнувајте го тој ден од колено на колено како трајна уредба.

¹⁸Бесквасни лебови почнете да јадете од првиот месец во четиринаесеттиот ден вечерта, па сѐ до дваесет и првиот ден од истиот месец, до вечерта.

¹⁹Седум денови не смее да има квас во вашите куќи. Бидејќи, ако некој јаде нешто со квас, ќе биде истребена таа душа од народот израилски, било да е странец или домородец.

²⁰Ништо со квас немојте да јадете: насекаде каде што престојувате, јадете само бесквасен леб!‘“

²¹И ги свика Мојсеј сите старешини израилски и им рече: „Одете и пригответе јагне, за семејствата свои, и заколете пасха.

²²Потоа земете китка исоп и натопете ја во крвта, што е во садот, и попрскајте ги горните прагови и обата довратника со крвта од садот и ниеден од вас да не излегува низ вратата куќна до изутрина.

²³И кога ќе помине Господ да го казнува Египет, штом ќе ја види крвта на горниот праг и на обата довратника, ќе ја одмине Господ таа врата, и нема да му дозволи на истребителот да влезе во куќите ваши и да убива.

²⁴Пазете го ова како закон за себе и за синовите свои довека.

²⁵И кога, пак, ќе влезете во земјата, што ќе ви ја даде Господ, како што рече, извршувајте ја оваа служба.

²⁶И кога ќе ве прашаат синовите ваши: ‚Каква ви е таа служба?‘

²⁷Одговорете: ‚Тоа е Пасхална жртва на Господ, Кој ги одмина куќите на синовите израилски во Египет, убивајќи ги Египќаните, а домовите наши ги зачува.‘“ — Тогаш народот, се наведна и се поклони.

²⁸И отидоа синовите израилски и направија така: како што им заповеда Господ преку Мојсеј и Арон, така направија.

²⁹А на полноќ ги уби Господ сите првородени во земјата египетска, од првородениот син фараонов, кој требаше да седи на престолот негов, до првородениот син на затвореникот во затворот, и сѐ што беше првородено кај добитокот.

³⁰И стана фараонот во таа ноќ, тој и сите негови слуги, и сите Египќани; и настана голем пискот во целата земја египетска, зашто немаше куќа, во која немаше мртовец.

³¹Тогаш ги повика фараонот Мојсеј и Арон, ноќта, и им рече: „Станете, одете си од народот мој, како вие така и синовите израилски, и извршете Му служба на Господ, како што велевте.

³²Земете го вашиот ситен и крупен добиток, како што велевте, и одете си, па и мене благословете ме!“

³³И Египќаните навалуваа на народот, што побрзо да си оди од земјата, зашто велеа: „Сите ќе изгинеме!“

³⁴И народот си го зеде тестото свое, уште неискиснато; ноќвите ги завиткаа во облеките свои, и ги ставија на рамењата свои.

³⁵И постапија синовите израилски според заповедта Мојсеева, и побараа од Египќаните сребрени и златни предмети, а и облека.

³⁶И Господ направи, та народот најде благонаклоност кај Египќаните, и тие им дадоа; така ги обраа Египќаните.

³⁷И тргнаа синовите на Израил од Рамзес за Сукот, околу шестотини илјади пешаци мажи, не сметајќи ги тука децата.

³⁸И многу други придојдени отидоа со нив, како и ситен и крупен добиток; мошне големо стадо.

³⁹А од тестото, што го изнесоа од Египет, испекоа бесквасни лепчиња, зашто тоа уште не беше скиснато кога ги истераа Египќаните, и не можеа да се задржуваат, така што дури ни храна за попат не си приготвија.

⁴⁰Времето, пак, што го поминаа синовите израилски во Египет изнесуваше четиристотини и триесет години.

⁴¹А кога се навршија четиристотини и триесетте години, ноќе, во истиот ден, излезе сета Господова војска од земјата египетска.

⁴²Таа ноќ, која Господ ја пробдеа, за да ги изведе од египетската земја, тоа е ноќ Бдение во чест на Господ, кое треба да го празнуваат синовите израилски од колено на колено.

⁴³И Господ им рече на Мојсеј и на Арон: „Закон за Пасхата е: ниеден туѓинец да не јаде од неа!

⁴⁴А секој ваш роб, купен за пари, откако ќе го обрезете, тогаш може да јаде од неа.

⁴⁵Придојден или наемник да не јаде од неа!

⁴⁶Во една куќа треба да ја јадете (не оставајте за изутрина); и не изнесувајте месо надвор од куќата, и коските од жртвата да не ги кршите.

⁴⁷Целото израилско општество нека прави така.

⁴⁸Ако се насели кај вас некој туѓинец и посака да ја празнува Пасхата Господова, нека му се обрезат сите од машки пол, па потоа нека почне да ја празнува, и ќе биде како роден во таа земја; инаку, никој необрезан да не јаде од неа.

⁴⁹Еден закон нека има за родениот во таа земја и за придојдениот што дошол меѓу вас!“

⁵⁰И направија синовите на Израил така како што им заповеда Господ на Мојсеј и на Арон.

⁵¹И во тој ден ги изведе Господ синовите израилски од земјата египетска, поделени на дружини.