Read Библија, Константинов Изреки 16 Bible Online

Изреки 16 - Библија, Константинов bible

Изреки 16

¹Човекот смислува во срцето, а од Господа е што ќе одговори јазикот.

²На човекот сите негови патишта му изгледаат чисти, а Господ ги испитува духовите.

³Препушти му ги на Господа своите дела, и твоите намери ќе се сигурни.

⁴Господ создаде сè за сопствена цел, па и нечесниот за денот на злото.

⁵Омразен Му е на Господа секој со гордо срце, таков навистина не останува без казна.

⁶Со милост и вистина се очистува неправдата, и со стравот од Господа се отстранува злото.

⁷Кога на Господа Му се мили човековите патишта и неговите непријатели ги помирува со него.

⁸Подобро е малку со правда, отколку големи приходи со неправда.

⁹Човековото срце го смислува својот пат, но Господ ги управува неговите чекори.

¹⁰Вдахновена одлука е во усните на царот: неговата уста нема да згреши во пресудата.

¹¹Чесните ваги и премерувањата Му припаѓаат на Господа; сите тегови во торбите се Негово дело.

¹²Омразено им е на царевите да се врши беззаконие, зашто престолот се уцврстува со правда.

¹³Пријатни им се на царевите праведни усни, и тие го љубат оној кој зборува вистина.

¹⁴Царевиот гнев е вестител на смртта, но мудриот човек го ублажува.

¹⁵Во ведрото лице на царот е живот, и неговата милост е како облак со пролетен дожд.

¹⁶Пополезно е да се стекне мудрост, отколку злато, и придобивањето на разум е поскапоцено, отколку среброто.

¹⁷Патот на праведните е: да се отстрануваат од злото, и кој внимава на својот пат, го чува својот живот.

¹⁸Гордоста врви пред гибелта, и високоумноста пред паѓањето.

¹⁹Подобро е да се биде кроток со понизните, отколку да се дели плен со горделивите.

²⁰Кој внимава на зборот, наоѓа добро, и кој се надева на Господа, блажен е.

²¹Мудриот во срцето се наречува разумен, и слаткото зборување го зголемува знаењето.

²²Разумот е извор на живот на оние што го имаат, а на безумните им е казна нивната глупост.

²³Срцето на мудрецот ја вразумува неговата уста; му го умножува знаењето на усните.

²⁴Љубезните зборови се мед во саќи, сладост на душата и лек на коските.

²⁵Некој пат му се чини прав на човекот, а на крајот води кон смртта.

²⁶Гладот на трудбеникот работи за него, зашто го тера неговата уста.

²⁷Никаквецот приготвува само зло и во усните му е пламенен оган.

²⁸Лукавиот човек сее раздор, и клеветникот ги разделува најверните пријателите.

²⁹Насилникот го заведува својот ближен и го наведува на лош пат.

³⁰Кој намигнува со очите, смислува опакост, а кој ги стиска усните, веќе смислил пакост.

³¹Седите коси се венец на слава; се наоѓаат на патот на правдата.

³²Кој е долготрпелив подобар е од јунакот, и кој владее со себе, подобар е од освојувачот на град.

³³Во пазувата се фрла жрепката, но од Господа е секоја одлука.