Read Библија, Константинов Псалми 78 Bible Online

Псалми 78 - Библија, Константинов bible

Псалми 78

¹Асафово учење. Послушај го, народе Мој, Мојот закон, приклони ги своите уши кон зборовите на Мојата уста!

²Ќе ја отворам својата уста за поука, ќе ги изнесам тајните од древните времиња.

³Она што чувме и научивме, што ни раскажуваа татковците,

⁴не ќе го криеме од нивните деца, ќе го предадеме на идното поколение: Господовата слава и Неговата сила, и чудесните дела што ги направи.

⁵Тој постави сведоштво за Јакова, положи Закон во Израел: Тоа што им го заповеда на нашите татковци, тие да му го соопштат на своите деца,

⁶за да знае идното поколение, и синовите што ќе се родат, да им раскажуваат на своите деца,

⁷својата надеж да ја положат на Бога и да не ги забораваат Божјите дела, туку да ги исполнуваат Неговите заповеди,

⁸и да не бидат - како нивните татковци - упорно и непокорно поколение. Поколение непостојано со срцето и со духот неверно на Бога.

⁹Ефремовите синови, воини со лакови, ги свртија плеќите во денот на битката.

¹⁰Не го додржаа Заветот со Бога и не сакаа да одат според Неговиот Закон.

¹¹Ги заборавија Неговите дела, чудата што им ги покажа.

¹²Пред нивните очи правеше знаци во Египет, во Полето Зоан.

¹³Тој го раздвои морето и ги преведе, ги издигна водите како насип.

¹⁴Дење ги водеше со облакот, а цела ноќ со блескав оган.

¹⁵Расцепи карпа во пустината и ги напои изобилно како од бездните.

¹⁶Извади потоци од стената, и направи да протечат води како големи реки.

¹⁷А тие продолжуваа да грешат, го огорчуваа Сèвишниот во пустината.

¹⁸Го искушуваа Бога во своите срца, барајќи јадења за својата лакомост.

¹⁹Зборуваа против Бога и прашаа: „Може ли Бог да стави трпеза во пустината?

²⁰Ете, Тој ја удри карпата, и водата потече и потоците се прелеваа: а може ли да даде леб и да му достави месо на Својот народ?”

²¹Кога Господ го чу тоа, пламна со гнев: оган се распали против Јакова, гневот се разјари против Израела,

²²Зашто не Му веруваше на Бога, ниту се надеваа на Неговата помош.

²³Па му нареди, одозгора, на облакот, и ги отвори небесните брани,

²⁴како дожд излеа врз нив да јадат мана, и ги нахрани со небесниот леб.

²⁵Човекот јадеше ангелски леб; Тој им даде храна до ситка.

²⁶Го разбуди на небото источниот ветер, и со сета сила го доведе југот.

²⁷Истури врз нив месо како прав, и крилести птици како морски песок.

²⁸Паднаа среде нивниот логор и околу нивните живеалишта.

²⁹Јадеа и се наситија, тој ја исполни нивната желба.

³⁰Уште не се беа откажале од својата лакомост и јадењето уште им беше во устите,

³¹кога Божјиот гнев се распали на нив: ги покоси со смрт нивните прваци, и ги погуби Израелевите момчиња.

³²Покрај сè тоа, грешеа натаму и не веруваа во Неговите чудесни дела.

³³И им ги приврши дните со еден здив, и нивните години со ненадежен свршеток.

³⁴Кога ги убиваше, Го бараа, и пак прашуваа за Бога;

³⁵си спомнуваа дека Бог е нивна карпа и Сèвишниот нивен Откупител.

³⁶Но пак Го измамуваа со својата уста и Го лажеа со својот јазик.

³⁷Нивното срце не беше наполно со Него, ниту беа верни на Неговиот Завет.

³⁸А Тој милостиво им го проштаваше гревот и не ги погубуваше; често го воздржуваше Својот гнев, за да не пламне со сета жестина.

³⁹Си спомнуваше дека се тело, и здив што заминува и не се враќа веќе.

⁴⁰Колку Го огорчуваа во пустината, и Го жалостеа во безводен крај!

⁴¹Сè наново Го искушуваа Бога и Го ограничија Израелевиот Светец,

⁴²не спомнувајќи си за Неговата рака, ни за денот кога ги избави од непријателите,

⁴³ни за Неговите знаци во Египет, ни за чудесните дела во Зоанското Поле.

⁴⁴Им ги претвори реките во крв, и нивните потоци, за да не пијат.

⁴⁵Испрати стршели на нив, за да ги погубуваат.

⁴⁶И ја предаде нивната жетва на скакулците и плодот на нивната мака на гасениците.

⁴⁷Ги удри со град нивните лозја, а со мраз нивните смокварници.

⁴⁸И го предаде на град нивниот добиток, и на секавиците нивните стада.

⁴⁹Ја излеа врз нив сета жестокост на Својот гнев, на јароста, бесот и неволјата: ги испрати на нив ангелите на несреќата.

⁵⁰И отвори пат за Својот гнев: не им го поштеди животот од смртта, го предаде на помор нивниот живот.

⁵¹Порази во Египет сè првородено, првенците во Хамовите шатори.

⁵²И го поведе Својот народ како овци, и ги водеше како стадо низ пустината.

⁵³Ги водеше безопасно и не се плашеа, а морето ги покри нивните непријатели.

⁵⁴Тој ги одведе во Својата Света Земја, на бреговите што ги освои Неговата десница.

⁵⁵Пред нив ги истера многубошците, со јаже им го подели наследството, ги насели израелските племиња под нивните шатори.

⁵⁶А тие го искушуваа и Го гневеа Сèвишниот Бог и не ги исполнуваа Неговите заповеди.

⁵⁷Отпаднаа, изневерија, како нивните татковци, затаија како неверен лак.

⁵⁸Го принудија со своите високи места, Го поттикнуваа на завист со своите идоли.

⁵⁹Бог виде и пламна со гнев, го отфрли целосно Израел.

⁶⁰И го напушти Своето престојувалиште во Силом, шаторот во кој живееше меѓу луѓето.

⁶¹И ја предаде во ропство Својата Сила, и Својата Слава во непријателски раце.

⁶²Го предаде на меч Својот народ, се разгневи на Своето наследство.

⁶³Огнот ги проголта нивните момчиња, нивните девици не се омажија.

⁶⁴Нивните свештеници паднаа од меч, не заплакаа нивните вдовици.

⁶⁵Тогаш, Господ се тргна како од сон, како Воин совладан од вино.

⁶⁶Ги удри Своите непријатели, ги одби назад, им зададе вечен срам.

⁶⁷Тој го отфрли Јосифовиот шатор и не го избра Ефремовото племе,

⁶⁸туку го избра Јудиното племе и гората Сион, што му замиле.

⁶⁹Изгради Светилиште високо како небото, го утврди довека како земјата.

⁷⁰Го избра Својот слуга Давид, го зеде од кошарите на овците;

⁷¹го одведе од овците доилки, за да го пасе Јакова, Неговиот народ, и Израел, Неговото наследство.

⁷²И ги пасеше со честито срце и ги водеше со грижливи раце.