Read Библија, Константинов Еремија 36 Bible Online

Еремија 36 - Библија, Константинов bible

Еремија 36

¹Во четвртата година на Јоаким, јудејскиот цар, Господ му го упати оваа слово на Еремија:

²„Земи книжен свиток и запиши ги на него сите зборови што ти ги реков за Израел, за Јудеја и за сите народи, од денот кога почнав да ти зборувам, од деновите Јосиини до денешниот ден.

³Можеби Јудиниот дом ќе чуе за сите несреќи што ги наумив да ги оборам врз нив, та ќе се врати секој од својот лош пат, и Јас ќе им ги простам вината и гревот нивни.”

⁴Тогаш Еремија го повика Варуха, синот Нириин, и Варух ги напиша на книжен свиток, според Еремииното кажување, сите зборови што му ги објави Господ.

⁵Тогаш Еремија му нареди на Варуха: „Мене не ми е слободно, та не можам да појдам во Господовиот Дом.

⁶Оди ти та на денот на постот во Господовиот Дом читај му ги на народот Господовите зборови од книжниот свиток што го напиша според мое кажување. Прочитај им ги и на сите Јудејци кои што дојдоа од своите градови.

⁷Можеби нивните покорни молења ќе се издигнат кон Господа, и можеби ќе се одврати секој од својот лош пат; зашто е голем бесот и срдењето со кои Господ му се заканува на овој народ.”

⁸И Варух, синот Нириин, направи сè како што пророкот Еремија му беше заповедал за да ги прочита Господовите зборови во Господовиот Дом.

⁹Во петтата година на Јоаким, синот Јосиин, јудејскиот цар, во деветтиот месец, го повикаа на пост пред Господа сиот ерусалимски народ и сиот народ што можеше да стигне од јудејските градови во Ерусалим.

¹⁰Варух му ги прочита од книжниот свиток Еремиините зборови на сиот народ во Господовиот Дом, во дворницата на Гемариј, синот на писарот Сафан, во горното преддворје пред Новата Врата на Господовиот Дом.

¹¹А кога Михеј, синот на Сафановиот син Гемариј, ги чу сите Господови зборови, напишани во книжниот свиток,

¹²слезе во царскиот дворец во собата на писарот, каде што токму седеа сите достоинственици: писарот Елисам, Делај, синот Семаин, Елнатан, синот Ахворов, Гемариј, синот Сафанов, Седекиј, синот Ананиин, и сите други достоинственици.

¹³Михеј им ги кажа сите зборови што ги беше чул кога Варух му ги читаше на народот од книжниот свиток.

¹⁴Тогаш сите кнезови ги испратија Јудиј, синот Натаниин, и Селемиј, синот Хусиев, кај Варуха да му речат: „Земи го во раката книжниот свиток од кој што му читаше на народот и дојди!” Тогаш Варух, синот Нириин, го зеде книжниот свиток во раката и дојде кај нив.

¹⁵Тие му рекоа: „Ајде, седни и прочитај ни.” И Варух им прочита.

¹⁶Кога ги чуја сите оние зборови, се погледаа исплашено и му рекоа на Варуха: „Треба сè тоа да му го кажеме на царот.”

¹⁷И го прашаа Варуха: „Ајде, објасни ни како ти ги напиша сите тие зборови.”

¹⁸Варух им рече: „Еремија ми ги кажуваше сите тие зборови, а јас со црнило ги запишав во книжниот свиток.”

¹⁹Тогаш кнезовите му рекоа на Варуха: „Оди, и скриј се, ти и Еремија; никој да не знае каде сте.”

²⁰И, откако го оставија книжниот свиток во дворницата на писарот Елисам, отидоа кај царот во преддворјето на дворецот и му раскажаа за сè.

²¹Царот го испрати Јудиј да го донесе книжниот свиток: тој го донесе од собата на писарот Елисам и им го прочита на царот и на кнезовите, кои стоеја околу него.

²²Царот седеше во зимскиот дворец - тоа беше во деветтиот месец - а пред него стоеше разгорена жар.

²³И кога Јудиј би прочитал три-четири столпчиња, царот ги пресекуваше со писарско пероножче, и ги фрлаше во огнот на жарта сè додека целиот книжен свиток не беше уништен во огнот на жарта.

²⁴Ни царот ни неговите слуги не се исплашија, ниту ги раскинаа облеките кога ги чуја тие зборови,

²⁵па сепак Елнатан, Делај и Гемариј го молеа царот да не го спалува книжниот свиток, ама тој не ги послуша.

²⁶Тогаш царот им заповеда на царевиот син Ерамеил и на Серај, синот Азрилов, и на Селемиј, синот Авдилов, да ги фатат писарот Варух и пророкот Еремија. Но Господ ги беше скрил.

²⁷И така, откако царот го изгоре книжниот свиток со зборовите што Варух ги имаше напишано според Еремииното кажување, му дојде Господовото слово на Еремија:

²⁸„Земи друг книжен свиток и запиши ги во него сите оние зборови што беа на првиот книжен свиток, што Јоаким, јудејскиот цар, го изгоре.

²⁹А против Јоакима, јудејскиот цар речи вака: ‘Господ зборува вака: „Го изгоре книжниот свиток зборувајќи: ‘Зошто во него напиша дека ќе дојде вавилонскиот цар, кој ќе ја запусти оваа земја и ќе ги истреби луѓето и добитокот?’”

³⁰Затоа вака зборува Господ против Јоакима, јудејскиот цар: „Тој не ќе има потомок за да седне на Давидовиот престол, а неговото мртво тело ќе биде фрлено дење на припек и на ноќен мраз.

³¹Ќе ги казнам: него, и неговото потомство, и неговите слуги заради нивното беззаконие, и ќе дотерам на Ерусалимците и на Јудејците - сето зло со кое им се заканував, а не Ме слушаа.”‘“

³²Тогаш Еремија зеде втор книжен свиток, му го даде на писарот Варух, синот Нириин, и тој по кажувањето на Еремија ги запиша сите зборови на книжниот свиток, што Јоаким, јудејскиот цар, го изгоре во жарта. И кон нив беа допишани уште многу онакви зборови.