Read Библија, Константинов Битие (1 Moj.) 24 Bible Online

Битие (1 Moj.) 24 - Библија, Константинов bible

Битие (1 Moj.) 24

¹Авраам беше остарен, навлезен во години. Господ го благослови Авраама во сè.

²Авраам му рече на својот најстар слуга во куќата, кој управуваше со сè што беше негово: „Стави ја својата рака под моето бедро,

³да те заколнам во Господа, во Бога на небото и Бога на земјата, дека нема да земеш за мојот син за жена ниедна од ќерките на Хананците, меѓу кои живеам,

⁴туку ќе отидеш во мојот роден крај и ќе му земеш жена на мојот син Исак.

⁵А слугата му рече: „А што, ако жената не сака да дојде со мене во оваа земја? Треба ли тогаш да го одведам твојот син во земјата откаде си дошол?”

⁶Авраам му одговори: „Внимавај добро да не го вратиш таму мојот син!

⁷Господ, Бог на небесата, Кој ме изведе од куќата на мојот татко и од мојот роден крај и Кој ми вети под заклетва: ‘На твоето потомство ќе му ја дадам оваа земја,’ ќе го испрати Својот ангел пред тебе, и оттаму ќе му доведеш жена на мојот син.

⁸А ако жената не сака да тргне со тебе, ти ќе бидеш слободен од мојава заклетва; но мојот син не води го таму!”

⁹Така слугата ја стави својата рака под бедрото на својот господар Авраам и му се заколна.

¹⁰Слугата подготви десет господареви камили, зеде со себе секакви блага, и се запати за Месопотамија, во Нахоровиот град.

¹¹Ги остави камилите да клекнат надвор од градот, покрај кладенец. Беше вечер, кога жени излегуваат да налеат вода.

¹²Тогаш рече: „О, Господи, Боже на мојот господар Авраам, Те молам, излези ми денес во пресрет и искажи му милост на мојот господар Авраам!

¹³Еве ме крај кладенец, а ќерките на оние од градот доаѓаат да нацрпат вода;

¹⁴и нека девицата на која и речам: ‘Те молам, спушти ја твојата врчва да се напијам,’ а таа ми одговори: ‘Пиј! Ќе ти ги напојам и камилите,’ - биде онаа, што си ја одредил за својот слуга Исак. Така ќе разберам дека си покажал милост кон мојот господар.”

¹⁵Штом го дорече тоа, ете! дојде Ревека, ќерка Ватуилова. Тој Ватуил и беше син на Мелха, Авраамова снаа од братот Нахор. Дојде со врчва на рамо.

¹⁶Девојката беше прекрасна, девица која маж не ја допрел. Таа слезе при кладенецот, ја наполни врчвата, и ете ја пак горе.

¹⁷Слугата и се затрча во пресрет и и рече: „Дај ми малку вода од твојата врчва!”

¹⁸„Пиј, господине!” - одговори таа. Брзо ја спушти врчвата на рака и му даде да пие.

¹⁹Откако го напи него, рече: „Ќе им налеам и на твоите камили, за да се напијат.”

²⁰Откако ја излеа бргу врчвата во поилото, отрча назад до кладенецот за да црпи повторно, и така им налеа на сите негови камили.

²¹Човекот ја набљудуваше со молчење, не би ли сознал дали Господ го приведе успешно кон крај неговиот пат или не.

²²Кога камилите прекратија да пијат, човекот извади златна обетка, тешка половина сикал, и и ја стави на нејзините носалки, а на рацете и стави златни гривни, тешки десет сикли.

²³Потоа рече: „Чија ќерка си? Дали има во куќата на татка ти место за нас, да преноќеваме?”

²⁴Таа му одговори: „Јас сум ќерка на Ватуил, кого Мелха му го роди на Нахора.”

²⁵Уште рече: „Има кај нас слама и храна во изобилство, а и место за ноќевање.”

²⁶Човекот тогаш се поклони длабоко, па му искажа почит на Господа,

²⁷и проговори: „Благословен да биде Господ, Бог на мојот господар Авраам, што не го лиши мојот господар од Својата љубов и од Својата верност. Господ ме водеше мене по прав пат, во куќата на братот на мојот господар.”

²⁸Девојката отрча и го раскажа сè тоа во куќата на мајка си.

²⁹А Ревека имаше брат, чие име беше Лаван. Лаван побрза надвор, кон човекот при кладенецот.

³⁰Штом ги виде носната обетка и гривните на рацете на својата сестра и чу како неговата сестра Ревека рече: „Вака ми зборуваше човекот,” тој тргна кон оној, што уште стоеше до камилите на изворот.

³¹Тој рече: „Влези внатре, благословен од Господа! Зошто стоиш надвор? Кога јас ја подготвив куќата и место за камилите.”

³²Така човекот влезе во куќата. Ги растоварија камилите и им дадоа слама и храна; а нему и на луѓето, што го придружуваа, им донесоа вода, за да си ги измијат нозете.

³³Но кога ставија храна пред него, рече: „Нема да јадам додека не кажам што има да кажам.” А Лаван му рече: „Тогаш кажувај!”

³⁴„Јас сум Авраамов слуга - почна тој. -

³⁵Господ го благослови мојот господар премногу, па стана богат. Му даде овци и говеда, сребро и злато, слуги и слугинки, камили и ослиња.

³⁶Сбра, жената на мојот господар, му роди син откако остаре, и му отстапи сè свое.

³⁷Потоа мојот господар ме заколна мене, велејќи: ‘Не земај за мојот син девојка Ханаанка за жена, во земјата во која живеам како туѓинец,

³⁸туку отиди во домот на мојот татко, при мојот род, за да најдеш жена за мојот син.’

³⁹А јас му реков на својот господар: ‘А што, ако жената не сака да тргне по мене?’

⁴⁰Тој ми одговори: ‘Господ, пред чие лице одев, ќе го испрати Својот ангел со тебе, и твоето патување ќе го доведе до целта, и ти ќе најдеш жена за мојот син од мојот род, од семејството на татка ми.

⁴¹Единствено вака ќе бидеш ослободен од мојата заклетва: ако дојдеш при моите роднини, а тие те одбијат, слободен си од мојата заклетва.’

⁴²Денес пристигнав до изворот и реков: ‘Господи, Боже на мојот господар Авраам, ако си волен да го завршам успешно патувањето што го презедов,

⁴³јас, ете, ќе стојам крај кладенецот, а девојката која ќе дојде да налее вода и јас и речам: „Дај ми да се напијам малку вода од твојата врчва!” -

⁴⁴и која ќе ми рече: „Пиј ти, а ќе им нацрпам и на твоите камили!” таа нека биде жената, која Господ ја одреди за синот на мојот господар.’

⁴⁵Штом го свршив зборувањето во себе, кога - ете - се појави Ревека со врчва на рамото; слезе до изворот и нацрпи. Јас и реков: ‘Дај ми да се напијам!’

⁴⁶Таа бргу ја спушти врчвата и одговори: ‘Пиј! А ќе ги напојам и твоите камили.’ Така се напив јас, а таа ги напои и моите камили.

⁴⁷Ја прашав: ‘Чија ќерка си?’ Ми одговори: ‘Ќерка сум на Ватуил, кого Мелха му го роди на Нахора.’ Тогаш и ја ставив обетката на нос, а гривните на раце.

⁴⁸Се поклонив длабоко и Му искажав почитување на Господа, па Го благословив Бога, Бога на мојот господар, Кој ме водеше по прав пат, за да ја земам ќерката на братот на мојот господар за неговиот син.

⁴⁹А сега, ако сакате да искажете љубов и верност кон мојот господар, речете ми; ако ли не, кажете ми го тоа, така да можам да тргнам или надесно или налево.”

⁵⁰Тогаш, Лаван и Ватуил одговорија: „Тоа доаѓа од Господа; ние тука не можеме да речеме ни лошо ни добро.

⁵¹Ете, Ревека е пред тебе: земи ја и оди си, нека му биде жена на синот на твојот господар, како што рекол Господ.”

⁵²Кога Авраамовиот слуга ја чу нивната согласност, Му се поклони на Господа до земја.

⁵³Потоа слугата извади сребрени и златни предмети, и облеки, и и ги даде на Ревека, а им даде дарови и на нејзиниот брат и на мајката.

⁵⁴Тогаш јадеа и пиеја тој и луѓето кои беа со него, и ја поминаа ноќта. Кога станаа утрото, тој рече: „Пуштете ме да се вратам при својот господар!”

⁵⁵А нејзиниот брат и мајка и одговорија: „Девојката нека остане со нас уште десет дни, па потоа тргни!”

⁵⁶Тој им рече: „Не задржувајте ме, кога Господ го приведе успешно моето патување. Пуштете ме да се вратам при својот господар!”

⁵⁷Тие одговорија: „Да ја повикаме девојката и да ја прашаме што мисли таа!”

⁵⁸Ја повикаа Ревека и ја прашаа: „Сакаш ли да тргнеш со овој човек?” Таа одговори: „Сакам.”

⁵⁹И така ги испратија својата сестра и нејзината доилка, со Авраамовиот слуга и со неговите луѓе.

⁶⁰Ја благословија Ревека и и рекоа: „Сестро наша, биди им мајка На неброени илјади; А твоите потомци Да ги заземаат вратите на своите непријатели!”

⁶¹Тогаш Ревека и нејзините прислужнички станаа, ги јавнаа камилите и тргнаа со човекот. Така човекот ја зеде Ревека и замина.

⁶²Исак се врати од близината на Вир-Лахај-Рои; имено живееше во крајот Негев.

⁶³Во предвечерје, Исак излезе да се прошета по полето; ги подигна очите и ги виде камилите, како доаѓаат.

⁶⁴Кога Ревека, подигнувајќи ги своите очи, го виде Исака, слезе од камилата

⁶⁵и го праша слугата: „Кој е оној човек, кој ни иде во пресрет по полето?” А слугата одговори: „Тој е мојот господар.” И таа го зеде превезот и се покри.

⁶⁶Слугата му раскажа на Исака сè што извршил.

⁶⁷Тогаш Исак ја воведе Ревека во шаторот на својата мајка Сбра и ја зеде за своја жена. Во љубовта кон неа Исак најде утеха по смртта на мајка си.