Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) Исус Навин 14 Bible Online

Исус Навин 14 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

Исус Навин 14

¹Еве што наследија синовите Израилеви во хананската земја, што им ја раздели свештеникот Елеазар и Исус синот Навинов, и родоначалниците од племињата на Израилевите синови;

²на деветте племиња и на половината од племето (Манасиево), поделба извршија со ждрепка, како што беше заповедал Господ преку Мојсеј,

³зашто на двете племиња и на половина племе (Манасиево) Мојсеј им даде наследство од онаа страна на Јордан; а на левитите не им даде дел меѓу нив,

⁴бидејќи од Јосифовите синови произлегоа две племиња: Манасиевото и Ефремовото; поради тоа не им се даде на левитите дел од земјата, туку само градови за живеење и предградија за нивниот добиток и за други нивни потреби.

⁵Како што му беше заповедал Господ на Мојсеј, така и направија синовите Израилеви, кога ја разделуваа земјата.

⁶Јудините синови дојдоа во Гилгал кај Исус. И му рече Халев, синот Јефунеов, од родот на Кеназ: „Ти знаеш, што му говореше Господ на Мојсеј, човекот Божји, за мене и за тебе во Кадис-Барнеа.

⁷Јас бев на четириесет години, кога Мојсеј, слугата Господов, ме прати од Кадис-Барнеа да ја разгледам земјата и му донесов одговор, она што ми беше на срцето;

⁸браќата мои, кои одеа со мене, го обесхрабрија срцето на народот, но јас точно Го следев Господа, мојот Бог;

⁹и се заколна Мојсеј во оној ден, велејќи: ‚земјата, по која одеше, ќе биде наследство за тебе и за децата твои за навек, бидејќи ти одеше точно по Господ, мојот Бог.‘

¹⁰И така, ете, Господ ме запази жив, како што говореше; четириесет и пет години веќе изминаа, откога Господ му ги беше кажал тие зборови на Мојсеј, и Израил одеше по пустина; сега, еве, јас сум на осумдесет и пет години;

¹¹но и сега сум толку цврст, како и тогаш, кога ме прати Мојсеј: колку што имав сила тогаш, толку имам и сега, да влегувам, да излегувам и да војувам.

¹²Затоа, дај ми ја таа гора, за која говореше Господ во оној ден; бидејќи ти чу во тој ден дека таму живеат Анаковите синови, и тие имаат градови големи и утврдени; можеби, Господ ќе биде со мене, и јас ќе ги истерам, како што ми рече Господ.“

¹³Исус го благослови и му го даде во наследство Хеврон на Јефунеовиот син Халев, (од родот Кеназиевци).

¹⁴Затоа Хеврон остана и до денес во наследство на Јефунеовиот син Халев, од Кеназиевиот род, бидејќи постојано се покоруваше на заповедите од Господ, Израилевиот Бог.

¹⁵Името на Хеврон порано беше Кирјат-Арба, или град на Арба, како што се викаше еден крупен човек меѓу синовите Анакови. Така земјата се смири од војна.