Read Библија, Константинов Исаија 57 Bible Online

Исаија 57 - Библија, Константинов bible

Исаија 57

¹Праведникот загинува и никој не го зема тоа при срце. Ги отстрануваат побожните луѓе и никој не сфаќа. Да, заради злото отстранет е праведникот

²за да би влегол во мир. Секој што оди по прав пат се одморува на своето легло.

³„Пристапете сега, синови на вражалката, блудничко и прељубничко легло!

⁴Со кого се потсмевате, против кого ја отворате устата широко и кому му го плазите јазикот? Не сте ли вие чеда на престап и рожба на лагата?

⁵Вие, кои се распалувате меѓу дабовите, под секое зелено дрво, жртвувајќи деца во долините и во расцепнатините на стените!

⁶Твојот дел е меѓу поточните каменчиња, тие, тие се твое наследство. Ним им ја излеваш налевницата, ним им принесуваш дарови! Зар да се утешам Јас со тоа?

⁷На висока издигната планина си го поставила своето легло, и си се искачила онаму за да принесуваш жртва.

⁸Зад вратите и зад довратниците си го поставила својот спомен; далеку од Мене го откриваш своето легло, се искачуваш на него и го шириш. Си се договарала со оние со кои сакаше да лежиш, сè повеќе блудничеше со нив, гледајќи го местото.

⁹Со масло трчаш по царот, со многу мирисливи масти, далеку ги испрати своите гласници, се понижи до Подземјето.

¹⁰Исцрпена си од толкави скитања, но не рече: ‘Безнадежно е!’ Наново ја најде својата сила, па не си папсала.

¹¹Кога си се уплашила и боела зошто си изневерила, дека Мене веќе не си Ме спомнувала, ниту си Ме чувала во срцето? Молчев, ги затворав очите, затоа не се боеше од Мене.

¹²Но ќе објавам за твојата правда и твоите дела не ќе ти ползуваат.

¹³Кога ќе почнеш да викаш, нека те избават киповите што си ги собрала, сите ќе ги разнесе ветерот, виорот ќе ги оддува. А кој се надева во Мене, ќе ја наследи земјата и ќе ја добие Мојата Света Гора.”

¹⁴Ќе се зборува: „Насипете, насипете, израмнете го патот! Отстранете ги пречките од патот на Мојот народ!”

¹⁵Зашто вака зборува Вишниот и Возвишениот, Кој вечно живее, и Името Му е Светиот: „Престолувам во високо и свето место, но Јас Сум и со угнетуваните и со понижуваните, за да го оживеам духот на смирените, за да го оживеам срцето на скрушените.

¹⁶Зашто нема да се препирам довека, ниту да се лутам вечно: пред Мене би подлегнале духот и душите што Сум ги создал.

¹⁷Заради гревот на неговата лакомост се разгневив, го удрив и се скрив разгневен. Но тој сврти по своето срце

¹⁸и ги видов неговите патишта. Ќе го излечам, ќе го водам и ќе ги утешам оние што тагуваат со него -

¹⁹ќе ставам пофалба во нивните усни. Мир, мир на оној кој е далеку и кој е близу,” зборува Господ, „Јас ќе те излечам.”

²⁰Но безбожниците се како разбранувано море, што не може да се смири, неговите бранови исфрлаат тиња и кал.

²¹„Нема мир за грешниците!” Зборува мојот Бог.