Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Авакум 3 Bible Online

Авакум 3 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Авакум 3

¹Молитвата на пророкот Авакум — за пеење.

²Господи, чув за славата Твоја и се восхитувам на делото Твое. Повтори го во нашето време! Разгласи го во нашите дни! Во гневот Свој сети се на милост.

³Бог дојде од Теман и Светецот од гората Фаран. Величието Негово ги покри небесата, и славата Негова ја исполни земјата.

⁴Болскотот Му е како сончева светлина, а од рацете Негови зрачи, и тука е скривалиштето на Неговата сила.

⁵Пред лицето Негово врви чума, а по стапките Негови — грозница!

⁶Тој стана и земјата се затресе; погледа — и во трепет ги доведе народите; одамнешни планини се распаднаа, првобитните ридови се урнаа; но патиштата Негови се вечни.

⁷Натажени ги видов шаторите етиопски; се стресоа сениците на земјата мидјанска.

⁸Зар против реките, Господи, пламнал гневот Твој? Зар против реките е Твоето негодување, или, пак, против морето е јароста Твоја — па си седнал на коњите Свои, на победничките бојни коли?

⁹Ти го извади лакот Свој и со отровни стрели го затегна. Со реки ја сечеш земјата.

¹⁰Кога Те видоа, планините затреперија, водите навалија; бездната го пушти гласот свој и сонцето ги крена рацете свои.

¹¹Месечината застана на своето место пред болскотот на вперените стрели Твои, пред светкањето на сјајните копја Твои.

¹²Во гнев одиш по земјата и во јарост ги газиш народите.

¹³Ти излегуваш за спасение на народот Твој, за спасение на помазаникот Свој. Ти ја поразуваш главата на нечестивиот дом, оголувајќи го од темелите до врвот.

¹⁴Со копјата нивни Ти го прободе водачот нивни, кога како виор се спуштија да ме разбијат, радосни, зашто мислеа дека скришум ќе го проголтаат сиромавиот.

¹⁵Газиш по морето со коњите Свои, преку длабините на големите води.

¹⁶Јас чув и внатрешноста моја затрепери, при гласот Твој затреперија и усните мои, болка почувствував во коските мои, и местото под мене трепери; ќе се успокојам кога ќе дојде несреќниот ден врз народот што нѐ угнетува.

¹⁷Макар и да не процути смоквата, а и да нема плод по лозите, макар маслината и да откаже, и нивата да не даде плод, макар и овците да не останат во трлото, па и рогат добиток во оборите да нема,

¹⁸јас и тогаш ќе се радувам во Господ и ќе се веселам во Бога на моето спасение.

¹⁹Господ Бог е мојата сила: Тој ќе ги направи нозете мои како на елен и ќе ме поведе по височините мои. На хороводителот: со жичени инструменти.