Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Лука 24 Bible Online

Лука 24 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Лука 24

¹Во првиот ден на седмицата, многу рано, тие дојдоа на гробот, носејќи ги приготвените мириси, а со нив беа и некои други жени

²Но ја најдоа плочата иставена на гробот.

³И кога влегоа, не го најдоа телото на Господ Исус.

⁴И додека се чудеа на тоа, одеднаш пред нив застанаа двајца мажи во светли облеки;

⁵тие се уплашија и ги наведнаа лицата кон земјата, а овие им рекоа: „Зошто Го барате Живиот меѓу мртвите?

⁶Тој не е овде, а воскресна; сетете се како ви рече, додека беше уште во Галилеја,

⁷говорејќи дека Синот Човечки треба да биде предаден во рацете на луѓе грешници и да биде распнат, и на третиот ден да воскресне.“

⁸И се сетија на Неговите зборови.

⁹Па штом се вратија од гробот, им го соопштија сето тоа на единаесетте и на сите други.

¹⁰А тие беа Марија Магдалена, и Јоана, и Марија Јаковова заедно со другите, кои им го кажаа тоа на апостолите.

¹¹И нивните зборови им изгледаа како бесмислица, и не им поверуваа.

¹²Но Петар стана и отиде бргу до гробот, па кога се наведна, го виде внатре само повојот. И се врати, чудејќи се сам во себе заради она што се случило.

¹³Во истиот ден двајца од нив одеа во едно село, по име Емаус, кое беше оддалечено од Ерусалим шеесет стадии [5].

¹⁴И зборуваа меѓу себе за сите овие настани.

¹⁵И додека разговараа и се расправаа еден со друг, Самиот Исус се приближи и одеше со нив;

¹⁶но очите им се замрежија за да не Го познаат.

¹⁷А Тој им рече: „Какви се тие зборови што ги разменувате меѓу себе одејќи и зошто сте нажалени?“

¹⁸Едниот од нив, по име Клеопа, Му одговори и рече: „Единствен туѓинец ли си ти во Ерусалим, та не си разбрал што се случи во него овие дни?“

¹⁹И го праша: „Што?“ Тие Му одговорија: „За Исус од Назарет, Кој беше пророк, силен на дело и на слово, пред Бога и пред сиот народ;

²⁰Како нашите првосвештеници и началници Го предадоа да биде осуден на смрт и Го распнаа;

²¹а ние се надевавме дека е Тој Оној што треба да го избави Израил; но и покрај сето тоа, денес е веќе трет ден, откако се случи ова.

²²А и некои жени од нашите нѐ запрепастија; тие биле рано на гробот,

²³и не го нашле телото Негово; и кога се вратија, рекоа дека им се јавиле ангели и дека им кажале дека е Тој жив.

²⁴Отидоа на гробот и некои од нашите и го најдоа истото она, како што рекоа жените; но Него не Го виделе.“

²⁵Тогаш им рече: „О, безумни! Срцето ви е споро за да поверувате во сѐ што рекле пророците!

²⁶Не требаше ли така да пострада Христос и да влезе во Својата слава?“

²⁷Па, како почна од Мојсеј и од сите пророци, им разјаснуваше што е кажано за Него во сите Писма.

²⁸И тие се приближија до селото во кое одеа; а Тој се направи како да сака да продолжи.

²⁹Но тие Го задржаа, велејќи: „Остани со нас, зашто денот одмина и наскоро ќе се стемни!“ Тој влезе и остана со нив.

³⁰А кога седеше со нив на трпеза, зеде леб, го благослови, го прекрши и им подаде.

³¹Тогаш им се отворија очите и тие Го познаа; но Тој стана невидлив за нив.

³²И си рекоа еден на друг: „Зар не гореа во нас срцата наши, кога ни зборуваше по патот и кога ни го објаснуваше Писмото?“

³³Па во истиот час станаа, се вратија во Ерусалим и ги најдоа собрани Единаесетте и они кои беа со нив,

³⁴каде што говореа дека Господ навистина воскреснал и му се јавил на Симон.

³⁵И тие кажаа за она што им се случи по патот и како Го познаа, кога го прекршувал лебот.

³⁶Додека тие уште зборуваа за тоа, Самиот Исус застана сред нив и им рече: „Мир вам!“

³⁷А тие, така се уплашија и бидејќи застрашени, помислија дека гледаат дух.

³⁸Но Тој им рече: „Што сте збунети и зошто такви мисли влегуваат во срцата ваши?

³⁹Видете ги рацете Мои и нозете Мои: Јас сум Истиот; допрете се до Мене и гледајте; зашто духот нема тело и коски, а, како што гледате, Јас имам.“

⁴⁰А кога го рече тоа, им ги покажа рацете и нозете.

⁴¹Но, додека тие од радост уште не веруваа и се чудеа, Тој им рече: „Имате ли овде нешто за јадење?“

⁴²Тие Му дадоа парче печена риба и мед со саќе.

⁴³И кога зеде, јадеше пред нив.

⁴⁴Па им рече: „Ете, ова се зборовите што ги говорев уште додека бев со вас, зашто треба да се исполни сѐ што е напишано за Мене во Законот Мојсеев и кај Пророците, и во Псалмите.“

⁴⁵Тогаш им го отвори умот за да ги разбираат Писмата,

⁴⁶и им рече: „Така е напишано и така требаше да пострада Христос и да воскресне од мртвите на третиот ден,

⁴⁷и да биде проповедано во Негово име покајание и проштевање на гревовите кај сите народи, почнувајќи од Ерусалим;

⁴⁸а вие сте сведоци за ова.

⁴⁹И ете, Јас ќе го испратам врз вас ветувањето од Мојот Отец; а вие останете во градот Ерусалим, додека не се облечете во сила одозгора.“

⁵⁰И ги изведе надвор до Витанија, па кога ги подигна рацете, ги благослови.

⁵¹И додека ги благословуваше, се оддели од нив и се вознесе на небото;

⁵²тие Му се поклонија и се вратија во Ерусалим со голема радост.

⁵³И беа постојано во храмот, каде што Го прославуваа и благословуваа Бога. Амин!