Read Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) 1 Царства 25 Bible Online

1 Царства 25 - Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (со девтероканонски книги) bible

1 Царства 25

¹И Самоил умре. Тогаш се собраа сите Израилци, го оплакаа и го погребаа во куќата негова, во Рама. Давид стана и слезе кон пустината Фаран.

²Имаше во Маон еден човек многу богат, а имотите му беа на Кармил. Тој имаше три илјади овци и илјада кози. Тој беше на стрижење кај овците свои на Кармил.

³Тој човек се викаше Навал, а жена му се викаше Авигеја. Таа жена беше многу умна и убава, а тој — жесток и лош човек; тој беше од родот на Халев.

⁴Давид слушна во пустината дека Навал ги стриже (на Кармил) овците свои.

⁵И Давид испрати десет момци, и им рече Давид на момците: „Одете на Кармил, појдете кај Навал, поздравете го од мое име

⁶и кажете му вака: ‚Мир на тебе, мир на твојот дом, мир на сѐ што е твое!

⁷Денес слушнав дека ти ги стрижат овците; ете, овчарите твои беа со нас, и ние не ги навредувавме, и ништо кај нив не се загуби за сето тоа време, додека стоеја на Кармил.

⁸Прашај ги слугите свои, и тие ќе ти кажат. Затоа нека најдат момците благонаклоност во очите твои, бидејќи во добар ден дојдовме. Дај им, пак, на слугите твои и на синот свој Давид она што ти се наоѓа при рака.‘“

⁹Давидовите луѓе отидоа и му ги кажаа на Навал од името на Давид сите тие зборови, и замолчаа.

¹⁰Навал (скокна и) им одговори на Давидовите слуги и рече: „Кој е тој Давид, кој е тој син Јесеев? Сега има многу слуги кои бегаат од господарите свои.

¹¹Зар да ги земам лебот свој и водата своја, (и виното свое) и месото што сум го приготвил за стрижачите на овците, и да им дадам на луѓе што не ги знам од каде се?“

¹²И Давидовите луѓе се вратија по својот пат, се вратија и дојдоа, та му ги соопштија на Давид сите тие зборови.

¹³Тогаш Давид им рече на луѓето свои: „Препашете го секој мечот свој.“ И сите ги препашаа своите мечеви, го препаша и Давид мечот свој, и тргнаа по Давид околу четиристотини мажи, а двесте оставија кај логорот.

¹⁴Но еден од слугите ѝ јави на Авигеја, жената Навалова, велејќи: „Ете, Давид испрати од пустината известувачи да го поздрават нашиот господар, но тој се однесе кон нив грубо.

¹⁵А тие луѓе се многу добри кон нас, не нѐ навредуваа, и ништо не се изгуби кај нас, за сето време додека одевме со нив, и додека бевме во полето;

¹⁶тие беа за нас како ѕид и дење и ноќе за сето време, додека ги пасевме стадата близу до нив;

¹⁷затоа, помисли и види што да се прави, бидејќи неизбежна несреќа му се заканува на господарот наш и целиот дом негов; а тој е лош човек, не може да се говори со него.“

¹⁸Тогаш Авигеја набрзина зеде двесте леба и две мешини со вино, и пет овци зготвени, пет мери пржено жито, сто врзопки суво грозје и двесте низи смокви, и ги натовари на магариња,

¹⁹па им рече на слугите свои: „Тргнувајте пред мене, ете, јас ќе одам по вас.“ А на мажот свој Навал ништо не му кажа.

²⁰А кога таа, седната на магаре, се спушташе по падините на планината, ете, во пресрет ѝ доаѓа Давид и луѓето негови, и таа се сретна со нив.

²¹И Давид рече: „Да, залудо го пазев во пустината целиот имот на тој човек, и ништо не се изгуби од тоа што беше негово; тој ми плаќа зло за добро.

²²Нека Господ му прати на Давид најголема казна и уште повеќе да му додаде, ако утре до разденување, од сѐ што е Навалово, оставам макар едно суштество што мокри покрај ѕид!“

²³Штом Авигеја го виде Давид, таа брзо слезе од магарето, падна ничкум пред Давид и се поклони до земја,

²⁴падна до нозете негови и рече: „Врз мене да е гревот, господаре мој; дозволи ѝ на робинката твоја да говори во ушите твои и слушни ги зборовите на робинката твоја.

²⁵Нека не обрнува внимание господарот мој на тој лош човек, на Навал [3]; зашто, како што му е името, таков е и тој: Навал му е името, и безумието е со него. А јас, твојата робинка, не ги видов слугите на мојот господар што си ги испратил.

²⁶И сега, господаре мој, ти се колнам во Господ и во душата твоја! Господ нема да дозволи да пролеваш крв, а ќе ја задржи раката твоја да не се одмаздуваш; и сега нека бидат како Навал твоите непријатели и овие, кои мислеа лошо против мојот господар.

²⁷Еве ги даровите што робинката твоја му ги донесе на својот господар за да им се разделат на момците, кои му служат на мојот господар.

²⁸Прости ѝ ја вината на робинката своја; Господ бездруго ќе подигне за мојот господар цврст дом, зашто мојот господар води Господови војни, и во текот на целиот живот твој зло нема да се најде во тебе.

²⁹Ако човекот стане да те гони и да ја бара душата твоја, тогаш душата на мојот господар ќе биде сврзана со јазелот на животот кај Господ, твојот Бог, а душата на твоите непријатели Тој ќе ја отфрли како од праќа.

³⁰И кога Господ постапи со мојот господар според сето добро што го говореше за тебе, и те постави за водач на Израил,

³¹за срцето на мојот господар тоа нема да биде огорченост и неспокојство, зашто пролеал напразно крв, и зашто си се спасил. Господ ќе му направи добро на мојот господар, и ти ќе си спомнеш за робинката своја (и ќе ѝ направиш добрина).“

³²А Давид ѝ рече на Авигеја: „Благословен Господ, Бог Израилев, Кој те испрати денес во пресрет мој,

³³и благословен да биде твојот разум и благословена да бидеш ти, поради тоа што сега не ме остави да пролевам крв и да се одмаздам за себеси.

³⁴Но, — се колнам во Господ, Бог Израилев, кој ме задржа да не ти направам зло, — ако не побрзаше и ако не ми дојдеше во пресрет, тогаш утре до разденување јас немаше да му оставам на Навал ниту едно суштество што мокри покрај ѕид.“

³⁵Тогаш Давид го зеде од рацете нејзини она што му го беше донела, и ѝ рече: „Оди си со мир во домот свој; ете, го послушав гласот твој и го почитав лицето твое.“

³⁶Авигеја дојде кај Навал, и ете, кај него во домот негов гоштевање како царска гозба, и срцето на Навал беше весело; тој беше многу пијан; затоа таа ништо не проговори, ни многу, ни малку, до изутрината.

³⁷А изутрината, кога Навал се истрезни, и жената негова му раскажа за тоа, срцето негово замре, и тој стана како камен.

³⁸По десет дена Господ го удри Навал, и тој умре.

³⁹Кога Давид слушна дека Навал умрел, и рече: „Благословен да е Господ, Кој врати за срамот што ми го нанесе Навал, и Кој го зачува Својот слуга од зло; Господ ја сврте злобата на Навал врз неговата глава.“ И Давид испрати да ѝ кажат на Авигеја дека тој ќе ја земе за жена.

⁴⁰И Давидовите слуги дојдоа кај Авигеја на Кармил и ѝ рекоа вака: „Давид нѐ испрати кај тебе за да те земеме да му бидеш жена.“

⁴¹Таа стана и се поклони ничкум до земјата и рече: „Ете, робинката твоја е готова да биде слугинка за да ги мие нозете на слугите на мојот господар.“

⁴²Авигеја се подготви набрзина, седна на магаре и, придружена од пет слугинки, тргна по известувачите на Давид и стана негова жена.

⁴³А Давид ја зеде и Ахиноам од Јизреел, та и двете му беа жени.

⁴⁴Саул, пак, му ја даде ќерка си Михала, Давидовата жена, на Палтиј, синот на Лаис, од Галим.