Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Мудрост Соломонова 17 Bible Online

Мудрост Соломонова 17 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Мудрост Соломонова 17

¹Големи се и недостижни Твоите судови, Господи, затоа непоучените души паднаа во заблуда.

²Зашто беззакониците затвореници на темнината, и заробеници на долгата ноќ, кои беа намислиле да го измачуваат светиот народ, затворајќи се во своите куќи, станаа бегалци од вечната Промисла.

³Мислејќи дека нивните тајни гревови ќе останат сокриени, тие, под темниот покрив на заборавот, се рассеале, силно преплашени и од сеништа избезумени,

⁴зашто и најскришното место, во кое се затвораа, не ги избавуваше од стравот, но околу нив страшни звуци се огласуваа и во ужас ги доведуваа, и им се јавуваа грди чудовишта со страшни лица;

⁵никаква огнена сила не можеше светлина да им даде, ниту пак светлиот болскот од ѕвездите можеше да ја осветли таа мрачна ноќ.

⁶Им се јавуваа, така сами од себе, запалени клади полни со ужас и кога виденијата исчезнуваа, од страв избезумени, им се чинеа многу погрди.

⁷Паднаа лагите на волшебното знаење, фалбите за разум на подбив се изложија,

⁸зашто оние, што беа ветиле дека од болната душа ќе го прогонат ужасот и немирот, и самите страдаа од смешен страв.

⁹И дури кога немаше ништо да трепне и да ги исплаши, движењето на животните и шушкањето на змиите ги плашеше; тие умираа од страв, плашејќи се дури и од воздухот, од кој никаде не може да се избега,

¹⁰зашто злобата е плашлива, со своето сведоштво се осудува; злото секогаш го зголемува, кога ќе почне совеста да ја измачува,

¹¹а стравот не е ништо друго, туку лишување од помошта што ја дава здравото размислување.

¹²Колку е помала внатрешната надеж, толку поголема била замислувана непознатата причина, од која произлегува маката.

¹³И тие во таа, навистина неподнослива ноќ, излезена од длабините на страшниот пекол, приготвувајќи се да заспијат обичен сон,

¹⁴час бивале измачувани од страшни привиденија, час раслабувани од очајание, затоа што ги напаѓал ненадеен страв.

¹⁵И така, таму кој каде што се нашол, бил затворан во темница без окови.

¹⁶И земјоделец и овчар или работник во пустината, штом бил настигнат, ѝ се предавал на таа неизбежна неволја,

¹⁷зашто сите беа врзани со едно јаже на темнината. Ветар ли бучи или меѓу густи гранки милозвучен глас на птичка се слуша, вода ли тече брзо и бучно или камења паѓаат со голем тресок,

¹⁸дали тоа животни трчаат и скокаат, та не се гледаат, или најсвирепи ѕверови рикаат или се слуша одглас на планински длабини — сето тоа ги престрашуваше и истоштуваше.

¹⁹Зашто целиот свет беше осветлен со јасна светлина и без пречки ги извршуваше своите работи;

²⁰само над нив беше распослана тешка ноќ — образот на темнината што понекогаш ќе ги опфати; но тие сами за себе беа товар — потежок од темнината.