Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Мудрост Соломонова 14 Bible Online

Мудрост Соломонова 14 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Мудрост Соломонова 14

¹Некој друг, подготвувајќи се да плови и да преплови бесни води, повикува на помош дрво, послабо и од бродот што го носи,

²зашто, стремежот за придобивка го измислил коработ, а градителот вешто го направил.

³Но со него управува промислата Твоја, Оче, зашто Ти си го дал и патот по морето и безопасната патека по неговите бранови,

⁴покажувајќи дека Ти можеш да избавиш од сѐ, макар некој, и без опитност, по море да појде.

⁵Ти сакаш делата на Твојата мудрост да не бидат попусто; затоа луѓето си го доверуваат животот на најмало дрво, и се избавуваат, минувајќи со гемија по брановите.

⁶Зашто и во почетокот, кога беа погубувани горделивите големи јунаци, надежта на светот, водена од Твојата рака, ја засолни во брод, и му остави на светот семе за род.

⁷Благословено е дрвото, преку кое се исполнува правдата!

⁸А ракотвореното, тоа е проклето, а и оној што го направил — тој, затоа што го направил, а гнилежното дрво — затоа што е наречено бог.

⁹Бидејќи еднакво се одвратни пред Бога — и безбожникот, и неговата безбожност;

¹⁰и она што е направено и оној што го направил ќе бидат заедно казнети.

¹¹Затоа и за паганските идоли ќе има суд, зашто тие станаа гадотија меѓу Божјите созданија, соблазна на човечките души и стапица за нозете на неразумните.

¹²Зашто измислувањето на идоли е почеток на блудот, а нивното откритие — изопачување на животот.

¹³Нив ги немало во почетокот, а и нема да ги има довека.

¹⁴Тие дојдоа во светот поради човечкото славољубие, затоа им е досуден блискиот крај.

¹⁵Татко, скршен од тешка жалост поради предвреме умрен син, направил лик на своето чедо, па довчерашниот мртов човек, отпосле почнал да го почитува како бог и на своите потчинети им определи тајни обреди и жртви.

¹⁶Во текот на времето, вкоренет тој безбожен обичај бил пазен како закон, и, по заповед на властодршците, тоа што било извајано — било почитувано како божество.

¹⁷Кога луѓето не можеле, поради далечното му живеалиште, лично некого да почитуваат, тогаш правеле лик на оддалеченото лице: правеле видлив лик на починат цар, па иако неприсутен да му ласкаат како на присутен.

¹⁸А и за засилување почитувањето од страна на оние што не го познавале, помагало славољубието на уметникот,

¹⁹бидејќи тој, можеби од желба да му угоди на господарот, се трудел сличноста да ја направи што поубава;

²⁰а народот, восхитен од убавината на творбата, го признавал за божество оној, кој малку пред тоа бил почитуван како човек.

²¹И тоа стана соблазна за луѓето, бидејќи тие, робувајќи ѝ на неволјата или на тиранството, му го предавале на каменот и дрвото неискажливото Божјо име.

²²А потоа, како да не им било доволно тоа што се заблудиле во знаењето за Бога, туку живеејќи во голема борба поради незнаењето, тоа големо зло уште го нарекуваат мир.

²³Зашто, или ги жртвуваат децата, или скришно вршат тајни обреди, или приредуваат бесни гозби со туѓи обичаи,

²⁴тие веќе не ја пазат ни чистотата на телото, ниту чистотата на бракот, туку еден со друг, или подмолно се убиваат, или со прељуба се осквернуваат.

²⁵Сите нив без разлика ги надвладеале: крвнина и убиство, грабеж и подмолност, расипност, неверност, бунтови, клетвопрестапништво, разграбување имоти,

²⁶неблагодарност, осквернување на душата, злосторство против природата на половите, неред во брачниот живот, прељубодејство и нечесен живот.

²⁷Служењето на идоли, недостојни да се именуваат, се почеток, причина и крај на секое зло,

²⁸бидејќи оние што им служат, или во веселбите свои беснеат, или лага пророкуваат, или неправедно живеат, или брзо заклетва нарушуваат.

²⁹Надевајќи се на мртвите идоли, не мислат дека ќе бидат казнети, зашто несправедливо се колнат.

³⁰Но, и за едното и за другото ќе ги постигне казна: затоа што, служејќи им на идолите, го искривиле поимот за Бога и што криво се колнеле и подмолно презирале сѐ што е свето.

³¹Зашто не силата на оние, во кои се заколнуваат, туку судот над оние што згрешиле доаѓа веднаш по престапот на неправедните.