Read Библија, Константинов Еремија 14 Bible Online

Еремија 14 - Библија, Константинов bible

Еремија 14

¹Господовото слово на Еремија за големата суша:

²„Јудеја рида во тага и гинат нејзините градови, мрачно лежат на земјата, викот на Ерусалим се издига до небото.

³Првенците испраќаат слуги по вода: доаѓаат до кладенците, ама не наоѓаат вода, се враќаат со празни врчви, посрамени, засрамени, ја покрија својата глава.

⁴Земјата сета испука зашто нема дожд. Земјоделците се засрамија, ги покрија главите.

⁵Па и срната во полето го остава младото зашто нема трева.

⁶Дивите ослиња, стоејќи на голините, збиваат како шакал, очите им се изнемоштени зашто нема трева.”

⁷Нашите беззаконија сведочат против нас, смилувај се, о Господи, заради Своето Име! Зашто отпаднавме од Тебе, згрешивме против Тебе.

⁸О Израелева Надеж, негов Спасител во деновите на неволја! Зошто си како странец во оваа земја, како патник што се навратил за да преноќува?

⁹Зошто си како исплашен човек, како јунак што не може да помогне, ние се викаме со Твоето Име - немој да нè оставиш!

¹⁰Господ зборува вака за овој народ: „Да, тие сакаат да скитаат и не си ги штедат нозете, и затоа Господ не ги сака. И сега си спомнува за нивните беззаконија и ги казнува нивните гревови.”

¹¹И Господ ми рече: „Не барај милост за овој народ.

¹²Ако и да постат, нема да ги послушам нивните молења и коленичења. Ако и да принесат паленици и принос, не ќе ми замилеат. Зашто со меч, со глад и со помор Јас ќе ги затрам.”

¹³Тогаш реков: „Ах, Господи, Боже! Ене, пророците им зборуваат: ‘Нема да видите меч, ниту ќе има глад во вас, туку ќе ви дадам постојан мир во ова место.’”

¹⁴А Господ ми рече: „Тие пророци пророкуваат лага во Мое Име; ниту ги испратив, ниту им дадов некаков налог - Јас и не им зборував. Тие ви пророкуваат лажни виденија, празни гатања и соништа на своето срце.

¹⁵Затоа Господ зборува вака: ‘Тие пророци што пророкуваат во Мое Име, а Јас не ги испратив, па зборуваат дека ќе нема ни меч ни глад во оваа земја, самите ќе загинат од меч и од глад.

¹⁶А овој народ, кому му пророкуваат, ќе лежи по ерусалимските улици, покосен од меч и од глад, и не ќе има човек за да ги закопа: нив, нивните жени, синовите и ќерките нивни. Така ќе го излеам врз нив нивното зло.’

¹⁷А ти речи им вака: ‘Моите очи нека ронат солзи дење и ноќе, и нека не престанат, зашто е поразена страшно девицата, ќерката на мојот народ, со необично лута рана.

¹⁸Ако отидам во полето, еве истепани со меч! Ако се вратам во градот, еве ги изнемоштените од глад! Па и пророците и свештениците заминаа во земја непозната.’”

¹⁹Та зар сосем ја отфрли Јудеја? Зар Сион и се замрази на Твојата душа? Зошто нè биеш така та веќе ни лек нема? Се надевавме на мир, но нема добро, го чекавме времето на оздравувањето, ама еве го ужасот!

²⁰О Господи, ја признавме својата безбожност, беззаконијата на своите татковци; навистина, Тебе Ти согрешивме!

²¹Не отфрлај нè, заради Своето Име, не срами го престолот на Својата Слава, спомни си и не го раскинувај Својот Завет со нас!

²²Зар безбожничката суета дава дожд? Или зар небесата сами врнат? Зар не го даваш Ти тоа, Господи, Боже наш? Затоа се надеваме во Тебе, зашто Ти го правиш сè тоа.