Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Мудрост Соломонова 2 Bible Online

Мудрост Соломонова 2 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Мудрост Соломонова 2

¹Оние што мислат неправилно, вака мудруваат во себеси: краток и жалосен е нашиот живот — човекот не може да се избави од смртта; уште никој не познава таков човек кој ослободил некого од пеколот.

²Случајно сме родени, а потоа ќе биде како воопшто да не сме биле; дим е она што го дишеме, а зборот — искра од движењето на нашето срце.

³Кога душата изгасне, во пепел ќе се претвори телото, а духот ќе се загуби како редок воздух;

⁴со време ќе се заборави и нашето име, никој нема да си спомне за делата наши; животот наш ќе помине како трага од облак, ќе испари како магла гонета од зраците на сонцето и отежната од неговата топлина.

⁵Зашто нашиот живот е како сенка кога ќе помине, од смртта за нас нема враќање: печатот е ставен и никој не се враќа.

⁶Затоа да се насладуваме од сегашните добра; да брзаме да се насладуваме со овој свет, како и во младоста;

⁷да уживаме во скапоцено вино и во мириси; пролетниот цвет на животот да не одмине покрај нас;

⁸да се овенчаме со ружи, пред ружите да свенат;

⁹никој од нас да не се лишува од учеството во нашата наслада, секаде да оставиме траги од нашата радост: тоа е нашиот дел и нашето наследство.

¹⁰Да угнетуваме сиромав праведник, да не поштедуваме вдовици, да не почитуваме старец со долгогодишни бели коси.

¹¹Силата наша да биде закон на правдата, зашто она што е слабо — за ништо не е.

¹²Да поставиме заседа за праведникот, зашто тој ни пречи и се противи на делата наши; нѐ прекорува за гревовите против Законот, нѐ хули за нашите гревови и за нашето воспитание;

¹³се фали дека Го познава Бога, чедо на Господ се нарекува.

¹⁴Кога е пред нас — тој е прекор на нашите помисли. Тешко ни е да го гледаме;

¹⁵неговиот живот не е како животот на другите и патиштата негови се различни од нашите;

¹⁶за гадотија нѐ смета и бега како од нечистотија од нашите патишта; блажен го нарекува крајот на праведниците, се фали и Бога татко свој Го нарекува.

¹⁷Да видиме дали се вистински неговите зборови, да разбереме каков ќе биде неговиот крај.

¹⁸зашто, ако праведниот е син Божји, него Бог ќе го заштити и ќе го избави од раката на непријателите.

¹⁹Да го искушаме со навреди и маки, за да ја испитаме неговата благоприличност и да ја видиме неговата трпеливост.

²⁰Да го осудиме на срамна смрт, зашто, според неговите зборови, имало кој да се грижи за него.

²¹Така умуваа тие, но се измамија, зашто злобата нивна ги беше заслепила;

²²тие не ги познаа тајните Божји, не чекаа награда за светост и не веруваа во наградите за чистите души.

²³Бог го создаде човекот за нераспадливост и го направи слика на Своето вечно битие;

²⁴но поради завист од ѓаволот смртта влезе во овој свет, а неа ја доживуваат оние што му припаѓаат.