Read Библија, Константинов Неемија 13 Bible Online

Неемија 13 - Библија, Константинов bible

Неемија 13

¹Во она време му се читаше на народот Мојсеевиот свиток, и таму се најде запишано дека Амонец и Моавец не смеат никогаш да влезат во Божјиот собор,

²зашто не им излегоа во пресрет на Израелевите синови со леб и вода, туку и го најмија против нив Валаама, за да ги проколне, но нашиот Бог ја обрна клетвата на благослов.

³Кога го чуја Законот, ги исклучија сите странци од Израел.

⁴А пред тоа свештеникот Елијасив, поставен над собите на нашиот Бог, му беше - на својот роднина Товиј -

⁵средил пространа соба каде беа оставени порано приносите, темјанот, посатките, десетокот од житото, виното и маслото, одредени за левитите, пејачите и вратарите и придонесите за свештениците.

⁶Во тоа време не бев во Ерусалим, зашто во триесет и втората година на вавилонскиот цар Артаксеркс отидов кај царот; но по некое време измолив од царот

⁷за да можам да се вратам во Ерусалим. Тогаш научив за злото дело што го направил Елијасив, одредувајќи му соба на Товиј во дворовите на Божјиот Дом.

⁸Тоа ме расрди многу; го исфрлив од собата сиот намештај на Товииниот стан,

⁹и наредив да ги исчистат собите, потоа ги внесов онаму посатките на Божјиот Дом, доприносите и темјанот.

¹⁰Го научив и тоа дека левитите не ги даваа своите делови и дека и левитите и пејачите, одредени за служба, се разбегаа секој во своето поле.

¹¹И ги укорив старешините и реков: „Зошто е запустен Божјиот Дом?” Потоа ги собрав левитите и пејачите и ги вратив на нивните служби.

¹²Тогаш сета Јудеја донесуваше во собиралиштата десеток од житото, виното и маслото.

¹³Над складовите ги поставив свештеникот Селемиј, книжевникот Садок и левитот Федај, а покрај нив Анан, синот Захуров, син Матаниев. Нив ги сметаа за верни; нивната должност беше да им делат на своите браќа.

¹⁴Затоа, Боже мој, спомни си за мене: не презирајги моите побожни дела, кои ги направив за Домот на својот Бог и за службата во него.

¹⁵Во она време видов во Јудеја луѓе, кои газеа во каци во саботен ден; други носеа снопови жито, товареа на ослици вино, грозје, смокви и секакви товари, за да ги внесат во саботен ден во Ерусалим. И ги укорив луѓето зашто продаваат храна во тој ден.

¹⁶А Тирците, кои живееја во Ерусалим, донесуваа онаму риби и секакви стоки за да им ги продаваат на Евреите во сабота.

¹⁷Ги укорив јудејските големци и им реков: „Какво зло дело правите и го осквернувате саботниот ден?

¹⁸Не правеа ли така и вашите татковци, та Бог ја доведе сета оваа несреќа на нас и на нашиот град? А зар вие сакате да го умножите гневот против Израел обесветувајќи ја саботата?”

¹⁹И уште заповедав спроти сабота, кога мракот ќе се спушти врз ерусалимските врати да ги затворат нивните крила, и реков да не ги отвораат додека не помине саботата! Поставив неколку свои момоци при вратата, за да не се внесува никаков товар во саботен ден.

²⁰Еднаш или двапати трговците и продавачите на разновидни стоки поминаа ноќ вон Ерусалим,

²¹но ги предупредив и им реков: „Зошто ја поминувате ноќта под ѕидот? Ако го повторите тоа, ќе подигнам рака против вас!” Од тоа време веќе не доаѓаа во сабота.

²²Им заповедав на левитите да се очистат и да дојдат да ја чуваат вратата, за да би се празнувал саботниот ден. Спомни си за мене и за ова, Боже мој, и смилувај ми се според Својата голема милост!

²³Во оние денови видов и Евреи, кои се беа ожениле со Азотки, Амонки и Моавки.

²⁴Половината нивни синови зборуваше азотски или на јазикот на овој или оној народ: веќе не знаеја да зборуваат еврејски.

²⁵Ги корев и ги проколнував, некои и ги биев, им ги корнев косите и ги заколнував во Бога: „Не давајте ги своите ќерки за нивните синови, и не земајте жени од нивните ќерки за своите синови, а ни за себе!

²⁶Не згреши ли во тоа Соломон, Израелевиот цар? Меѓу многу народи немаше цар рамен на него. Му беше мил на Бога, и Господ го постави цар над сиот Израел. Но туќинките го наведоа и него на грев!

²⁷Треба ли да се слуша како и вие што правите големо зло и Му станувате неверни на нашиот Бог, женејќи се со туѓинки?”

²⁸Еден од синовите на Јодад, синот на велесвештеникот Елијасив му беше зет на Оронецот Санавалат. Него го избркав од кај себе.

²⁹Спомни си, Боже мој, за овие луѓе, зашто ги осквернија свештенството и свештеничкиот и левитскиот завет.

³⁰Така ги исчистив од сè туѓо и пак ја воспоставив службата на свештениците и левитите, доделувајќи му ја секому неговата служба.

³¹Уредив да се носат и дрва во одредени денови, и првините. Спомни си за мене, Боже мој, за мое добро!