Read Библија, Константинов Еремија 7 Bible Online

Еремија 7 - Библија, Константинов bible

Еремија 7

¹Ова е словото што му дојде на Еремија од Господа:

²„Застани пред вратата на Господовиот Дом, разгласи го таму оваа слово. Речи: ‘Чујте го Господовиот збор, сите Јудејци, кои влегувате низ оваа врата за да Му се поклоните на Господа.’”

³Вака зборува Господ над Војските, Израелевиот Бог: „Поправете ги своите патишта и своите дела, па Јас ќе престојувам со вас на ова место.

⁴Не надевајте се на лажните зборови: ‘Господово светилиште! Господово светилиште! Господово светилиште!’

⁵Но ако навистина ги поправите своите патишта и своите дела, и ако навистина ќе правите што е право, секој кон својот ближен,

⁶ако не ги угнетувате странецот, сирачињата и вдовиците и ако не пролевате невина крв на ова место, ако не трчате по туѓи богови за своја несреќа -

⁷ќе престојувам со вас на ова место, во земјата што им ја дадов на вашите татковци засекогаш.

⁸Ама вие се надевате во лажни и неполезни зборови!

⁹Зар да крадете, да убивате, да правите прељуба, да се заколнувате криво, да му палите темјан на Ваал и да трчате по туѓи богови што не ги познавате,

¹⁰а тогаш да доаѓате и да стоите пред Мене во овој Дом, што го носи Моето Име и да зборувате: ‘Спасени сме!’ и потоа пак да правите зло и нечесности?

¹¹Зар овој Дом, што се вика со Моето Име, е во вашите очи разбојничка пештера? Но Јас гледам добро - говори Господ.

¹²И така, појдете во Моето место, што е во Сило, каде што некогаш го настанив Своето Име, и погледајте што направив од него заради беззаконијата на Својот Израелски народ.

¹³Бидејќи ги правите сите оние исти недела - слово е Господово - и ако ве опоменувам неуморно, вие не слушате, а кога ве повикувам, вие не се одѕвивате:

¹⁴од овој Дом, што се вика со Моето Име, во кое се надевате вие, и од ова место што ви го дадов вам и на вашите татковци, ќе направам исто што направив и од Сило.

¹⁵Ќе ве отфрлам од Своето лице, како што ги отфрлив сите ваши браќа, сето Ефремово потомство.

¹⁶А ти не моли милост за овој народ, не кревај глас за нив и не моли, ниту се застапувај пред Мене, зашто нема да те послушам.

¹⁷Не гледаш ли што прават по јудејските градови и по ерусалимските улици?

¹⁸Децата собираат дрва, татковците запалуваат оган, жените месат тесто за да и испечат колачиња на ‘царицата на небото’ и им леат налевници на други богови за да Ме похулат.

¹⁹Зар Мене Ме хулат со тоа - Господов збор е - а не себеси за свој срам?”

²⁰И затоа Господ Бог зборува вака: „Еве, Својот гнев и Својата јарост ќе ги излеам врз ова место, на луѓето и на добитокот, на полските дрва и на плодовите на земјата, ќе се распламени и нема да угасне.”

²¹Вака зборува Господ над Војските, Израелевиот Бог: „На палениците додајте им и жртви, и јадете месо.

²²Јас ништо не им реков на вашите татковци за палениците и закланиците, ниту им заповедав нешто за тоа кога ги изведов од Египетската Земја.

²³Ова им го заповедав: ‘Слушајте го Мојот глас, па Јас ќе бидам ваш Бог, а вие ќе бидете Мој народ. Одете по патот по кој што ви заповедав, за да ви биде добро.’

²⁴А тие не послушаа, не го приклонија своето уво, туку тргнаа по советот и закоравеноста на своето лошо срце; Ми ги свртија плеќите, а не лицето.

²⁵Од денот кога вашите татковци излегоа од Египетската Земја па до денешниот ден ви испраќав толку свои слуги, пророци, од ден на ден, неуморно.

²⁶Но тие не Ме слушаа, не го приклонија своето уво, туку го закоравеа вратот, полошо од своите татковци.

²⁷Можеш да им го речеш сè тоа, но нема да те послушаат; викни ги, не ќе ти одговорат.

²⁸Затоа речи им: ‘Ова е народ кој не го слуша гласот на Господа, својот Бог, и не прима опомени. Ја снема вистината, ја снема од нивната уста.

²⁹Истрижи ја својата долга коса, фрли ја. По голините затажи со тажачка, зашто Господ го отфрли и го остави родот на кого се разгневи.

³⁰Да, Јудините синови, прават што е зло во Моите очи - зборува Господ. Поставија грозотии во Домот што се вика со Моето Име, за да го осквернат;

³¹издигнаа тофетски високи места во Долината Бен Еном (Еномови Синови) и ги горат во оган своите синови и ќерки - што Јас никогаш не им заповедав, ниту пак тоа некогаш Ми падна на ум.

³²Затоа, еве, доаѓаат денови - зборува Господ - кога веќе не ќе се рече Тофет ни Долина Бен Еном, туку Долина на Колежи. Во Тофет ќе бидат погребувани мртви, зашто не ќе има друго место.

³³А мртвите тела на овој народ ќе им бидат храна на небесните птици и на земните ѕверови, и не ќе се најде никој за да ги исплаши и да ги изгони.

³⁴Ќе ги отстранам од јудејските градови и од ерусалимските улици: радоста и веселбата: зашто таа земја ќе се претвори во пустина.