Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Изреки 1 Bible Online

Изреки 1 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Изреки 1

¹Изреки на Соломон, син Давидов, цар израилски,

²за да се познае мудроста и поуката, за да се разберат изреките на разумот;

³за да се усвојат правилата на благоразумието, правосудието, судот и правината;

⁴да им се даде на простите разумност, на младите — знаење и расудување.

⁵Ако мудриот слуша, ќе ги умножи знаењата свои, и разумниот ќе најде мудри совети,

⁶за да разбира мудра изрека и длабок збор, зборовите на мудреците и нивните гатанки.

⁷Почеток на мудроста е стравот Господов; само глупавите ги презираат мудроста и поуката.

⁸Слушај ја, синко, поуката на својот татко и не отфрлај го заветот на мајка си,

⁹зашто тоа е красен венец за главата твоја и украс за вратот твој.

¹⁰Синко, ако те мамат грешници, не попуштај;

¹¹ако кажат: „Дојди со нас, да направиме заседа за убиство, да го пречекаме непорочниот без вина,

¹²жив да го голтнеме, како што голта пеколот, и цел како оној што слегува во гроб;

¹³да си натрупаме секаков скапоцен имот, да ги наполниме куќите наши со плен;

¹⁴ти ќе фрлаш ждрепка заедно со нас, една торба ќе има за сите нас.“

¹⁵Синко, не оди на пат со нив, задржи си ја ногата од патеките нивни,

¹⁶зашто нозете нивни трчаат кон злото и брзаат крв да пролеваат;

¹⁷зашто напразно е да се распнува мрежа пред очите на сите птици.

¹⁸Но тие прават заседа против крвта своја, демнат против душите свои.

¹⁹Такви се патиштата на секој, кој е алчен на туѓ имот: тоа му го одзема животот на оној, што го заграбил.

²⁰Мудроста говори високо на улицата, го крева гласот свој по плоштадите,

²¹проповеда во главните места за собирање, при влезовите на градските порти смело говори:

²²„До кога, незнајници, ќе го сакате незнаењето? До кога бујните ќе се насладуваат со бујноста? До кога глупавите ќе го мразат знаењето?

²³Обрнете се кон моите изобличувања; еве, јас ќе го излеам духот свој врз вас, ќе ви ги кажам зборовите свои.

²⁴Јас викав, а вие не послушавте; ја протегав својата рака, но никој не ја забележа;

²⁵вие ги отфрливте моите совети, не внимававте кога ве изобличував.

²⁶Затоа ќе се насмеам на вашата погибел; ќе се зарадувам кога ќе ве снајде ужас,

²⁷кога ќе ве нападне ужас како бура, и зло како виор ќе мине над вас, кога ќе ве снајде неволја и мака.

²⁸Тогаш ќе ме викаат, но јас нема да чујам; ќе ме бараат и нема да ме најдат.

²⁹Затоа што го намразија знаењето и не го примија стравот Господов;

³⁰затоа што не го примија мојот совет и ги презреа моите разобличувања.

³¹Поради тоа тие ќе јадат од плодовите на своите патишта и ќе се наситуваат од своите замисли.

³²Зашто неразумните ќе ги убие нивната упорност, а глупавите ќе ги погуби нивната негрижа;

³³но кој мене ме слуша, ќе живее безопасно и спокојно, не плашејќи се од злото.“