Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Еремија 44 Bible Online

Еремија 44 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Еремија 44

¹Дојде слово Господово до Еремија за сите Јудејци, кои живеат во египетската земја, населени во Мигдол, Тафнис, Мемфис и во земјата Патрос за да каже:

²вака вели Господ Саваот, Бог Израилев: „Вие ја видовте сета несреќа, што ја испратив врз Ерусалим и врз сите градови јудејски; ете, тие се сега запустени и никој не живее во нив,

³поради нивната злоба, што згрешија, откако Ме разгневуваа, одејќи да кадат и да служат на други богови, што не ги познаваа ни тие, ни вие, ниту татковците ваши.

⁴И ги праќав кај вас сите слуги Мои — пророците, ги праќав од рано утро, за да ви кажат: ‚Не правете го тоа гнасно дело, што Ми е одвратно.‘

⁵Но тие не го приклонија увото и не слушаа, за да се одвратат од своето зло, да не кадат на други богови.

⁶И Мојата јарост и Мојот гнев се излеа и се разгори врз градовите на Јудеја и по ерусалимските улици; тие станаа урнатини и пустелија, како што гледате сега.

⁷А сега, вака вели Господ, Бог Саваот, Бог Израилев: зошто го вршите тоа големо зло на душите свои, истребувајќи ги помеѓу себе мажите и жените, возрасните, децата и младинците во Јудеја, за да не оставите остаток, па,

⁸бидејќи Ме разгневувате со делата на рацете свои, со кадењето пред други богови во земјата египетска, каде што дојдовте да живеете, та да се погубите самите себе и да станете за проклетство и укор кај сите народи по земјата?

⁹Зар го заборавивте нечестието на вашите татковци и нечестието на јудејските цареви, вашето сопствено нечестие и нечестието на вашите жени, што го вршеа во земјата јудејска и по ерусалимските улици?

¹⁰Но, тие не се смирија ни до денес, не се плашат и не одат по Мојот закон и по Моите наредби, што ви ги дадов вам и на татковците ваши.

¹¹Затоа, вака вели Господ Саваот, Бог Израилев: еве, ќе го свртам против вас лицето Свое за погибел и за да ја истребам цела Јудеја,

¹²и ќе го земам остатокот Јудин што реши да замине во земјата египетска и да живее таму, и ќе бидат истребени сите; ќе паднат во земјата египетска и со меч и со глад ќе бидат истребени; мало и големо ќе умрат од меч и од глад, и ќе бидат изложени на проклетство и ужас, за поруга и укор.

¹³Ќе ги казнам оние што живеат во земјата египетска, како што го казнив Ерусалим, со меч, со глад и со помор,

¹⁴и никој нема да избега и нема да се спаси од остатокот на Јудејците, кои дојдоа во земјата египетска, за да живеат таму и потоа да се вратат во земјата јудејска, каде што од сѐ срце сакаа да се вратат, за да живеат таму; никој нема да се врати освен оние што ќе побегнат оттаму.“

¹⁵И сите мажи, кои знаеја дека жените нивни им кадат на други богови, и сите жени, што стоеја таму во големо множество, и сиот народ кој живееше во земјата египетска, во Патрос, му одговорија на Еремија и му рекоа:

¹⁶„Зборот, што ни го кажа во името Господово, ние не го слушаме;

¹⁷туку ќе правиме сѐ што е излезено од устите наши: ќе ѝ кадиме на Небесната кралица и ќе ѝ правиме преливи, како што го правевме тоа, ние и предците наши, царевите наши и кнезовите наши, по градовите на Јудеја и по улиците ерусалимски, бидејќи тогаш бевме сите во добра состојба и беди не видовме;

¹⁸и, откако прекративме да ѝ кадиме на Небесната кралица и да ѝ правиме преливи, трпиме секакви скудности и загинуваме од меч и од глад.

¹⁹И кога ѝ кадиме на Небесната кралица и ѝ принесуваме преливи, зар без знаење на нашите мажи ѝ правиме лепчиња со нејзиниот лик или принесуваме преливи?“

²⁰Тогаш Еремија му рече на сиот народ, на мажите и жените, и на сиот народ што така му одговараше:

²¹„Зар Господ не си спомна за кадењето, што го извршувавте во јудејските градови, по улиците ерусалимски, вие и предците ваши, царевите ваши, кнезовите ваши и народот од земјата, и зар не влезе тоа во срцето Негово?

²²Господ не можеше веќе да ги поднесува вашите лоши дела и одвратности, што ги правевте; затоа и земјата ваша стана пустина, ужас и проклетство, без жители, како што гледате сега.

²³Затоа што кадевте и Му грешевте на Господ, не го слушавте гласот на Господ и не одевте според законот Негов, по наредбите Негови и по заповедите Негови, па затоа и ве постигна ова зло, како што гледате сега.“

²⁴Тогаш Еремија му рече на сиот народ и на сите жени: „Чујте го словото Господово, вие, сите Јудејци, што сте во земјата египетска;

²⁵вака вели Господ Саваот, Бог Израилев: сѐ што зборувавте со устата, тоа и со раце го правевте вие и жените ваши; вие велите: ‚да ги исполнуваме нашите завети, што ги ветивме, да ѝ кадиме на Небесната кралица и да ѝ принесуваме преливи.‘ Навистина, вашите завети ги одржавте и ги извршивте точно вашите ветувања.

²⁶Затоа сега чујте го словото Господово, вие, сите Јудејци, што живеете во земјата египетска: еве, Јас се заколнав во Своето велико име, вели Господ, дека во сета египетска земја нема повеќе да се изговара името Мое од устата на кој и да било Јудеец, за да рече: ‚жив да е Господ Бог!‘

²⁷Еве, Јас ќе бдеам над вас за казна, а не за добро, и сите Јудејци во земјата египетска ќе загинат од меч и од глад, сѐ додека не бидат наполно истребени.

²⁸Само малкумина што ќе се избават од мечот ќе се вратат од земјата египетска во јудејската земја, а сите други Јудејци, што отидоа во земјата египетска, за да поживеат таму, ќе дознаат чии зборови ќе се исполнат: моите или нивните.

²⁹И, еве ви знак, вели Господ, дека ќе ве посетам на тоа место, за да знаете, дека ќе се исполнат зборовите Мои за вас, за ваша казна.

³⁰Така вели Господ: еве, Јас ќе го предадам египетскиот цар, фараонот Хофра, во рацете на непријателите негови и во рацете на оние, што ја бараат душата негова, онака како што го предадов јудејскиот цар Седекија во рацете на вавилонскиот цар Навуходоносор, непријателот негов, кој ја бараше душата негова.“