Read Библија, Константинов Еремија 10 Bible Online

Еремија 10 - Библија, Константинов bible

Еремија 10

¹Слушајте го зборот што ви го зборува Господ, Израелев Дому.

²Господ зборува вака: „Не свикнувајте на безбожниот пат, и не треперете пред небесните знаци, зашто пред нив треперат само безбожниците.

³Зашто правилата на тие народи се ништожество, само дрво пресечено во гората, дело на рацете на дрводелецот,

⁴украсено со сребро и злато, прицврстено со клинови и со млат за да не се ниша.

⁵Слични се на птичините страшила во градината: не знаат да зборуваат. Треба да бидат носени, зашто не умеат да одат. Не бојте се од нив, зашто не можат да прават зло, но не можат да прават ни добро.”

⁶Никој не е како Ти, Господи, Ти си велик и силно е Твоето Име.

⁷Кој да не се бои од Тебе, Цару на народите? Навистина, Тебе Ти припаѓа, зашто меѓу сите мудреци на народите и во сите нивни царства Ти нема рамен! Со што палат оган, тоа ги залудува! Законот им е суетен - обично дрво.

⁸Сите до еден тие се бесмислени и глупи; празно учење - тоа е дрво.

⁹Сребро исковано во листови увезено од Тарсис, злато од Уфаз, работа на копаничарот и ракотворба на златарот, сè уметнички дела, наметнати со љубичесто и со црвено сукно.

¹⁰А Господ е вистински Бог, Тој е жив Бог и вечен Цар. Земјата се тресе од Неговиот гнев, народите не можат да ја поднесат Неговата јарост.

¹¹Еве што ќе речете за киповите: „Боговите кои не ги создадоа небесата ни земјата треба да ги снема од лицето на земјата и под небото.”

¹²Тој ја создаде земјата со Својата сила, со Својата мудрост ја утврди вселената, и со Својот ум ги оптегна небесата.

¹³Кога ќе Му заечи гласот, водите на небесата шумат, ги крева облаците од крајот на земјата; му создава молња на дождот, го изведува ветерот од неговите засолништа.

¹⁴На секој човек му застанува паметта, секој златар се засрамува од својот кип, зашто сите кипови му се само измама, нема дух во нив!

¹⁵Тие се суетни, смешни творби, ќе пропаднат во денот на казната.

¹⁶„Јакововиот Дел” не е како нив: зашто Тој е Творец на сè, Израел е племе на Неговото наследство, Господ над Воинствата е Неговото Име.

¹⁷Собери ги своите искинати облеки од земјата, ти, кој живееш во тврдина!

¹⁸Зашто Господ вели вака: „Ете, овој пат далеку ќе ги отфрлам жителите на оваа земја, ќе ги притеснам за да Ме најдат.”

¹⁹Горко ми заради мојата повреда, мојата рана е неизлечива. А јас реков: „Сепак, болеста е моја, ќе ја носам!”

²⁰Мојот шатор е расипан, сите јажиња се скинати. Децата ме оставија: ги нема. Нема кој да го оптегне пак мојот шатор и да ги крене шаторските крилја.

²¹Да, пастирите ја загубија паметта: Не Го бараа Господа. Затоа среќата не ги придружува, и сите стада се распрснаа.

²²Чујте вести! Еве, се доближува страшно бучење од северната земја, за да ги претвори јудејските градови во пустина, во кална локва на шакалите.

²³Знам, Господи, дека патот на човекот не е во неговата власт, дека човекот, кој што оди не може да ги управува своите чекори!

²⁴Господи, казни ме, но по правда, не во гнев, за да не ме сотреш.

²⁵Излеј гнев врз народите кои не Те признаваат, и на племињата кои не го повикуваат Твоето Име! Зашто тие го голтнаа Јакова, го изедоа, го запустија неговото живеалиште.