Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Еремија 31 Bible Online

Еремија 31 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Еремија 31

¹Во тоа време, вели Господ, Јас ќе им бидам Бог на сите племиња израилски, а тие ќе бидат Мој народ.

²Така вели Господ: народот, што се спасил од меч, најде милост во пустината; одам да го успокојам Израил.

³Оддалеку ми се јави Господ и ми рече: со вечна љубов те засакав и затоа останав милостив кон тебе.

⁴Јас пак ќе те кренам, и ти ќе бидеш обновена, девојко Израилева, па ќе ги земеш тимпаните свои и ќе излезеш на собор со оние што играат;

⁵пак ќе садиш лозници по самарјанските височини; лозарите, што ќе ги садат, сами и ќе се користат од нив.

⁶Зашто ќе дојде ден, кога стражата на Планината Ефремова ќе извика: „Станувајте да се искачиме на Сион при нашиот Господ Бог.“

⁷Бидејќи така вели Господ: пејте со радост за Јаков и воскликнувајте пред главата на народите; разгласувајте, славете и кажувајте: го избави Господ твојот народ, остатокот од Израил!

⁸Еве, Јас ќе ги доведам од северната земја и ќе ги соберам од земните краишта, и слеп и хром, и бремена и родилка, заедно со нив — големо множество ќе се врати овде.

⁹Тие отидоа со солзи, Јас, пак, ќе ги вратам со утеха; ќе ги поведам покрај потоци со води, по рамен пат, по кој нема да се сопнуваат; бидејќи Јас сум Отец на Израил, и Ефрем е Мојот првороден.

¹⁰Чујте го, народи, словото Господово и разгласете го по островите далечни и кажете: Оној што го расеа Израил, Тој и ќе го собере и ќе го пази како што го прави тоа пастирот со своето стадо;

¹¹зашто Господ ќе го откупи Јаков и ќе го избави од рацете на оној, кој беше посилен од него.

¹²И тие ќе дојдат и ќе се радуваат на сионските височини, и ќе се стрчаат кон добрата Господови, кон пченицата, виното и маслото, кон јагнињата и воловите; и душата нивна ќе им биде како градина напоена со вода, и веќе нема да се измачуваат.

¹³Тогаш девојката ќе се радува на оро, а и младите и старите заедно; и тагата нивна ќе се претвори во радост, ќе ги утешам и ќе ги зарадувам по нивната болка.

¹⁴И ќе ја нахранам душата на свештениците со мрснотија, и Мојот народ ќе се насити со Моите добра, вели Господ.

¹⁵Така вели Господ: глас се слуша во Рама, пискот и горко плачење: Рахила плаче за децата свои и не сака да се утеши за нив, зашто ги нема.

¹⁶Така вели Господ: задржете го гласот свој од плачење и очите свои — од солзи, зашто за трудот твој има награда, вели Господ, и тие ќе се вратат од непријателската земја.

¹⁷И надеж има за твојата иднина, вели Господ, и твоите синови ќе се вратат во пределите свои.

¹⁸Го слушам Ефрем како плаче: „Ти ме казни, и јас сум казнет како нескротен јунец; обрати ме — и ќе се обратам, зашто Ти си мој Господ Бог.

¹⁹Зашто бев заблуден, но се покајав; откако се обратив, се удирав по бедрата; станав посрамен, станав смутен, зашто го носев срамот од младоста своја.“

²⁰Зар Ефрем не е Мојот драг син, не е ли тој дете сакано? Зашто, штом ќе почнам да зборувам за него, секогаш се сеќавам со љубов за него; срцето Мое се радува за него; ќе се смилувам над него, вели Господ.

²¹Постави си знаци по патиштата, постави си купишта камења, запомни го патот, по кој си врвела; враќај се, девојко Израилева, враќај се во тие твои градови.

²²Уште ли ќе скиташ, ќерко отстапничке? Зашто Господ ќе направи нешто ново на земјата: жената ќе го заобиколи [3] мажот.

²³Така вели Господ Саваот, Бог Израилев: во иднината, кога ќе ги вратам робовите нивни, тие по земјата на Јуда и во неговите градови ќе го кажуваат овој збор: „Господ нека те благослови, живеалиште на правдата, света горо!“

²⁴И ќе се насели во неа Јуда и сите негови градови заедно, земјоделците и оние што пасат стада.

²⁵Бидејќи Јас ќе ја напојам изморената душа и ќе ја наситам секоја малаксана душа.

²⁶Потоа се разбудив и погледнав, и сонот ми беше пријатен.

²⁷Ете, идат дни, вели Господ, кога ќе посеам во домот Израилев и во домот на Јуда семе човечко и семе од добиток.

²⁸И како што бдеев над нив, кога ги искоренував и ги уништував, кога ги разрушував, погубував и повредував, така ќе бдеам над нив, кога ќе ги издигнувам и насадувам, вели Господ.

²⁹И тогаш, нема да велат веќе: „Татковците јадеа кисело грозје, а забите на децата нивни им фаќаат скомина.“

³⁰Но, секој умира поради своето сопствено беззаконие; кој ќе јаде кисело грозје, нему забите ќе му фаќаат скомина.

³¹Еве настапуваат дни, вели Господ, и ќе склучам со домот Израилев и со домот на Јуда нов завет.

³²Не онаков завет, каков што склучив со предците нивни во денот, кога ги фатив за раце, за да ги изведам од египетската земја; тој Мој завет тие го нарушија, иако останав во сојуз со нив, вели Господ.

³³Но еве го заветот, што ќе го склучам со домот Израилев по оние дни, вели Господ: ќе го вложам Мојот закон внатре во нив, и ќе го напишам во срцата нивни, па Јас ќе им бидам Бог, а тие ќе бидат Мој народ.

³⁴И нема повеќе да учат еден друг, брат брата и да зборуваат: „Познајте Го Господа“, зашто сите тие, од мал до голем, сами ќе Ме знаат, вели Господ, бидејќи ќе им ги простам беззаконијата нивни, и за гревовите нивни нема веќе да се сеќавам.

³⁵Така вели Господ, Кој го даде сонцето да свети дење, и им даде наредба на месечината и на ѕвездите да светат ноќе, кој Го бранува морето, кога брановите негови бучат; Господ Саваот е името Негово.

³⁶Ако тие наредби престанат да ги применуваат пред Мене, вели Господ, тогаш и племето Израилево ќе престане да биде народ пред Мене засекогаш.

³⁷Така вели Господ: ако може да се измери небото угоре и основите на земјата да се испитаат удолу, тогаш и Јас ќе го отфрлам сето племе израилско, за сѐ она што го правеа, вели Господ.

³⁸Еве, доаѓаат дни, вели Господ, кога градот ќе биде обновен за слава на Господ, од кулата на Хананел до Аголната Порта,

³⁹и мерката на земјата од ридот ќе отиде уште погоре, токму до ридот Гарев и ќе свие кон Гоа.

⁴⁰И целата долина на труповите и на пепелта, и целото поле до потокот Кедрон, до аголот на Коњската Порта спрема исток, ќе биде светиња Господова; нема да се искоренува и нема да се разрушува довека.