Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Матеј 21 Bible Online

Матеј 21 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Матеј 21

¹А кога наближија до Ерусалим и дојдоа до Витфагија, кај Маслиновата Гора, Исус испрати двајца ученици

²и им рече: „Отидете во селоно, што е наспроти вас и веднаш ќе најдете врзана магарица и младо магаре со неа; одврзете ги и доведете Ми ги!

³А ако некој ви рече нешто, кажете му дека Му се потребни на Господ, и веднаш ќе ги прати.“

⁴А сето тоа стана за да се исполни кажаното преку пророкот, кој вели:

⁵„Кажете ѝ на ќерката Сионова: ете, твојот цар доаѓа кај тебе кроток и седи на магарица и младо магаре, син на подјаремница.“

⁶Учениците отидоа и направија така, како што им беше заповедал Исус.

⁷Ги доведоа магарицата и младото магаре и ги кладоа одозгора алиштата свои, и Тој седна над нив.

⁸А мнозина од народот ги постилаа по патот облеките свои; други, пак, сечеа гранки од дрвјата и ги постилаа по патот;

⁹а народот што врвеше пред Него и по Него, викаше велејќи: „Осана на Синот Давидов! Благословен е Оној што доаѓа во името Господово! Осана во висините!“

¹⁰И кога влезе во Ерусалим, целиот град се раздвижи, велејќи: „Кој е овој?“

¹¹А народот говореше: „Овој е Исус, пророкот од Назарет галилејски.“

¹²И влезе Исус во храмот Божји и ги истера сите што продаваа и купуваа во храмот, ги растури масите на менувачите и столовите на оние што продаваа гулаби,

¹³и им рече: „Напишано е: ‚Домот Мој нека се нарече дом за молитва‘, а вие го направивте разбојничка пештера.“

¹⁴И дојдоа кај Него во храмот куци и слепи, и Тој ги излекува.

¹⁵А првосвештениците и книжниците, кога ги видоа чудата што ги направи, и слушајќи ги децата како викаат во храмот и велат: „Осана на Давидовиот Син!“, негодуваа,

¹⁶и му рекоа: „Слушаш ли што велат тие?“ А Исус им рече: „Да! Зар никогаш не сте читале: ‚Од устата на новороденчиња и од доенчиња Ти си приготвил пофалба?‘“

¹⁷И кога ги остави, излезе надвор од градот, во Витанија, и таму преноќи.

¹⁸А утредента, враќајќи се во градот, огладне;

¹⁹и виде покрај патот смоква, па отиде до неа; откако не најде на неа ништо освен лисја, рече: „Од сега да нема плод на тебе довека!“ И смоквата веднаш се исуши.

²⁰Штом го видоа тоа, учениците се зачудија и рекоа: „Како веднаш се исуши смоквата!“

²¹А Исус им одговори и рече: „Вистина, ви велам: ако имате вера и не се посомневате, не само тоа што стана со смоквата ќе го правите, туку, ако и на оваа планина ѝ речете — дигни се и фрли се в море, ќе биде.

²²И сѐ што ќе побарате во молитва со вера, ќе добиете.“

²³И кога дојде Тој во храмот и поучуваше, пристапија кон Него првосвештениците и старешините народни и рекоа: „Со каква власт го правиш тоа и кој Ти ја дал таа власт?“

²⁴А Исус им одговори и рече: „И Јас ќе ве прашам нешто. Па, ако Ми одговорите, и Јас ќе ви кажам со каква власт го правам ова.

²⁵Крштевањето Јованово од каде беше: од небото или од луѓето?“ А тие размислуваа меѓу себе и велеа: „Ако кажеме — од небото, ќе ни рече: ‚Па зошто не му поверувавте?‘

²⁶А ако речеме: — од луѓето, се плашиме од народот; зашто сите го сметаа Јован за пророк.“

²⁷И, одговарајќи Му на Исус, рекоа: „Не знаеме.“ А Тој им рече: „Ниту Јас не ви кажувам со каква власт го правам ова.“

²⁸„Што мислите за ова? Еден човек имаше два сина; па отиде кај првиот и му рече: ‚Сине, оди денес да работиш во моето лозје!‘

²⁹Тој одговори и рече: ‚Не сакам!‘ но потоа се покаја и отиде.

³⁰Отиде и кај вториот, и му го рече истото. Тој одговори и рече: ‚Ќе отидам, господаре.‘ Но не отиде.

³¹Кој од двајцата ја исполни татковата волја?“ Му рекоа: „Првиот.“ Тогаш Исус им рече: „Вистина ви велам дека цариниците и блудниците пред вас ќе влезат во царството Божјо:

³²зашто дојде кај вас Јован по патот на праведноста и вие не му поверувавте, а цариниците и блудниците му поверуваа; вие, пак, иако видовте, не се предомисливте отпосле за да му поверувате.“

³³„Чујте друга парабола! Беше еден човек домаќин, кој насади лозје, го загради со плот, ископа во него бунар, направи кула и, откако им го предаде на лозарите, си отиде.

³⁴И кога наближи времето за берба, тој ги испрати кај лозарите своите слуги за да ги земат плодовите негови.

³⁵Но, лозарите, ги фатија неговите слуги, едниот го претепаа, другиот го убија, а третиот со камења го засипаа.

³⁶Тој повторно испрати други слуги, повеќе од првите; но и со нив постапија исто.

³⁷Најпосле го испрати кај нив својот син, велејќи: ‚Ќе се засрамат од син ми.‘

³⁸Но лозарите, штом го видоа син му, си рекоа меѓу себе: ‚Овој е наследникот; ајде да го убиеме и да го присвоиме наследството негово.‘

³⁹Па, го фатија, го изведоа надвор од лозјето и го убија.

⁴⁰Кога ќе дојде господарот на лозјето, што ќе им направи на тие лозари?“

⁴¹Му одговорија: „Злосторниците жестоко ќе ги погуби, а лозјето ќе го даде на други лозари што ќе му ги даваат плодовите навреме.“

⁴²А Исус им рече: „Зар никогаш не сте читале во Писмата: ‚Каменот што го отфрлија ѕидарите, стана камен темелник: тоа е од Господ и чудесно е во очите наши.‘

⁴³Затоа ви велам дека царството Божјо ќе биде земено од вас и ќе се даде на народ што ги принесува неговите плодови.

⁴⁴И кој падне врз тој камен, ќе се разбие; а врз кого тој ќе падне, ќе го здроби.“

⁴⁵И слушајќи ги Неговите параболи, првосвештениците и фарисеите разбраа дека говори за нив,

⁴⁶па настојуваа да Го фатат; но се плашеа од народот, зашто Го сметаа за пророк.