Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) 1 Макавејска 14 Bible Online

1 Макавејска 14 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

1 Макавејска 14

¹Во сто седумдесет и втората година царот Димитриј собра војска во Мидија да добие помош против Трифон.

²Но Арсак, персискиот и мидискиот цар, кога слушна дека Димитриј дошол во неговата земја, испрати еден од своите воени началници да го фати жив.

³Тој отиде, ја разби војската на Димитриј, го фати жив и го доведе кај Арсак, кој го затвори во темница.

⁴Имаше мир во јудејската земја во сите денови на Симон; тој се грижеше за доброто на својот народ и сите беа задоволни од неговото владеење и од неговата слава за време на целиот негов живот.

⁵Покрај сета своја слава, тој успеа да ја превземе и Јопија за пристаниште и отвори излез кон морските острови;

⁶ги рашири границите на својот народ и ја задржа земјата во свои раце.

⁷Тој собра многу заробеници и владееше над Газир, Бет-Цур и над ерусалимската тврдина, ја исчисти од осквернувања и немаше кој да му се спротивставува.

⁸Јудејците спокојно ја обработуваа својата земја и земјата им ги даваше своите плодови.

⁹Старците, наседнати по улиците, разговараа за општата благосостојба, а младите се облекуваа раскошно во воена облека.

¹⁰На градовите испраќаше храна и ги правеше тврдини, така што неговото славно име се изговараше до крајот на светот.

¹¹Тој го зацврсти мирот во земјата, а Израил се радуваше со голема радост.

¹²Секој седеше под својата лоза и под својата смоква, и никој не беше вознемируван.

¹³Исчезнаа сите што војуваа против нив; во тие дни царевите се смирија.

¹⁴Тој ги помагаше сите сиромаси во својот народ, бараше да се извршува Законот и ги истребуваше сите безбожници и зломисленици.

¹⁵Го украси светилиштето и ги умножи светите садови.

¹⁶Кога слушнаа во Рим и во Спарта дека умрел Јонатан, настана голема жалост,

¹⁷но кога разбраа и тоа дека брат му Симон станал место него првосвештеник и дека владее над земјата и над градовите во неа,

¹⁸му напишаа на бакарни плочи да го обноват и со него пријателството и сојузништвото што го имаа со неговите браќа Јуда и Јонатан.

¹⁹Тие беа прочитани во Ерусалим пред собранието.

²⁰Еве го преписот од писмото, испратено од спартанците: „Спартанските управители и градот до првосвештеникот Симон, до старешините, свештениците и до сиот јудејски народ, нашите браќа — поздрав.

²¹Пратениците од вашиот народ ни раскажаа за вашата слава и чест; се зарадувавме кога тие пристигнаа,

²²а она што ни го рекоа во народниот совет вака го запишавме: ‚Нуминиј, синот на Антиох, и Антипатер, синот на Јасон, јудејски пратеници, дојдоа кај нас за да го обноват пријателството со нас;

²³на народот му беше мило тие мажи да ги прими со чест и нивните зборови да ги запише во отворените народни книги за спомен на спартанскиот народ, а препис од тоа направивме за првосвештеникот Симон.‘“

²⁴Потоа Симон го испрати Нуминиј во Рим со голем златен штит, тежок илјада мини за да склопи сојуз со Римјаните.

²⁵Кога народот слушна за ова, рече: „Како да им благодариме на Симон и на неговите синови?

²⁶Зашто се покажа цврст, како и браќата негови и домот на татко му; ги одбија народните непријатели и му дадоа слобода на народот.“

²⁷Ова го запишаа на бакарни плочи, кои ги ставија на столбови во гората Сион. Еве го преписот од она што е напишано: „Во осумнаесеттиот ден од месецот елул, во сто седумдесет и втората година, — трета година од службата на првосвештеникот Симон —

²⁸во Асарамел, во големото собрание на свештениците, на народот и на народните кнезови на нашата земја, ни беше објавено:

²⁹бидејќи многупати избувнуваа војни во оваа земја, Симон, синот на Мататија, син од синовите на Јоарив, и браќата негови, изложувајќи се на опасности, им се противставуваа на непријателите на својот народ за да го запазат неговото светилиште и неговиот Закон, со голема слава го прославија својот народ.

³⁰Јонатан го собра својот народ и стана негов првосвештеник, а кога се прибра кај своите предци,

³¹непријателите намислија да навлезат во нивната земја за да ја опустошат и да стават рака на нивното светилиште.

³²Тогаш се издигна Симон и војуваше за својот народ; потроши многу свои пари за да ги снабди храбрите мажи на својот народ со оружје и плата им даваше.

³³Тој ги утврди јудејските градови и Бет-Цур, кој е на границата од Јудеја, каде што пред тоа се наоѓаше оружјето на непријателите, и постави таму јудејска стража;

³⁴ги утврди и Јопија и Газир, која се наоѓа во пределите на Азот, во која пред тоа живееја непријателите; таму насели Јудејци и ги снабди со сѐ што им беше потребно за нивното издигнување.

³⁵Народот ги виде делата на Симон и славата што сакаше да ја придобие за својот народ, па го постави за свој водач и првосвештеник, затоа што го направи сето тоа и за неговата справедливост и верност, што ја имаше спрема народот, грижејќи се на секаков начин да го издигне својот народ.

³⁶Во време на своето владеење тој успеа да ги изгони незнабошците од земјата и оние што го држеа Давидовиот град во Ерусалим, кои излегуваа од таа тврдина што ја изградија и осквернуваа сѐ околу светилиштето и големи штети ѝ нанесуваа на светињата.

³⁷Тој во неа насели Јудејци, ја утврди за сигурност на земјата и ги изгради ерусалимските одбрамбени ѕидови.

³⁸Затоа и царот Димитриј го потврди неговото првосвештенство,

³⁹го присоедини кон своите пријатели и го почести со голема слава.

⁴⁰Бидејќи царот беше слушнал дека Римјаните ги нарекуваат Евреите свои пријатели, сојузници и браќа и дека со почести ги примале Симоновите пратеници;

⁴¹дека Јудејците и свештениците се согласиле Симон засекогаш да им биде водач и првосвештеник — додека не се издигне веродостоен пророк,

⁴²да им стане војсководец и да се грижи за светињите, да ги поставува на работа во храмот, во областите, над оружјето и над тврдините;

⁴³да се грижи за светилиштето и сите да му се покоруваат; сите договори на земјата да се пишуваат од негово име; да се облекува во порфира и да носи златни украси.

⁴⁴На никого од народот и од свештениците да не му биде дозволено да измени нешто од ова или да противречи на неговите зборови, или, пак, без него да се свикува собрание во земјата, да се облекува во порфира и да носи златна тока.

⁴⁵Кој ќе направи нешто против ова или нешто ќе спречи, ќе биде виновен.“

⁴⁶Сиот народ се согласи да му бид послушен на Симон и да постапува според неговите зборови.

⁴⁷Симон прифати и се согласи да им биде првосвештеник, војсководец и водач на Јудејците и на свештениците; да владее со сите.

⁴⁸Тогаш решија да ги напишат овие зборови на бакарни плочки и да ги стават на видно место на оградата од храмот;

⁴⁹а препис од нив да се пази во ризницата за да го имаат Симон и неговите синови.