Read Библија, Константинов Јов 17 Bible Online

Јов 17 - Библија, Константинов bible

Јов 17

¹„Здивот ми исчезнува, моите денови гаснат, ми останаа уште гробиштата.

²Еве, потсмевачите ме грабнаа, од навреди не можам да затворам око.

³Затоа заштити ме и биди ми сигурност, кога никој друг нејќе да ми удри во дланката.

⁴Зашто, ги лиши од разумот нивните срца и не ќе им дозволиш да се издигнат.

⁵Како тој што имотот им го дели на другарите, така гаснат очите на неговите деца.

⁶На сите народи им станав за потсмев, оној - кому секој може да му плукне во лицето.

⁷Од тага видот ми се помрачува во очите, моите делови на телото стануваат како сенка.

⁸Заради тоа праведниците ќе се зачудат, чесните ќе избувнат против безбожниците;

⁹непорочните ќе истраат во својот пат, човекот со чисти раце ќе зајакне уште повеќе.

¹⁰Ајде, сите вие, нема ли да почнете пак, па меѓу вас не наоѓам мудар!

¹¹Дните поминаа, замислите пропаднаа, желбите на моето срце се изјаловија.

¹²„Во најцрната ноќ, денот наближува; веќе е близу светлината до темнината.”

¹³А мене ми е надеж да отидам во гробот и да си постелам легло во темнина.

¹⁴Извикав кон распадливоста: „Ти си мој татко!” и кон црвите: „Вие сте ми мајка и сестра!”

¹⁵Ама каде има уште надеж за мене? Кој ќе ја види мојата среќа некогаш?

¹⁶Таа ќе слезе со мене во гробот, да се одмориме заедно во правот.”