Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Езекил 21 Bible Online

Езекил 21 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Езекил 21

¹И дојде слово Господово до мене:

²„Сине човечки, сврти го лицето свое кон Ерусалим и кажи слово против светилиштата, изречи пророштво против земјата израилска.

³И кажи ѝ на земјата израилска — вака вели Господ Бог: еве, Јас сум против тебе, и ќе го извадам Мојот меч од ножницата негова и ќе истребам кај тебе праведник и грешник.

⁴А за да истребам кај тебе праведник и грешник, Мојот меч ќе излезе од ножницата своја против секое тело од југ до север.

⁵И секое тело ќе разбере дека Јас, Господ, сум го извлекол Мојот меч од ножницата негова, и тој нема веќе да се врати.

⁶А ти, сине човечки, плачи како да ти се бедрата прекршени и офкај пред очите нивни.

⁷А кога ќе те прашаат: ‚зошто офкаш‘, кажи: ‚поради гласот што доаѓа‘, — од кој ќе замре секое срце и сите раце ќе малаксаат, и секој дух ќе се нажали, и сите колена ќе затреперат како вода. Ете, тоа ќе дојде и ќе се случи“, вели Господ Бог.

⁸И дојде слово Господово до мене:

⁹„Сине човечки, изречи пророштво и кажи — вака вели Господ Бог: кажи — меч, мечот е наострен и светнат.

¹⁰Наострен за да коле повеќе; светнат за да болска како светкавица. Да се радуваме ли дека жезолот на Мојот син го презира секое дрво?

¹¹Наредив да го светнат, за да го земам в рака; веќе е наострен тој меч и светнат, за да го дадам во раката на убиецот.

¹²Стенкај и плачи, сине човечки, за тоа што е тој против Мојот народ, против сите кнезови израилски: сите тие ќе бидат со Мојот народ предадени на меч — затоа удирај се по бедрата.

¹³Бидејќи тој е веќе испробан. Па што, ако тој го презира и жезолот? Тој нема да устои“, вели Господ Бог.

¹⁴А ти, сине човечки, пророкувај и плескај со рацете — и мечот ќе се удвои и ќе се утрои, мечот за поразените, мечот за пораз на големиот меч, кој проникнува во внатрешноста на нивните живеалишта.

¹⁵За да се стопат срцата и за да бидат паднати повеќе, Јас пред сите нивни порти ќе поставам страшен меч, кој ќе болска како светкавица, наострен за клање.

¹⁶Приготви се, мечу, и нападни и десно и лево и онаму каде што ќе ти се сврти сечилото.

¹⁷А Јас ќе ракоплескам и ќе го стивнам гневот Свој; Јас, Господ, го кажав тоа.

¹⁸И дојде слово Господово до мене:

¹⁹„А ти, сине човечки, размисли за две патеки по кои треба да мине мечот на царот вавилонски — и двете патеки треба да излезат од една земја, па нацртај рака, нацртај кај раскрсницата на патиштата за градовите.

²⁰Претстави го патот, по кој треба да мине мечот во Рава на синовите Амонови и во Јудеја, во утврдениот град Ерусалим,

²¹зашто вавилонскиот цар застана на крстопатот, при почетокот на двете патеки за да претскажува: ги прегледува стрелите, ги прашува идолите, гледа на црн дроб.

²²Во неговата десна рака претскажувањето е: ‚Во Ерусалим‘, каде што треба да постави убојни справи, да ја отвори устата за сечење, да го подигне гласот за боен повик, да ги дотера машините до портите, да насипе опкоп, да изгради опсадни кули.

²³Тоа вражање ним ќе им се види лажно; но, бидејќи се беа заколнале со клетва, тој, ќе ги потсети на нивното вероломство, во кое тие се уловија.“

²⁴Затоа, вака вели Господ Бог: „Бидејќи вие самите го спомнувате вашето беззаконие, правејќи ги вашите престапи јавно и покажувајќи ги вашите гревови во делата свои, и самите го спомнувате тоа, затоа вие ќе бидете фатени од нив.

²⁵А ти, недостоен, престапни водачу Израилев, тебе денес ти дојде денот, време на конечната казна.“

²⁶Така вели Господ Бог: „Симни ја од себе круната и извади го венецот, и веќе не ќе го имаш; понизеното ќе се издигне, а високото ќе се снизи.

²⁷Ќе го уништам, ќе го уништам, ќе го уништам — и нема веќе да го има, сѐ додека, не дојде Оној, Кому тој Му припаѓа, и Нему ќе му го дадам.“

²⁸А ти, сине човечки, изречи пророштво и кажи — вака вели Господ Бог, за синовите Амонови и за нивната хула, па кажи: „Мечот, изваден е за клање, светнат за истребување, за да болска како светкавица,

²⁹па, додека ти кажуваат суетни виденија и лажливо гатаат за тебе, тие те ставаат кај обезглавените грешници, чиј ден дојде, конечниот суд.

³⁰Да го вратам ли во ножницата негова? На местото, каде што си ти создаден, на земјата, од каде што си произлегол, ќе ти судам —

³¹и ќе го излеам врз тебе Мојот гнев, ќе дувнам врз тебе со огнот на јароста Своја и ќе те предадам во рацете на луѓе свирепи, вешти во убивање.

³²Ти ќе му станеш храна на огнот, твојата крв ќе остане на земјата; нема да се сеќаваат за тебе; зашто Јас, Господ, го кажав тоа.“