Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Јован 8 Bible Online

Јован 8 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Јован 8

²Утредента пак дојде во храмот и сиот народ доаѓаше кај Него. А Тој седна и ги поучуваше.

³Тогаш книжниците и фарисеите доведоа кај Него жена фатена во прељубодејство; ја поставија насреде и

⁴Му рекоа: „Учителе, оваа жена е фатена во прељубодејство на дело.

⁵А Мојсеј во Законот ни заповеда таквите да ги каменуваме; Ти, пак, што велиш?“

⁶Тоа го рекоа за да Го искушаат и да имаат за што да Го обвинат. А Исус се наведна долу и почна со прст да пишува во земјата, не гледајќи ги.

⁷Кога продолжија да го прашуваат, Тој се исправи и им рече: „Кој од вас е без грев, прв нека фрли камен на неа!“

⁸И пак се наведна долу и пишуваше по земјата.

⁹А тие, штом го чуја тоа, бидејќи совеста ги гризеше, се разотидоа еден по еден, почнувајќи од најстарите па до последните: останаа само Исус и жената, која стоеше насреде.

¹⁰А кога се исправи и не виде никого освен жената, Исус ѝ рече: „Жено, каде се оние што те обвинуваа? Никој ли не те осуди?“

¹¹А таа рече: „Никој, Господи.“ Тогаш Исус ѝ рече: „Ниту Јас не те осудувам. Оди си и немој повеќе да грешиш.“

¹²И пак им рече Исус, велејќи: „Јас сум Светлината на светот; кој врви по Мене нема да оди во темнина, а ќе ја има светлината во животот.“

¹³Тогаш Му рекоа фарисеите: „Ти сведочиш Сам за Себе; Твоето сведоштво не е вистинито.“

¹⁴Исус им одговори и рече: „Макар што сведочам Сам за Себе, Моето сведоштво е вистинито, зашто знам од каде сум дошол и каде одам; а вие не знаете од каде сум дошол и каде одам.

¹⁵Вие судите по телото, Јас не судам никому.

¹⁶И ако судам Јас, Мојот суд е вистинит, зашто не сум Сам, туку Јас и Отецот, Кој Ме прати.

¹⁷А и во законот ваш е напишано дека сведоштвото од двајца сведоци се смета за веродостојно.

¹⁸Јас сведочам за Себе и Отецот, Кој Ме прати, сведочи за Мене.“

¹⁹Тогаш Му рекоа: „Каде е Твојот Отец?“ Исус одговори: „Вие не Ме знаете ниту Мене, ниту Мојот Отец; ако Ме знаевте Мене, ќе Го знаевте и Мојот Отец.“

²⁰Овие зборови ги кажа Исус кај ризницата, кога поучуваше во храмот; и никој не го фати, зашто уште не беше дошол часот Негов.

²¹Пак им рече Исус: „Јас си одам, а вие ќе Ме барате и во својот грев ќе умрете. Каде што ќе одам Јас, вие не можете да дојдете.“

²²Тогаш Јудејците рекоа: „Да не сака да се самоубие и затоа вели: каде што ќе одам Јас, вие не можете да дојдете?“

²³И им рече: „Вие сте од долу, а Јас сум од горе: вие сте од овој свет, Јас, пак, не сум од овој свет.

²⁴Затоа ви реков дека ќе умрете во своите гревови; бидејќи, ако не поверувате дека Јас Сум Тој, ќе умрете во гревовите свои.“

²⁵Тогаш Му рекоа: „Кој си Ти?“ Исус им одговори: „Почеток, како што и ви велам.

²⁶Многу имам за вас да зборувам и да судам; но, Оној што Ме прати е вистинит и она што сум чул од Него, тоа и му го кажувам на светот.“

²⁷Но не разбраа дека им говореше за Отецот.

²⁸А Исус им рече: „Кога ќе Го издигнете Синот Човечки, тогаш ќе сфатите дека сум Јас и дека ништо не правам Сам од Себе, туку, како што Ме научи Мојот Отец, така и зборувам.

²⁹Оној што Ме прати е со Мене; Отецот не Ме остави Сам, зашто секогаш го вршам она што Му е угодно.“

³⁰Кога Тој го зборуваше ова, мнозина поверуваа во Него.

³¹Тогаш Исус им говореше на оние Јудејци, што беа поверувале во Него: „Ако вие останете во Моето слово, навистина ќе бидете Мои ученици;

³²и ќе ја запознаете вистината, и вистината ќе ве ослободи.“

³³Му одговорија и рекоа: „Ние сме семе Авраамово и никогаш никому не сме робувале; а како Ти велиш: ‚Ќе бидете слободни?‘“

³⁴Исус им одговори: „Вистина, вистина ви велам: секој што прави грев, роб му е на гревот.

³⁵А робот не останува вечно дома; Синот останува вечно.

³⁶И ако Синот ве ослободи, навистина ќе бидете слободни.

³⁷Знам дека сте семе Авраамово, но сакате да Ме убиете, зашто словото Мое не може да се смести во вас.

³⁸Јас го кажувам она што сум го видел кај Мојот Отец; а и вие го правите она што сте го виделе кај вашиот татко.“

³⁹Му одговорија и рекоа: „Наш татко е Авраам.“ Исус им рече: „Ако бевте чеда Авраамови, вие ќе ги вршевте делата Авраамови.

⁴⁰А сега сакате да Ме убиете, Мене, Човекот Кој ви ја кажа вистината што ја чу од Бога. Авраам така не правеше.

⁴¹Вие ги вршите делата на својот татко.“ А тие Му рекоа: „Ние не сме родени од блудство; еден Отец имаме — Бог.“

⁴²Но Исус им рече: „Ако Бог беше ваш Отец, тогаш ќе Ме сакавте Мене, бидејќи Јас сум излегол и доаѓам од Бога. Зашто не дојдов Сам од Себе, туку Тој Ме прати.

⁴³Зошто не ги разбирате Моите зборови? Затоа што не можете да ги слушате поуките Мои.

⁴⁴Вашиот татко е ѓаволот; и вие сакате да ги исполнувате желбите на својот татко; тој е човекоубиец од почетокот и не стои во вистината, зашто во него нема вистина. Кога зборува лага, говори од себе, зашто е лажливец и татко на лагата.

⁴⁵А бидејќи Јас вистината ви ја кажувам, не Ми верувате.

⁴⁶Кој од Вас може да Ме обвини за грев? Ако ли, пак, вистина зборувам, тогаш зошто не Ми верувате?

⁴⁷Кој е од Бога, тој ги слуша Божјите зборови. А вие не ги слушате, зашто не сте од Бога.“

⁴⁸Тогаш Јудејците Му одговорија и рекоа: „Не зборуваме ли право дека си Ти Самарјанин и дека демон има во Тебе?“

⁴⁹Исус им одговори: „Во Мене нема зол дух, туку Го почитувам Својот Отец, а вие Ме бесчестите.

⁵⁰Но Јас не барам Своја слава; има Друг што ја бара, и што ќе суди.

⁵¹Вистина, вистина ви велам; кој ќе ги запази зборовите Мои, нема да види смрт довека.“

⁵²Тогаш Јудејците Му рекоа: „Сега разбравме дека демон има во Тебе: Авраам умре, и пророците, а ти велиш, кој ќе ги запази зборовите Мои, смрт нема да види довека.

⁵³Да не си Ти поголем од нашиот татко Авраам, кој умре? И пророците умреа; а за кого се сметаш Себе си?“

⁵⁴Исус одговори: „Ако се славам Сам, тогаш славата Моја е ништо; Оној Кој ме прославува е Мојот Отец, за Кого вие велите дека е ваш Бог;

⁵⁵но не Го познавате, а Јас, пак, го знам. И ако кажам дека не Го познавам, ќе бидам лажго како вие. Но Јас Го знам и го пазам словото Негово.

⁵⁶Авраам, таткото ваш, се радуваше да го види Мојот ден; и го виде, и се зарадува.“

⁵⁷Тогаш Јудејците Му рекоа: „Уште немаш ни педесет години — а си го видел Авраам!?“

⁵⁸Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: Јас постојам уште пред да се роди Авраам.“

⁵⁹Тогаш зедоа камења за да ги фрлат на Него; Исус се сокри и излезе од храмот, поминувајќи меѓу нив; и така замина.