Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Дела 14 Bible Online

Дела 14 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Дела 14

¹Во Иконија тие заедно влегоа во јудејската синагога, и зборуваа така, што мнозина Јудејци и Елини поверуваа.

²А Јудејците, што не поверуваа, ги побунија и раздразнија духовите на незнабошците против браќата.

³Но тие сепак останаа тука доста време и смело говореа за Господ, Кој сведочеше за словото на Својата благодат, давајќи преку нивните раце да стануваат знаци и чуда.

⁴А народот во градот се раздели: едни беа со Јудејците, а други со апостолите.

⁵И кога незнабошците и Јудејците, со своите началници се готвеа да ги хулат и да ги каменуваат,

⁶тие, штом разбраа, се засолнија во ликаонските градови Листра и Дерва и во нивната околина.

⁷Таму почнаа да го проповедаат Евангелието.

⁸Во Листра седеше еден човек, немоќен во нозете. Тој бил сакат од мајчината утроба, не можел да оди никогаш.

⁹Тој слушаше додека Павле зборуваше; а Павле, го впери во него погледот и виде дека во него има вера дека може да оздрави,

¹⁰па му рече со висок глас: „Тебе ти велам, во името на Господа Исуса Христа: исправи се на нозете свои!“ И тој скокна и почна да оди.

¹¹А луѓето, кога видоа што направи Павле, го подигнаа гласот свој и извикаа на ликаонски: „Боговите слегле кај нас во човечки лик!“

¹²И Варнава го нарекоа Зевс, а Павле Хермес, бидејќи тој го водеше зборот.

¹³Жрецот, пак, на Зевс, чиј кип се наоѓаше пред новиот град, откако доведе јунци и венци пред портата, сакаше заедно со народот да принесе жртва.

¹⁴Но апостолите Варнава и Павле, кога слушнаа за тоа, ги раскинаа своите облеки, се втурнаа меѓу народот, гласно викајќи:

¹⁵„Луѓе, зошто го правите ова? И ние сме смртни како и вие, но ви проповедаме да се обратите од овие празноверија кон живиот Бог, Кој ги создаде небото и земјата, морето и сѐ што е во нив;

¹⁶Кој поранешните поколенија на народите ги остави да врват по нивните патишта,

¹⁷иако не престануваше да сведочи за Себе, правејќи ни добро со праќање дождови од небото и плодоносни времиња и исполнувајќи ги срцата наши со храна и веселост.“

¹⁸И зборувајќи за ова, одвај го убедија народот да не им принесува жртва, (туку секој да си оди во својата куќа. Додека се наоѓаа таму и поучуваа),

¹⁹од Антиохија и од Иконија пристигнаа некои Јудејци. (И кога апостолите зборуваа отворено, тие го убедија народот да ги напушти, велејќи дека ништо вистинско не зборуваат, туку само лажат;), а кога го придобија народот, го каменуваа Павле, па го извлекоа надвор од градот, мислејќи дека е мртов.

²⁰Кога се собраа околу него учениците, тој стана и се врати во градот. Утредента со Варнава заминаа за Дерва.

²¹И, откако го проповедаа Евангелието во тој град и мнозина придобија за свои ученици, тие се вратија во Листра, Иконија и Антиохија.

²²Тие ги зацврстуваа душите на учениците и, храбрејќи ги да бидат истрајни во верата, ги учеа дека во царството Божјо треба да влеземе преку многу маки.

²³Па, откако им ракоположија свештеници за секоја црква, се помолија со пост, и ги предадоа на Господ, во Кого беа поверувале.

²⁴А потоа минаа низ Писидија, и дојдоа во Памфилија;

²⁵и, откако го проповедаа словото Господово во Перга, слегоа во Аталија,

²⁶а оттаму отпловија за Антиохија, откаде што беа предадени на Божјата благодат за делото што го завршија.

²⁷По нивното пристигнување тие ја собраа црквата, и соопштија за сѐ, што направи Бог со нив и како Тој ја отворил вратата на верата и за незнабошците.

²⁸И таму престојуваа подолго време со учениците.