Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Јов 7 Bible Online

Јов 7 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Јов 7

¹„Нели е ограничен земниот живот за човекот? Дните негови нели се како дни на наемник?

²Како што робот копнее за сенка, и како што наемникот го чека крајот на работата своја,

³така и јас добив наследство месеци на небиднина; тажните ноќи ми се изброени.

⁴Легнувајќи, си мислам: кога ли ќе станам? А ноќта е бескрајна и несоница ме измачува од вечерта до утрото.

⁵Телото ми е покриено со црви и прашливи наслаги; кожата ми се распукнува и гнои;

⁶деновите мои летаат побрзо од совалка и исчезнуваат без надеж.

⁷Спомни Си дека животот мој е ветар, дека окото мое нема веќе добро да види.

⁸Нема да ме види окото на оној што ме видел; Твоите очи се на мене, а мене ме нема,

⁹како кога облак се проретчува и исчезнува, така слезениот во гроб нема да излезе;

¹⁰нема повеќе да се врати во куќата своја; ни местото негово нема веќе да го познае.

¹¹Затоа нема да ја воздржувам устата своја; ќе говорам иако сум тажен во духот свој, ќе се поплакувам во горчината на душата своја.

¹²Зар сум море или морско чудовиште, та си поставил стража над мене?

¹³Кога ќе си помислам: ‚Моето легло ќе ме утеши; мојата постела ќе ја однесе тагата моја.‘

¹⁴Ти ме плашиш со соништа и со привиденија ме ужаснуваш!

¹⁵Затоа душата моја сака повеќе да се прекине дишењето, подобро смрт; (смртта ми е помила од моите маки.)

¹⁶Ми омрзна животот! Нема вечно да живеам. Оддалечи се од мене, дните мои се само суета.

¹⁷Што е човекот, та толку си го издигнал? И такво внимание му обрнуваш?

¹⁸Зошто го посетуваш секое утро? Зошто го искушуваш секој миг?

¹⁹Кога ќе ме оставиш? Кога ќе си одиш од мене? Кога ќе ми дозволиш плунката своја да ја голтнам?

²⁰Ако сум згрешил, што сум направил, о чувару над луѓето? Зошто ме избра за Своја мета, па да сум Ти на товар?

²¹Зар престапот мој не можеш да го однесеш? Зар не можеш да ми го простиш беззаконието мое? Зашто, ете, уште малку и во прав ќе легнам; утре ќе ме побараш, а нема да ме има.“