Read Библија, Константинов 2 Цареви 23 Bible Online

2 Цареви 23 - Библија, Константинов bible

2 Цареви 23

¹Тогаш царот испрати да се соберат кај него сите јудејски и ерусалимски старешини.

²Царот потоа отиде во Господовиот Дом со Јудејците, со ерусалимците, со свештениците и пророците, и со сиот народ, од најмалиот до најголемиот. И им ги прочита сите зборови на книжниот свиток на Заветот кој беше најден во Господовиот Дом.

³Царот, стоејќи пред столбот, го обнови пред Господа Заветот дека ќе го следи Господа и дека ќе ги пази Неговите заповеди, поуки и одредби со сето срце и со сета душа, за да ги исполни сите слова на Заветот, запишани во овој свиток. Сиот народ стапи во Заветот.

⁴Царот им нареди на првосвештеникот Хилкиј, на свештениците на вториот ред и на чуварите на храмскиот праг да ги изнесат од Господовото Светилиште сите богослужбени предмети што беа направени за Ваала и за Ашера и за сета небеска војска. Одреди да го изгорат сè тоа надвор од Ерусалим, во Кедронските Полиња, а пепелта ја однесе во Ветил.

⁵Ги отстрани паганските свештеници кои јудејските цареви ги поставија за да кадат на високите места, во јудејските градови и во околината на Ерусалим; и оние кои што им кадеа на Ваала, на сонцето, на месечината, на ѕвездите и на сета небеска војска.

⁶Ја изнесе Ашера надвор од Ерусалим од Господовиот Дом, во Кедронската Долина, и ја спали во Кедронската Долина, ја здроби во прав, а правот го фрли на гробиштата на народните синови.

⁷Ги разурна домовите на содомците, кои беа при Господовиот Дом и во кои жените и ткаеја облеки на Ашера.

⁸Од сите јудејски градови ги доведе паганските свештеници и ги обессвети високите места каде тие кадеа, од Гева до Вит-Савеа. Потоа ги урна високите места пред вратата, оние што беа пред вратата на Исуса, управителот на градот, одлево кога и се приоѓа на градската врата.

⁹Исто така свештениците на високите места не можеа да се искачуваат кон Господовиот жртвеник во Ерусалим, но јадеа бесквасни лебови меѓу своите браќа.

¹⁰Го оскверни Тофет во долината Бен Еном, за да не може никој да го поминува својот син или ќерката низ оган во чест на Молох.

¹¹Ги отстрани коњите што јудејските цареви му ги принесоа на сонцето при влезот во Господовиот Дом, покрај собата на дворјанецот Натан Мелех, која се наоѓаше во близина, и ја изгоре во оган сончевата кола.

¹²Жртвениците на покривот што ги беа изградиле јудејските цареви, и оние кои што ги изгради Манасиј во двата двора на Господовиот Храм, царот ги урна, ги отстрани оттаму и го фрли нивниот прав во Кедронскиот Поток.

¹³Високите места што беа спроти Ерусалим, на јужниот дел на Маслиновата Гора, и кои и ги изгради израелскиот цар Соломон на Астарота, сидонска мерзост; на Хемус, моавски срам, и на Мелхом, гадот амонски - царот сите ги оскверни.

¹⁴Ги скрши столбовите, ги откорна ашерите, и нивните места ги наполни со човечки коски.

¹⁵Исто така и жртвеникот во Ветил, високото место што го изгради Јеровоам, синот Наватов, кој го наведе Израел на грев, царот го разурна, ги обори жртвеникот и тоа високо место, ги сотре камењата во прав, ги спали ашерите.

¹⁶А кога Јосиј се сврти и ги виде гробовите што беа таму на гората, испрати да ги соберат коските од оние гробови, и ги спали врз жртвеникот. Така го обессвети, извршувајќи го Господовото слово, кое го објави Божјиот човек (додека Јеровоам беше на жртвеникот за време на свеченоста). Откако се сврте, Јосиј фрли поглед врз гробот на Божјиот човек кој го објави сè тоа,

¹⁷и праша: „Каков споменик е оној што го гледам?” Луѓето од градот му одговорија: „Тоа е гробот на Божјиот човек, кој дојде од Јудеја и кој го прорече сè тоа што го направи ти со ветилскиот жртвеник.”

¹⁸”Оставете го на мир - рече царот - и нека никој не ги допира неговите коски.” Така останаа неговите коски недопрени со коските на пророкот кој дојде од Самарија.

¹⁹Јосиј уште ги разурна сите домови на високите места, што израелските цареви ги изградија по градовите на Самарија за да би Го гневеле Господа и направи со нив како што направи во Ветил.

²⁰Ги закла сите свештеници на високите места врз жртвениците; врз нив ги изгоре и човечките коски. Потоа се врати во Ерусалим.

²¹Царот му нареди на сиот народ: „Празнувајте ја Пасхата во чест на Господа, својот Бог, според обичајот што е запишан во овој книжен свиток на Заветот.”

²²Таква Пасха не беше празнувана од времето на судиите кои што му судеа на Израел, и за сето време на израелските и јудејските цареви.

²³Само во осумнаесеттата година од царувањето на Јосиј беше празнувана таква Пасха во чест на Господа, во Ерусалим.

²⁴Освен тоа, сите бајачи и сите вражалци, сите домашни богови и кипови, и сите срамови што можеа да бидат видени во јудејската земја и во Ерусалим, сè тоа Јосиј отстрани за да ги изврши зборовите на Законот, запишани во книжниот свиток кој го најде Хилкиј, свештеник на Господовиот Дом.

²⁵Немаше пред него таков цар кој Му се обратил на Господа со сето свое срце, со сета своја душа и со сета своја сила, верен во сè на Мојсеевиот Закон, а ни по него му немаше рамен.

²⁶Сепак, Господ не се откажа од пламенот на Својот голем гнев со кој зовре против Јудејците заради сите предизвици со кои го лутеше Манасиј.

²⁷Господ одлучи: „Ќе ги отфрлам Јудејците од пред Себе, како што ги отфрлив Израелците; ќе ги отфрлам овој град што го избрав, Ерусалим, и Домот за кого реков: ‘Тука ќе биде Моето Име.’”

²⁸Другата Јосиева повест, и сè што направи, зар сè тоа не е запишано во книжниот свиток Летописи на јудејските цареви?

²⁹Во негово време фараонот Нехаон, египетскиот цар, тргна против асирискиот цар, на реката Еуфрат. Царот Јосиј тргна пред него, ама тој го уби во Мегидон, при првата средба.

³⁰Неговите слуги му го пренесоа телото со кола од Мегидон, го префрлија во Ерусалим и го погребаа во неговата гробница. Сиот народ на земјата го прими Јоахаз, синот Јосиев; го помазаа и го прогласија за цар место неговиот татко.

³¹На Јоахаза му беа дваесет и три години кога се зацари. Царуваше три месеци во Ерусалим. Неговата мајка се викаше Амутала, ќерка Еремиева, од Ливна.

³²Тој правеше што е зло во Господовите очи, сè како што правеа неговите татковци.

³³Фараонот Нехаон го фрли во окови во Ривала, на подрачјето на Емат, за да не владее во Ерусалим, и и наметна на земјата данок од сто таланти сребро и десет таланти злато.

³⁴Фараонот Нехаон го постави за цар Елијаким, синот Јосиев, на местото на неговиот татко Јосиј, и му го промени името во Јоаким. А Јоахаза го зеде и го одведе во Египет, каде тој умре.

³⁵Елијаким му даде на фараонот сребро и злато, ама и наметна данок на земјата, за да го собере износот што фараонот го бараше. Секому му наметна според неговата состојба, земаше сребро и злато што требаше да му го дава на фараонот Нехаон.

³⁶На Елијаким му беа дваесет и пет години кога стана цар, и царуваше единаесет години во Ерусалим. На мајка му името и беше Зевуда, ќерка Федаева, и беше од Рума.

³⁷Тој правеше што е зло во Господовите очи, сè како што правеа и неговите татковци.