Read Библија, Константинов Јов 7 Bible Online

Јов 7 - Библија, Константинов bible

Јов 7

¹Не е ли војување човековиот живот на земјата? Не ги поминува ли дните како наемник?

²Како што трудовиот роб копнее по сенка, како надничарот што ја чека платата,

³така ми паднаа мене месеци на јад, и мачни ноќи ми се досудени.

⁴Мислам лежејќи, постојано: „Кога ќе станам?” А станувајќи: „Кога ќе ја дочекам вечерта?” И така се измачувам сè додека не се смрачи.

⁵Моето тело е облечено во црви и кал, мојата кожа пука и тлее.

⁶Моите денови поминаа побрзо од совалката за ткаење, исчезнаа брзо без никаква надеж.

⁷Спомни си: мојот живот е само лесно ветре, и моите очи не ќе ја видат веќе среќата!

⁸Пријателското око нема да ме гледа веќе; својот поглед го насочи во мене па се сушам.

⁹Како што облакот исчезнува и се расплинува, така кој ќе слезе во гробот, веќе не излегува.

¹⁰Никогаш веќе не се враќа во својот дом, неговото место веќе не го познава.

¹¹Затоа нема да и бранам на својата уста, ќе зборувам сега во стеснувањето на својот дух, јас ќе плачам во горчливоста на душата.

¹²Зар сум море или морско чудовиште, па си поставил стража над мене?

¹³Велам ли: „Ќе се смирам на креветот, леглото ќе ми ги олесни маките,”

¹⁴со соништа ме плашиш тогаш, ме ужаснуваш со мачни привиди.

¹⁵Каде е среќата па да се задушам! Помила ми е смртта отколку моите коски.

¹⁶Јас гинам и не ќе живеам вечно; остави ме, зашто моите дни се здив!

¹⁷Што е човекот па Ти толку да го цениш, толку да му прирасна на Твоето срце,

¹⁸и да го посетуваш секое утро и да го испитуваш во секој миг?

¹⁹Кога ќе го симнеш Својот поглед од мене, и да ме оставиш да ја голтнам плунката?

²⁰Ако згрешив, што ти сторив Тебе, о Ти кој внимателно го набљудуваш човекот? Зошто ме зеде за прицел, па станав терет на себеси.

²¹Зар не можеш да ми го простиш мојот престап и не можеш да преминеш преку мојата вина? Зашто, малку ќе помине и ќе легнам во прав, утре ќе ме бараш, но нема да ме има.”