Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Левит 23 Bible Online

Левит 23 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Левит 23

²„Кажи им на синовите израилски и објасни им за празниците Господови, во кои треба да се свикуваат свештени собранија. Ова се празниците Мои:

³во шесте денови да работите, а седмиот ден е сабота — ден за одмор, свето собрание; никаква работа да не вршите, тоа е сабота Господова во сите ваши живеалишта.

⁴А ова се празниците Господови, за свештени собранија, што треба да ги свикувате во нивните определени времиња:

⁵во првиот месец, на четиринаесеттиот ден од месецот вечерта е Пасха Господова,

⁶а на петнаесеттиот ден од истиот месец е Господовиот празник Бесквасници; седум дена јадете бесквасен леб;

⁷во првиот ден правете свето собрание; не вршете никаква работа;

⁸а во седумте дена принесувајте Му на Господ жртви огнени, и во седмиот ден пак правете свето собрание; не вршете никаква работа.“

⁹И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

¹⁰„Јави им на синовите израилски и кажи им: кога ќе дојдете во земјата, што ви ја давам, и почнете таму да жнеете жетва, првиот сноп од жетвата ваша донесете го кај свештеникот;

¹¹тој ќе го принесе тој сноп пред Господ, за да добиете благонаклоност; на вториот ден од празникот свештеникот ќе го принесе;

¹²а во оној ден кога го принесувате снопот, принесете Му на Господ и жртва сепаленица — едногодишно јагне без недостаток,

¹³а заедно со него и лебен принос — две десетини ефа пченично брашно, измешано со масло како жртва на Господ со благопријатен мирис и со него прелив од една четвртина ин вино;

¹⁴никаков нов леб, ниту печени класје, ни сурови зрна не јадете до денот, во кој ќе принесете принос на вашиот Бог: тоа нека ви биде вечна наредба во родовите ваши по сите ваши живеалишта.

¹⁵Избројте од првиот ден по празникот, од денот во кој го принесувате снопот како вознесување — седум полни седмици,

¹⁶до првиот ден од последната седмица избројте педесет дена, и тогаш принесете Му на Господ нов лебен принос.

¹⁷Од своите домови принесувајте два леба за вознесување, кои треба да бидат месени од две десетини ефа пченично брашно со квас, испечени и принесени како првини за Господ.

¹⁸Заедно со лебовите принесете и седум јагниња без недостаток, едногодишни и од крупниот добиток едно теле и два овна (без недостаток); тоа нека биде жртва сепаленица за Господ, лебен принос, и прелив кон него како жртва за благопријатен мирис пред Господ.

¹⁹Принесете исто така од козјите стада еден козел — жртва за грев, и две едногодишни јагниња како жртва за мир (заедно со лебот од првиот плод).

²⁰И свештеникот нека го принесе тоа со лебовите од првото жито, вознесувајќи го пред Господ, заедно со двете јагниња: тоа ќе биде светиња Господова; тоа е за свештеникот што ги принесува.

²¹И тој ден собирајте го народот и правете свето собрание; никаква работа не вршете во него — тоа нека ви биде вечна заповед за родовите ваши по сите ваши живеалишта.

²²И кога жнеете жетва на вашата нива, не дожневајте ја нивата своја до крај, и она што ќе падне од твојата жетва не собирај го: остави го за сиромавиот и придојдениот. Јас сум Господ, вашиот Бог.“

²³И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

²⁴„Кажи им на синовите израилски и речи им: во седмиот месец, во првиот ден од месецот, одмарајте, зашто е Празник на трубите; во тој ден правете и свето собрание.

²⁵Никаква работа не вршете во него, и принесувајте Му на Господ жртва.“

²⁶И пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

²⁷„И десеттиот ден од седмиот месец, Денот на очистувањето, нека ви биде ден за свето собрание: смирувајте ги душите ваши и принесувајте Му жртва на Господ.

²⁸Никаква работа не вршете во тој ден, зашто тоа е ден за очистување ваше, за да се очистите пред лицето на Господ, вашиот Бог.

²⁹А секоја душа, што не ќе го почитува тој ден, ќе биде истребена од народот свој.

³⁰И секоја душа што ќе врши каква и да било работа во тој ден, ќе ја истребам од народот нејзин.

³¹Никаква работа не вршете: тоа ви е вечна наредба и за родовите ваши по сите ваши живеалишта.

³²Тоа е за вас сабота — ден за починка, па затоа смирете ги душите ваши од вечерта на деветтиот ден од месецот; од едната до другата вечер празнувајте ја вашата сабота.“

³³И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

³⁴„Кажи им на синовите израилски и речи им: во петнаесеттиот ден од истиот месец, седмиот месец, е Празникот на сениците, Господов празник што трае седум дена.

³⁵Во првиот ден правете свето собрание, никаква работа не вршете;

³⁶седум дена принесувајте Му на Господ жртва; а во осмиот ден правете свето собрание, и тогаш принесувајте Му на Господ жртва; — тоа е оддание на празникот, и никаква работа не вршете.

³⁷Тоа се Господовите празници, во кои треба да свикувате свети собранија, за да Му принесувате на Господ жртви: сепаленици, крвни и бескрвни жртви, како и преливи — секоја во својот ден,

³⁸освен во саботите Господови, освен даровите ваши, заветите ваши, што ќе Му ги давате од благодарност на Господ.

³⁹А на петнаесеттиот ден од седмиот месец, кога ги собирате плодовите на земјата, празнувајте празник Господов седум дена: првиот и осмиот ден нека ви бидат за починка.

⁴⁰Во првиот ден земете плодови од убави дрвја, и гранки од палми, и гранки од широколисни дрвја како и од врби, и веселете се пред Господ, вашиот Бог седум дена.

⁴¹Празнувајте го овој празник Господов седум денови во годината: тоа е наредба за вас и за родовите ваши. Во седмиот месец празнувајте го.

⁴²Седум дена престојувајте во колиби: секој Израилец по род треба да престојува во колиба,

⁴³за да знаат поколенијата ваши дека Јас во колиби ги вселив синовите израилски, кога ги изведов од египетската земја. Јас сум Господ, вашиот Бог.“

⁴⁴И Мојсеј им соопшти на синовите израилски за празниците Господови.