Read Библија, Константинов Битие (1 Moj.) 21 Bible Online

Битие (1 Moj.) 21 - Библија, Константинов bible

Битие (1 Moj.) 21

¹Господ се сети за Сбра како што рече, и стори за неа како што вети:

²Сбра зачна и му роди на Авраама син, во неговата старост - во времето што Бог го означи.

³Авраам му даде име Исак на синот, што му го роди Сбра.

⁴И по осум дни Авраам го обреза својот син Исак, како што Бог му нареди.

⁵А Авраам беше на сто години кога му се роди синот Исак.

⁶Сбра рече: „Бог ме направи за потсмев, и секој што ќе го чуе ова, ќе ми се насмее.”

⁷Уште додаде: „Кој би му рекол некогаш на Авраама: ‘Сбра ќе ти храни дете!’ Сепак му родив син во старост.”

⁸Детето растеше и го одбија од градата. А во денот, кога го одбија Исака, Авраам даде голема гозба.

⁹Сбра виде како синот на Египетката Агара, кого му го роди на Авраама, се поигрува со нејзиниот син Исак,

¹⁰и му рече на Авраама: „Изгони ги слугинката и нејзиниот син, зашто синот на робинката не смее да биде наследник со мојот син - со Исака!”

¹¹Тоа не му беше мило на Авраама, зашто и Исмаил беше негов син.

¹²Но Бог му рече на Авраама: „Да не ти е тешко заради детето и заради својата слугинка; послушај сè што ти вели Сбра, зашто Исаковото семе ќе го овековечи твоето име.

¹³И од синот на твојата слугинка, ќе издигнам голем народ, зашто е твој потомок.”

¹⁴Рано наутро Авраам зеде леб и мев со вода па ги даде на Агара; ги стави на нејзините раменици и ја отпушти. Таа скиташе ваму-таму по пустината Вирсавеа.

¹⁵Откако ја потроши водата од мевот, го остави детето под една грмушка,

¹⁶а самата отиде и седна наспроти, далеку колку што може лак да фрли. Велеше во себе: „Нејќам да видам како умира детето.” Седејќи така, почна да плаче.

¹⁷Бог го чу плачењето на детето, и Божји ангел ја повика од небото Агара и и рече: „Што ти е, Агаро? Не бој се! Зашто Бог го чу плачот на детето во неговата неволја!

¹⁸Стани! Крени го детето и утеши го, зашто од него ќе издигнам голем народ.”

¹⁹Тогаш Бог и ги отвори очите и таа забележа извор на вода. Отиде и го наполни мевот со вода, па го напои детето.

²⁰Бог беше со детето, па растеше и порасте. Живееше во пустината и стана искусен во стрелање со лак.

²¹Неговиот дом беше во пустината Фаран; а неговата мајка му доведе жена од Египетската Земја.

²²Во тоа време, Авимелех - кого го придружуваше Филох, заповедник на неговата војска - му рече на Авраама: „Бог е со тебе во сè што правиш.

²³Затоа, заколни ми се сега и тука во Бога, дека нема да нè мамиш ни мене, ниту моите роднини и пријатели, туку дека ќе се однесуваш чесно кон мене и кон земјата во која живееш сега, како што јас се однесов кон тебе.”

²⁴„Се колнам”, одговори Авраам.

²⁵Тогаш Авраам го укори Авимелеха заради водниот кладенец, што го присвоија Авимелеховите слуги.

²⁶А Авимелех рече: „Не знам кој го направил тоа; ни ти не ме извести за тоа, ниту јас чув за тоа, освен денес.”

²⁷Авраам зеде овци и говеда па му ги даде на Авимелеха, и тие двајца склучија договор.

²⁸Потоа Авраам оддели настрана седум јагниња од стадото.

²⁹Тогаш Авимелех го праша Авраама: „Што значат овие седум јагниња, што ги оддели настрана?”

³⁰А тој одговори: „Прими ги седумве јагниња од моја рака, да ми бидат доказ дека јас го ископав кладенецов.”

³¹Затоа местото е наречено Вирсавеа (Заклетвен Кладенец), зашто обајцата се заколнаа таму.

³²Откако склучија сојуз, при Вирсавеа, Авимелех и военачалникот на неговата војска Филох си отидоа и се вратија во земјата на Филистејците.

³³Авраам засади гора при Тамариска Вирсавеа и таму го повика името на Господ - Вечниот Бог.

³⁴Долго време престоја Авраам во Филистејската Земја како придојденик.