Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Плачот 4 Bible Online

Плачот 4 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Плачот 4

¹Како потемне златото, како се измени најчистото злато! Камењата од светилиштето се расфрлени по сите крстопати.

²Синовите на Сион, некогаш ценети како најчисто злато, а сега ги ценат како земјани садови, дела на грнчарски раце!

³Дури и ѕверовите подаваат града и ги хранат рожбите свои, а ќерката на мојот народ стана жестока како ној во пустина;

⁴јазикот на доенчето се прилепува до непцето поради жед; децата бараат леб, но никој не им подава.

⁵Оние, што јадеа слатки, гинат по улиците; одгледаните во пурпур, се валкаат во смет.

⁶Казната за бесчестието на ќерката на мојот народ ја надминува казната на Содом; тој беше срамнет за миг, и раце човечки не се допреа до него.

⁷Кнезовите ѝ беа почисти од снег, побели од млеко; тие беа телесно поубави од корал, изгледот им беше како сафир;

⁸а сега лицето им е потемно од сѐ што е црно; не ги познаваат ни улиците; кожата им се прилепила за коските, па станала сува како дрво.

⁹Убиените со меч минаа подобро од оние, што глад ги убива, зашто тие бавно умираат поради недостиг од полски плодови.

¹⁰Дури и жалостивите жени ги вареа со рацете децата свои, за да им бидат храна, кога гинеше ќерката на мојот народ.

¹¹Господ го излеваше Својот гнев, ја излеа јароста од гневот Свој, и на Сион запали оган, кој ги проголта основите негови.

¹²Царевите земни и сите жители по вселената не веруваа дека противникот и непријателот влегол во портите ерусалимски.

¹³Сето тоа е поради гревовите на лажните пророци, поради беззаконијата на свештениците негови, кои меѓу него пролеваа крв на праведници;

¹⁴скитаа по улиците како слепи, се осквернуваа со крв, така што не беше можно човек да се допре до одеждите нивни.

¹⁵„Отстранете се, нечисти!“ им викаа: „Отстранете се, отстранете се, не допирајте се!“ и тие се отстрануваа посрамени; талкаа од народ до народ, но никој не ги прифаќаше.

¹⁶Лицето на Господ ги расеа; Тој нема веќе милостиво да ги погледне, бидејќи не го почитуваа лицето на свештениците, кон старците милост немаат.

¹⁷Очите ни се веќе истрошени, очекувајќи залудо помош; од нашата стражарска кула чекавме народ, кој не можеше да нѐ спаси.

¹⁸А тие демнеа на стапките наши, за да не можеме да одиме по улиците наши; нашиот крај наближува, деновите наши се исполнија; крајот ни дојде.

¹⁹Оние, што нѐ гонеа, беа побрзи од орлите небески; по горите нѐ гонеа, ни поставуваа заседи по пустините.

²⁰Духот на нашиот живот, помазаникот Господов, уловен е во нивните јами; оној, за кого велевме: „Под сенката Негова ќе живееме меѓу народите.“

²¹Радувај се и весели се, ќерко Едомова, жителко на земјата Уц! И до тебе ќе дојде чашата: ќе се опиеш и ќе се разголиш.

²²Ќерко Сионова, казната за твоето беззаконие се сврши; Тој нема повеќе да те гони; но беззаконието твое, ќерко Едомова, Тој ќе го казни и ќе ти ги разоткрие гревовите твои.