Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Исход 21 Bible Online

Исход 21 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Исход 21

¹А ова се законите, што ќе им ги објавиш:

²„Ако купиш роб Евреин, шест години нека служи, а седмата нека си оди слободен, без откуп;

³ако дошол сам, сам нека си оди; а ако има жена, нека оди и жената со него;

⁴ако, пак, неговиот господар му дал жена, и таа му родила синови или ќерки, жената и децата нека останат на господарот негов, а тој нека си оди сам;

⁵но, ако робот одговарајќи, рече: ‚Го сакам господарот мој, жената моја, и децата мои; не сакам да одам и да бидам слободен‘,

⁶тогаш таквиот неговиот господар нека го доведе пред судот Божји и нека го постави пред вратата или на прагот и таму неговиот господар да му го продупчи увото со шило, та да му остане вечен роб.

⁷Ако некој ја продаде ќерката своја за робинка, таа да не си оди како што си одат робовите;

⁸ако не му се свиди на господарот нејзин, кој ветил дека ќе ја земе за жена, нека ја отпушти. Но нема право да ја продаде на туѓ народ, кога сам ја отфрлил;

⁹ако, пак, ја свршил за синот свој, нека ѝ го даде правото, што го имаат ќерките;

¹⁰ако земе друга за себе, првата не смее да ја лиши од храна, облека и сопружничко сожителство.

¹¹Не ѝ ги направи ли овие три работи, тогаш нека си оди од него слободно, без откуп.

¹²Кој ќе удри човек и тој умре, со смрт да се казни.

¹³Но, ако тоа не го направил намерно, а Бог допуштил да падне под негови раце, тогаш ќе ти определам место, каде што може да побегне (убиецот).

¹⁴Ако некој, пак, намерно го нападне својот ближен, со цел да го убие на измама, (и се засолни покрај жртвеникот Мој), одвлечи го и од жртвеникот Мој, за да умре.

¹⁵Кој ќе го удри таткото свој или мајката своја, да се погуби.

¹⁶Кој го проколнува таткото свој или мајката своја, со смрт да се казни.

¹⁷Ако некој украде човек (од Израилевите синови) и го продаде или се најде во негови раце откако го заробил, со смрт да заврши.

¹⁸Кога двајца мажи се скараат, па еден од нив удри друг со камен или со тупаница, но тој не умре, туку легне во постела,

¹⁹па, кога ќе стане, макар и со стап да се потпира, на оној што го удрил нека му е просто; само денгубата да му ја надомести и за лекувањето да плати.

²⁰А кој ќе удри роб свој или робинка своја со стап, и тие умрат од неговата рака, нека биде виновен пред судот;

²¹но, ако тие преживеат ден или два, да не е виновен, бидејќи тие се негов имот.

²²Кога некои луѓе се степаат, па некој од нив удри бремена жена, така што таа пометне, но не дојде до смрт, да плати глоба, колку што ќе определи мажот на жената; а да ѝ плати пред судии;

²³ако, пак, се случи повреда, тогаш нека се даде живот за живот;

²⁴око за око, заб за заб, рака за рака, нога за нога,

²⁵изгоретина за изгоретина, рана за рана, повреда за повреда.

²⁶Ако некој го удри робот свој во окото, или робинката своја во окото, и ги ослепи, да ги пушти на слобода заради окото;

²⁷или, ако му скрши заб на робот свој, или на робинката своја, да ги пушти на слобода заради забот.

²⁸Ако вол убоде маж или жена, па умре, волот да се отепа со камења и месото од него да не се јаде; но господарот на волот нема да биде виновен.

²⁹Но, ако волот бил и порано бодлив, а господарот негов знаел за тоа и не го пазел, па убие маж или жена, волот да се убие со камења, а и господарот негов да се предаде на смрт.

³⁰Ако, пак, му се наложи откуп за животот свој, нека плати откуп, колку што ќе му се определи.

³¹Син ли прободе или ќерка, со него да се постапи според истиот закон.

³²Прободе ли, пак, волот роб, или робинка, тогаш на господарот нивни да му се платат триесет шекели сребро, а волот да се убие со камења.

³³Ако некој открие јама, или пак ископа јама и не ја покрие, и падне во неа јунец или магаре,

³⁴сопственикот на јамата треба да ги плати; на господарот ќе му даде сребро, а трупот ќе биде негов.

³⁵Кога нечиј вол смртно убоде вол на друг човек, и тој умре, тогаш да го продадат живиот вол и парите да ги поделат, а исто така да го поделат и убиениот вол;

³⁶ако, пак, се знаело од порано дека волот бил бодлив, а стопанинот негов, (иако му било јавено за тоа,) не го пазел, да даде вол за вол, а убиениот нека му остане нему.“