Read Библија, Константинов Матеј 22 Bible Online

Матеј 22 - Библија, Константинов bible

Матеј 22

¹И Исус почна пак да им зборува и им рече во параболи, велејќи:

²”Небесното Царство приличи на цар, кој му направи свадба на сина си,

³и ги испрати своите слуги да ги повикаат повиканите на свадбата, но тие не сакаа да дојдат.

⁴Пак испрати други слуги, велејќи: ‘Речете им на повиканите: Еве, го приготвив својот ручек, моите јунци и згоените се заклани, и сè е готово. Дојдете на свадба!’

⁵А тие не се грижеа и си отидоа: еден на својот имот, а друг по своја трговија;

⁶а другите ги фатија неговите слуги, ги навредија и ги убија.

⁷А царот се разгневи, ја испрати својата војска и ги погуби оние убијци и им го изгоре градот.

⁸Тогаш им рече на своите слуги: ‘Гозбата е готова! - но повиканите не беа достојни.

⁹Затоа излезете на раскрсниците и колку ќе најдете, поканете ги на свадбата.’

¹⁰И слугите излегоа на патиштата и ги доведоа сите, кои ги најдоа: лошите и добрите, и свадбата се наполни со гости.

¹¹А кога царот влезе да ги види гостите, виде таму еден човек, кој не беше облечен во свадбена облека.

¹²И му рече: ‘Пријателе, како влезе тука без свадбена руба?’ А тој молчеше.

¹³Тогаш царот им рече на служителите: ‘Врзете му ги нозете и рацете и фрлете го во крајната темнина; таму ќе биде плач и чкртање со забите!’

¹⁴Зашто мнозина се повикани, но малку се избрани!”

¹⁵Тогаш фарисеите отидоа и се договорија како да Го фатат на збор.

¹⁶И Му ги испратија своите ученици, заедно со Иродовците, за да Му речат: „Учителе, знаеме дека си вистински и дека во вистина ги учиш луѓето на Божјиот пат, и не ти е грижа од никого, зашто не гледаш на лицето на луѓето.

¹⁷И така, речи ни, што мислиш Ти! Дали е дозволено да му се дава данок на царот или не?”

¹⁸А Исус, го разбра нивното лукавство и рече:

¹⁹”Зошто Ме искушувате, лицемери? Покажете ми даночна монета!” Тие Му донесоа денариј.

²⁰И им рече: „Чиј е овој лик и натписот?”

²¹Му рекоа: „На царот!” Тогаш им рече: „Подајте му го царевото на царот, а Божјото на Бога!”

²²И штом го чуја тоа, се зачудија, па Го оставија, и си отидоа.”

²³Во тој ден дојдоа кај Него садукеите, кои велат дека нема воскресение, и Го прашаа:

²⁴”Учителе, Мојсеј рече: ‘Ако некој умре без деца, неговиот брат нека ја земе неговата жена и нека му подигне потомство на брата си.’

²⁵А при нас беа седуммина браќа: првиот се ожени и умре, а бидејќи немаше пород, му ја остави својата жена на брата си.

²⁶Така и вториот, и третиот, сè до седмиот;

²⁷а по сите умре и жената.

²⁸И така, при воскресението: кому од седуммината ќе му биде жена? Зашто сите ја имаа!”

²⁹А Исус им одговори и им рече: „Во заблуда сте, зашто не ги знаете Писмата, ниту Божјата сила.

³⁰Зашто при воскресението ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат, туку се како Божјите ангели на небото.

³¹А за воскресението на мртвите, не сте ли читале што ви рече Бог, Кој вели:

³²”Јас Сум Бог Авраамов, Бог Исаков и Бог Јаковов”? А Бог не е Бог на мртвите, туку на живите!”

³³И кога народот го чу тоа, се восхитуваше на Неговата наука.

³⁴А кога фарисеите чуја дека ги замолкна садукеите, се собраа заедно,

³⁵и еден од нив, законик, Го праша, искушувајќи Го:

³⁶”Учителе, која е големата заповед во Законот?”

³⁷А Тој му рече: „Љуби Го Господа твојот Бог со сето свое срце, и со сета своја душа и со сета твоја мисла!”

³⁸Тоа е најголемата и прва заповед;

³⁹а втората е како и оваа: „Љуби го твојот ближен како себеси!”

⁴⁰На тие две заповеди висат сиот Закон и Пророците.”

⁴¹А кога фарисеите беа собрани, Исус ги праша:

⁴²”Што мислите за Христа? Чиј Син е?” Му рекоа: „Давидов.”

⁴³Им рече: „Како тогаш Давид, преку Духот, Го наречува Господ, велејќи:

⁴⁴’Му рече Господ на мојот Господ: ‘Седни од Мојата десна страна, додека ги положам Твоите непријатели под Твоите нозе’?

⁴⁵И така, кога Давид Го наречува Господ, како Му е Син?”

⁴⁶И никој не можеше да Му одговори ниту збор, ниту некој се осмели, од тој ден, веќе да Го праша.