Read Библија, Константинов Псалми 22 Bible Online

Псалми 22 - Библија, Константинов bible

Псалми 22

¹За хоровиот началник, според „Кошута во зора.” Давидов псалм. Боже мој, Боже мој, зошто ме остави? Далеку си од моето спасение, од зборовите на моето офкање.

²Боже мој, викам дење, но не одговараш; и ноќе но немам мир.

³Но Ти си Свет, Надеж Израелева!

⁴Нашите татковци се надеваа на Тебе, се надеваа и Ти ги избави;

⁵кон Тебе викаа и се спасуваа, на Тебе се надеваа и не се засрамија.

⁶А јас сум црв, а не човек, срам за луѓето и презрен од народот.

⁷Сите што ме гледаат, ми се потсмеваат, ги растегат усните, мавтаат со главата и велат:

⁸„Тој се надева на Господа, нека го избави; нека го спаси, ако го милува!”

⁹Но, Ти ме извади од утробата, Ти ме смири врз мајчините гради.

¹⁰Тебе сум Ти оставен од моето раѓање, од мајчиното крило Ти си мој Бог.

¹¹Не се оддалечувај од мене, зашто е близу неволјата, а нема никој да ми помогне.

¹²Ме опколија многубројни јунци, васански бикови ме опкружија.

¹³Своите усти ги отворија на мене, како лав што го раскинува пленот и рика.

¹⁴Се разлеав како вода, ми се разглобија сите коски; моето срце стана како восок, се растопи во мене.

¹⁵Мојата сила се исуши како црепна, и мојот јазик се залепи до непцето; Ти ме фрли во смртниот прав.

¹⁶Кучињата ме опколија; лукав народ ме опкружи. Ги прободија моите раце и моите нозе.

¹⁷Можам да ги пребројам сите свои коски, а тие ме гледаат и ме презираат.

¹⁸Ги поделија моите облеки меѓу себе, и жрепка фрлаа за мојата облека.

¹⁹Но, Ти, Господи, да не се оддалечиш, о моја сило, побрзај ми на помош!

²⁰Избави ја мојата душа од меч, единствената моја душа - од силата на кучето.

²¹Спаси ме од устата на лавот, и од биволските рогови. Ти ме послуша!

²²Ќе го проповедам Твоето име на моите браќа, ќе Те фалам среде собранието.

²³Вие кои се боите од Бога, фалете Го! Славете Го сите од Јакововиот род! Бојте се од Него сите Израелеви потомци!

²⁴Зашто не го презре ниту ја заборави тагата на натажениот, и не го скри Своето лице од него, туку го чу, кога Го повика.

²⁵Затоа ќе Те фалам во големото собрание, ќе ги исполнам своите завети пред оние кои се плашат од Него.

²⁶Бедните ќе јадат и ќе се наситат, ќе го фалат Господа оние што Го бараат: вашето срце нека живее довека!

²⁷Ќе си спомнат и ќе се обратат кон Господа сите земни краишта; и пред Него ќе се поклонуваат сите племиња на народите.

²⁸Зашто Царството е Господово, Тој е владетел над народите.

²⁹Сите богати на земјата ќе јадат и ќе почитуваат; пред Него ќе се поклонат сите, што слегуваат во правта, а што не можат да ја запазат својата душа во живот.

³⁰Потомството ќе Му служи Нему. Ќе му се раскажува за Господа на идното поколение.

³¹Ќе дојдат и ќе им раскажуваат за Неговата правда, на луѓето кои ќе се родат: „Господ го направи ова!”