Read Библија, Константинов П.Еремиин 3 Bible Online

П.Еремиин 3 - Библија, Константинов bible

П.Еремиин 3

¹Јас сум човек, што ја запозна бедата под прачката на Неговиот гнев.

²Мене ме одведе и ме натера да одам во темнина и без светлина.

³И токму мене ме бие и ме удира непрекратно Неговата рака.

⁴Го исцеди моето месо, мојата кожа, ги искрши моите коски.

⁵Ми направи јарем, главата ми ја опточи со тешкотии.

⁶Ме остави да живеам во темнини, како одамна умрените.

⁷Ме соѕида, и јас не можам да излезам, ми ги стежна моите окови.

⁸Кога викав и молев за помош, ја одбиваше мојата молитва.

⁹Ми ги соѕида патиштата со делкан камен, ми ги затрупа моите патишта.

¹⁰За мене Тој беше мечка која дебне, лав во заседа.

¹¹Ме водеше во непроодни патишта, ме раскинуваше, ме оставаше да умирам.

¹²Го оптегнуваше Својот лак и ме гаѓаше како цел за своите стрелички.

¹³Во слабините ми ги закачи стреличките, синовите на својот тул.

¹⁴Станав смешен за својот народ, секојдневна нивна песна.

¹⁵Ме хранеше со горчина, ме напојуваше со пелин.

¹⁶Ме оставаше да ги кршам забите гризејќи камен, ме закопуваше во пепел.

¹⁷И го одзеде мирот на мојата душа, и ги заборавив добрите работи.

¹⁸Реков: дотраја мојата сила и надежта, која ми доаѓа од Господа.

¹⁹Спомни си за мојата беда и страдањата, за пелинот и за отровот!

²⁰Непрекратно мисли на тоа и се суши душата во мене.

²¹Тоа го носам во срцето и затоа се надевам.

²²Заради Господовите добрини не сме уништени, Неговите милости никогаш не престануваат.

²³Тие се нови секое утро: Твојата верност е голема!

²⁴„Господ е мој дел,” ми вели душата, и затоа се надевам во Него.”

²⁵Добар е Господ за оној, кој се надева во Него, за душата, која Го бара.

²⁶Блазе му на тој, кој трпеливо чека спасение од Господа.

²⁷Блазе му на човекот кога тој носи јарем во својата младост.

²⁸Нека седи во осаменост и нека молчи, зашто Тој му го наметна тоа;

²⁹нека ги долепи усните до правот, можеби уште има надеж!

³⁰Нека му го сврти образот на оној, кој го бие, нека се засити со подигравка.

³¹Зашто Господ не отфрла никого засекогаш:

³²зашто и ако растажи, Тој се смилува заради Својата голема љубов.

³³Бидејќи Тој не по волјата на Своето срце ги казнува и ги огорчува синовите човечки.

³⁴Кога се газат со нозе сите земни затвореници,

³⁵кога му се изопачува правдата на човекот пред лицето на Сèвишниот,

³⁶кога му се нанесува неправда на човекот во парница, зар Господ не гледа?

³⁷Кој рекол нешто и се случило? Не го заповеда ли тоа Господ?

³⁸Не доаѓаат ли од устата на Сèвишниот и доброто и злото.

³⁹На што се жалат живите луѓе? секој на својот грев.

⁴⁰Да ги испитаме, да ги пребараме своите патишта и да Му се вратиме на Господа.

⁴¹Да ги подигнеме своето срце и своите раце кон Бога, Кој е на небесата.

⁴²Да, ние се одметнавме, бевме непокорни, а Ти, Ти не проштаваше!

⁴³Опфатен од Својот гнев, нè гонеше, нè умртвуваше и не нè штедеше.

⁴⁴Се завитка со облак, за да не стигне молитвата до Тебе.

⁴⁵Направи од нас гној и мерзост меѓу народите.

⁴⁶Сите наши непријатели отворија уста против нас.

⁴⁷Ужасот и јамата ни беа судбина, пропаст и гибел!

⁴⁸Потоци солзи течат од моите очи заради пропаста на Ќерката на мојот народ.

⁴⁹Моите очи леат солзи непрекратно, зашто нема прекратување

⁵⁰додека Господ не погледа и не види од небесата.

⁵¹Моето око ми задава болка заради ќерките на мојот град.

⁵²Упорно како птица ме гонат сите, кои ме мразат, а без причина.

⁵³Го фрлија мојот живот во јама и ја затрупаа со камења.

⁵⁴Водата ми стигна над главата, си реков себеси: „Загинав!”

⁵⁵И тогаш го повикав Твоето име Господи, од најдлабоката јама.

⁵⁶Ти го чу мојот глас: Не затнувај си ги ушите на моите повици!

⁵⁷На денот на моето молење за помош беше близу до мене, велеше: „Не бој се!”

⁵⁸Ти, Господи, избори правда за мојата душа, Ти го избави мојот живот.

⁵⁹Ти, Господи, виде како ме угнетуваат, пресуди ми правда.

⁶⁰Ти ја виде сета нивна одмазда, сите измами против мене.

⁶¹Ги чу, Господи, сите нивни подигравки, сите лукавштини против мене.

⁶²Усните на моите противници и нивните мисли против мене се по цел ден.

⁶³Кога седат, кога стануваат, само погледај: јас сум им потсмешлива песна.

⁶⁴Врати им, Господи, мило за драго, според делата на нивните раце.

⁶⁵Направи да им окорават срцата, удри ги со Своето проклетство.

⁶⁶Гони ги гневно и истреби ги сите под Своите небеса, Господи!