Read Библија, Константинов Јов 21 Bible Online

Јов 21 - Библија, Константинов bible

Јов 21

¹Јов проговори и рече:

²Слушајте, слушајте добро што ќе ви речам, доделете ми барем таква утеха;

³истрпете јас да речам еден збор, кога ќе завршам, тогаш потсмевајте се слободно.

⁴Зар мојот збор е кон човек? Како тогаш да не бидам малодушен?

⁵Погледнете на мене: ужас ќе ве опфати, со раката ќе ја засолнете својата уста;

⁶штом наумам за тоа, се исплашувам и самиот, и трпки го обземаат сето мое тело.

⁷Зошто нечесните остануваат во живот и колку се постари, толку посилни стануваат?

⁸Нивните деца напредуваат со нив, а нивните внуци се множат пред нивните очи.

⁹Никаков страв не ги мори нивните куќи и Божјата прачка ги остава на мир.

¹⁰Нивните бикови оплодуваат, не напразно, нивните крави се отелуваат и не пометнуваат.

¹¹Нивните деца скокаат слободно како јагниња, нивните синови играат весело.

¹²Тие пеат покрај музиката на харфа и тапани и се веселат покрај звуците на свирката.

¹³Ги завршуваат своите денови во среќа тие слегуваат спокојно во Подземјето.

¹⁴А Му зборуваа на Бога: „Остави нè,” не сакаме да знаеме за Твоите патишта!

¹⁵Па кој е Сèдржителот, да Му служиме и каква ни е ползата да Го призовуваме?”

¹⁶Зар не ја имаа својата среќа во раката, иако тие не држеа до Него?

¹⁷Зар некогаш се угаснал светилникот на опакиот? Зар несреќа се нафрлила врз него? Зар тој му ја скрои судбината во Својот гнев?

¹⁸Зар стана како слама на ветер, како плева што виорот ја разнесува насекаде?

¹⁹Дали Бог ќе го казни во неговите деца? Не, нека го казни него, самиот да го почувствува тоа!

²⁰Со сопствените очи нека ја види својата гибел, нека се напие од гневот на Сèсилниот!

²¹Зашто, по смртта, што му е нему грижа за неговиот дом, кога ќе се пресече низата на неговите месеци.

²²Ама кој ќе Го научи Бога на мудрост, Него, Кој ги суди највисоките суштества?

²³Еден умира во полна благосостојба, без никакви грижи, во потполн мир,

²⁴со слабини здебелени од мрсно и со коски преполни со мозок.

²⁵А други умираат со горчина во душата, не вкусувајќи никогаш никакво добро.

²⁶Обајцата лежат заедно во прав, и црвите ги покриваат.

²⁷О, знам добро какви се вашите намери, какви зла замислувате вие против мене.

²⁸Зошто прашувате: „Каде е куќата на кнезот, шаторот - во кој живееја беззакониците?”

²⁹Не ги прашавте ли патниците на патот, зар нивното сведоштво не го примате:

³⁰„дека нечесниот е поштеден во денот на гибелта, а во денот на Божјиот гнев ќе биде одведен на страна.”

³¹Но кој ќе му префрли на неговите постапки и кој ќе му врати за она што сторил?

³²А кога на крај ќе го однесат на гробишта, поставуваат стража на неговата гробница.

³³Лесни му се грутките на земјата во долината, додека целото население оди по него, а на оние кои одат пред него им нема број.

³⁴О како се празни вашите утехи, каква измама се вашите одговори!”