Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) 2 Макавејска 8 Bible Online

2 Макавејска 8 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

2 Макавејска 8

¹Јуда Макавејски и оние што беа со него, почнаа тајно да одат по селата, да ги повикуваат роднините и да ги собираат сите што му останале верни на јудејството, па собра шест илјади мажи.

²Тие повикаа кон Господ да се смилува над народот што е измачуван од сите и над осквернетиот храм од безбожниците;

³да се смилува над разурнатиот град, на кој му се заканува опасност да биде срамнет со земјата, да ја слушне крвта што вика кон Него;

⁴да си спомне за беззаконото погубување на невините младенци, за искажаните хулења против Неговото име и да се разгневи против лошите.

⁵И кога застана на чело на својата војска, Макавеј беше непобедлив за безбожниците, откако Божјиот гнев се претвори во милост.

⁶Напаѓаше ненадејно градови и села и ги гореше, заземаше погодни положби, победи многу непријатели и ги присили во бегство.

⁷Таквите напади најчесто ги правеше ноќе, а гласот за неговото јунаштво се разнесуваше насекаде.

⁸Филип, гледајќи дека тој човек постојано напредува, добива сѐ поголема сила и дека често има успех во своите потфати, се обрати писмено до Птоломеј, воениот началник на Келе-Сирија и Феникија за да му помогне во царските работи.

⁹Тој го одбра иканор, Патрокловиот син, еден од неговите први пријатели, и откако го постави на чело од најмалку дваесет илјади војници од разни народности, го испрати за да го уништи сиот јудејски род. Кон него го придружи и војсководецот Горгиј, искусен во воените работи.

¹⁰Никанор имаше намера од продажбата на јудејските пленици да го исплати данокот од две илјади таланти што им го должеше на Римјаните.

¹¹Затоа веднаш им испрати понуда на сите приморски градови за продажба на јудејски робови, ветувајќи им по дваесет пленици за еден талант; тој не знаеше каква казна го очекува од раката на Севишниот.

¹²На Јуда му јавија за доаѓањето на Никанор; тој ги извести оние што беа со него, за војската што се приближува;

¹³тогаш се разбегаа страшливците и оние што не веруваа во Божјата правда, ги напуштија своите места.

¹⁴А други, пак, продаваа сѐ што имаа со себе, и Му се молеа на Господ да ги избави од нечесниот Никанор, кој ги продал уште пред битката,

¹⁵ако не заради нив, тогаш барем заради заветот со нивните татковци и заради тоа што се именуваат со Неговото свето и славно име.

¹⁶Тогаш Макавеј ги собра оние што беа со него, на број шест илјади луѓе и почна да ги охрабрува да немаат страв од непријателите, од множеството незнабошци, кои неправедно ги напаѓаат, туку храбро да се борат,

¹⁷имајќи ја предвид престапната навреда на Светото место, уривањето на изложениот на поруга град и уништувањето на прадедовските обичаи.

¹⁸Зашто, велеше тој, „Тие имаат верба во своето оружје и во својата храброст, а ние имаме верба во Сесилниот Бог, Кој со едно замавнување може да ги собори тие што доаѓаат против нас и сиот свет.“

¹⁹Тој им раскажа и за помошта што ја добиле нивните прадедовци и како под Сенахирим биле убиени сто осумдесет и пет илјади луѓе,

²⁰за битката во Вавилон против Галатјаните, кадешто се бореле осум илјади луѓе со помош на четири илјади Македонци, па кога Македонците се нашле во неволја, само тие осум илјади убиле сто и дваесет илјади луѓе, благодарејќи на помошта од Небото, и добиле голем плен.

²¹Кога со вакви зборови ги охрабри и ги подготви да бидат готови да умрат за законите и за татковината, тој ја раздели војската во четири дела,

²²поставувајќи ги своите браќа за началници на секој од овие делови; Симон, Јосиф и Јонатан и на секого од нив му довери по илјада и петстотини души.

²³Потоа му нареди на Елеазар да чита од Светата книга, па, откако го поздрави со зборовите „Со Божја помош!“ застана на чело од предниот дел и влезе во бој со Никанор.

²⁴Бидејќи помошник во борбата им беше Сесилниот, тие убија повеќе од девет илјади непријатели, а поголемиот дел од Никаноровата војска ја ранија и осакатија; сите други се разбегаа.

²⁵Им ги зедоа парите и на оние што беа дошле да ги купуваат, ги гонеа на голема далечина, но се вратија, зашто немаа време;

²⁶бидејќи тоа се случуваше на денот наспроти сабота, затоа и не продолжија да ги гонат.

²⁷Откако го собраа оружјето и го собраа пленот, тие ја празнуваа радосно саботата, благодарејќи Му на Господ и прославувајќи Го затоа што ги спаси во тој ден и што почна да им ја покажува Својата милост.

²⁸Откако ја отпразнуваа саботата, од пленот одделија за сакати, вдовици и сираци, а остатокот го разделија помеѓу себе и своите деца.

²⁹Штом ја свршија сета таа работа, се собраа на заедничка молитва, молејќи Му се на милосрдниот Господ наполно да се измири со нив — Своите слуги.

³⁰А од оние, кои под водство на Тимотеј и Вакид заедно ги нападнаа, тие убија дваесет илјади луѓе и лесно ги освоија нивните високи тврдини; тогаш разделија уште многу плен на еднакви делови меѓу себе, меѓу сакатите, вдовиците, сираците и меѓу народните старешини.

³¹Кога го собраа сето оружје и грижливо го подредија на пригодни места, другиот плен го однесоа во Ерусалим.

³²Го убија и водачот на Тимотеевите одреди, најбезбожниот човек, кој им причини многу маки на Јудејците.

³³Потоа, празнувајќи ја победата во својата татковина, го изгореа Калистен и некои други, кои ја беа изгореле светата врата, и беа избегале во една куќа; така и тие претрпеа достојна казна за светогрдието.

³⁴А оној, тројниот злосторник Никанор, кој беше довел три илјади трговци да купуваат Јудејци,

³⁵со Божја помош, беше понижен од оние што ги потценуваше, беше принуден да ја соблече својата раскошна облека, па како некој побегнат роб, отиде по осамени патишта во Антиохија, крајно огорчен од поразот на својата војска.

³⁶Оној што беше ветил дека ќе им го исплати данокот на Римјаните од продажба на ерусалимските робови, мораше да разгласува дека Јудејците Го имаат Бога за соборец, и дека остануваат неранливи затоа што им се покоруваат на законите дадени од Него.