Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Псалми 9 Bible Online

Псалми 9 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Псалми 9

¹Те прославувам Тебе, Господи, со сето срце свое, ги раскажувам сите чудеса Твои;

²се радувам и се веселам во Тебе, го воспевам името Твое, Севишен!

³Кога се повлекоа непријателите мои, се сопнаа, и погинаа пред Тебе.

⁴Бидејќи Ти се зазеде за мене и ме одбрани; седна на престолот Свој, досуди праведен суд.

⁵Им запрети на незнабошците, го погуби нечестивиот; името им го сотре за сите векови.

⁶Непријателот исчезна во вечни урнатини; градовите му ги разруши, и загина споменот за нив.

⁷Но Господ вечно седи на престолот; го подготвил престолот Свој за суд;

⁸Тој ќе му суди на светот според правда, на луѓето ќе им суди праведно.

⁹Господ им е тврдина на угнетените, крепост во време на неволја.

¹⁰Нека се надеваат на Тебе оние кои го знаат името Твое, бидејќи не ги оставаш оние што Те бараат.

¹¹Пејте Му на Господ Кој живее на Сион, кажувајте ги на народите делата Негови;

¹²бидејќи Тој се одмаздува за крв; ја помни; не ги заборава пискотниците на угнетените.

¹³Смилувај се, Господи, на мене; погледај како страдам од непријателите мои, Ти, Кој ме избавуваш од портите на смртта.

¹⁴За да можам да ги искажам сите славослови за Тебе пред портите на ќерката Сионска и да воскликнувам радосно за спасението Твое.

¹⁵Попаѓаа незнабошците во јама, што сами ја направија; во замка, која сами ја наместија, се фати ногата нивна.

¹⁶Господ се појави и пресуди; во делата на рацете свои грешникот се заплетува.

¹⁷Ќе заминат во пеколот сите грешници, сите народи, кои Бога Го забораваат.

¹⁸Зашто нема засекогаш да биде заборавен сиромавиот, и надежта на бедните нема никогаш да пропадне.

¹⁹Стани, Господи, за да не се засили човекот; народите нека примаат суд пред Тебе.

²⁰Заплаши ги, Господи, за да разберат незнабошците дека се само луѓе.

²¹Зошто стоиш далеку Господи, зошто се сокриваш во време на неволји?

²²Во горделивоста нечестивиот ги мачи бедните бездушно, и тие паѓаат во замките негови.

²³Бидејќи грешникот се гордее со лакомството на душата своја, колне и Господа го презира.

²⁴Во својата горделивост, грешникот вели: „Ќе нема истрага!“, а во себе мисли: „Бог не постои!“

²⁵Патиштата негови се секогаш успешни, судовите Твои се многу високи, за да мисли на нив, а на непријателите свои им се потсмева.

²⁶И во срцето свое си вели: нема да бидам соборен, во ниеден род зло нема да ме снајде!

²⁷Устата му е полна со клетви, измами и навреди; под јазикот негов пакост и неправда.

²⁸Седи во заседа покрај селата, на скришни места за да убива невини, очите негови демнат беспомошни.

²⁹Исчекува скришум како лав во пештера, со намера да фати беден, и кога ќе фати, го одвлекува во својата мрежа.

³⁰Се притајува, прилегнува и тогаш беспомошниот паѓа совладан.

³¹Па вели во срцето свое: Бог заборавил, го сокрил лицето Свое, никогаш нема да види.

³²Стани, Господи, Боже мој, нека се крене раката Твоја, не ги заборавај угнетените.

³³Зошто безбожникот Го презира Бога, зошто во срцето свое да вели — Бог не казнува?

³⁴Но Ти гледаш, зашто ги забележуваш маките и навредите; во Свои раце ги одмеруваш; беспомошниот Тебе Ти се предава, Ти си му помошник на сиракот, бедниот Тебе ти се предава.

³⁵Сотри ја мишката на грешникот и на лукавиот; казни му ја пакоста за да ја нема повеќе!

³⁶Господ е вечен цар, во сите времиња; ќе ги снема незнабошците од земјата Негова.

³⁷Господи, Ти ги слушаш желбите на кротките; закрепи ги срцата нивни, отвори го увото Свое!

³⁸Дај правда за сиракот и за угнетениот, па да престане човекот на земјата да задава страв.