Read Библија, Константинов Изреки 1 Bible Online

Изреки 1 - Библија, Константинов bible

Изреки 1

¹Мудри пословици на Соломон, Давидовиот син, израелскиот цар:

²За да се сознае мудроста и поуката, за да се сфатат благоразумните зборови;

³за да се прими умна поука, правда, правосудство и правичност;

⁴за да им се даде памет на неискусните; знаење и умеење на младиот човек;

⁵кога мудриот чуе, да биде уште помудар, а разумниот да стекне помудри мисли;

⁶за да ги разбере пословиците и приказните, зборовите на мудреците и нивните загатки.

⁷Стравот од Господа е почеток на мудроста, но безумните ги презираат мудроста и поуката.

⁸Сине мој, послушај ја поуката на својот татко и не отфрлај го учењето на својата мајка!

⁹Зашто ќе ти бидат милостив венец на главата и ѓердан околу твојот врат.

¹⁰Сине мој, ако грешниците те мамат, не се согласувај;

¹¹ако ти речат: „Дојди со нас, да дебнеме крв, да чекаме во заседа невини за ништо;

¹²како гроб живи да ги проголтаме, и цели како оние, што слегуваат во гроб;

¹³ќе заплениме секакво благо, ќе ги наполниме своите куќи со плен;

¹⁴ќе го фрлаш со нас својот жреб, сите заедно ќе имаме едно ќесе.”

¹⁵Сине мој, не оди со нив на пат, тргни ја ногата од нивните патеки,

¹⁶зашто кон зло трчаат со своите нозе и итаат да пролеваат крв.

¹⁷Зашто напразно е да се оптегнува мрежа, пред очите на сите птици.

¹⁸А тие ја дебнат сопствената крв, поставуваат заседа за своите души.

¹⁹Такви се патиштата на сите лакоми за пари, на завладеаните од нив им го одзема животот.

²⁰Премудроста извикува гласно на улица, го подига својот глас на плоштадите;

²¹проповеда по бучни агли, при отворените градски врати, ги говори своите зборови:

²²„До кога, вие глупави, ќе ја љубите глупоста, и до кога на потсмевачите ќе им биде мило потсмевањето, и до кога безумниците ќе го мразат знаењето?

²³Послушајте ја мојата опомена! Ете, го излевам својот дух пред вас, сакам да ве поучам со свои зборови.

²⁴Колку ве повикував, а вие одбивавте; ја испружував раката, но никој не ја забележа;

²⁵туку го отфрливте секој мој совет и не ги послушавте моите опомени.

²⁶Затоа и јас ќе се смеам на вашата пропаст, ќе се потсмевам кога ќе ве снајде тешкотија;

²⁷кога стравот ќе навали врз вас како невреме и кога пропаста ќе ве грабне како виор, кога ќе се навалат врз вас неволјата и маката.

²⁸Тогаш ќе ме викате, но јас нема да одговарам; ќе ме барате, но нема да ме најдете.

²⁹Зашто го мразеа знаењето и не го избраа Господовиот страв,

³⁰ниту го послушаа мојот совет, туку ја презреа секоја моја опомена.

³¹Затоа ќе јадат плод од своето владеење и ќе се наситат со сопствени совети.

³²Зашто глупавите ќе ги убие нивното одбивање, а безумните ќе ги уништи невниманието,

³³а кој ме слуша мене, останува безгрижен и живее спокојно без страв од зло.”