Read Библија, Константинов Матеј 8 Bible Online

Матеј 8 - Библија, Константинов bible

Матеј 8

¹А кога слезе од гората, големо мноштво Го следеше.

²И ете, еден лепрозен Му пристапи и падна пред Него ничкум, велејќи: „Господи, ако сакаш, можеш да ме очистиш.”

³Тогаш Исус ја испружи својата рака и го допре, велејќи: „Сакам! Биди очистен!” И веднаш се очисти неговата лепра.

⁴И Исус му рече: „Гледај, никому да не му кажеш, туку оди, покажи му се на свештеникот и принеси го дарот, што го заповедал Мојсеј, ним за сведоштво.”

⁵А кога влезе Исус во Капернаум, Му пристапи еден стотник и Го молеше, велејќи:

⁶”Господи, мојот слуга лежи фатен дома и многу се мачи.”

⁷Исус му рече: „Јас ќе дојдам и ќе го исцелам.”

⁸А стотникот во одговор му рече: „Господи, не сум достоен да влезеш под мојот покрив; туку кажи само збор и мојот слуга ќе биде исцелен.

⁹Зашто исто и јас сум подвластен човек, и имам војници под себе; му кажувам на едниот: ‘Оди!’ и тој оди; и на другиот: ‘Дојди!’ - и доаѓа; а на својот слуга: ‘Направи го тоа!’ - и тој прави.

¹⁰А кога Исус го чу тоа се зачуди и им рече на оние, кои Го следеа: „Вистина ви велам, во никого во Израел не најдов толкава вера.

¹¹И ви велам дека мнозина ќе дојдат од исток и од запад, и ќе седнат со Авраама, Исака и Јакова во царството небесно;

¹²а синовите на царството ќе бидат фрлени во крајна темнина, каде ќе биде плач и чкртање на заби.”

¹³И Исус му рече на стотникот: „Оди си, нека ти биде, како што си верувал.” И неговиот слуга оздраве во истиот час.

¹⁴И кога Исус дојде во Петровиот дом, ја виде неговата тешта како лежи болна од треска.

¹⁵Ја допре раката нејзина, и треската ја остави, и таа стана и им служеше.

¹⁶А кога настапи вечер, Му доведоа многу опфатени од демони. Тој со збор ги истера духовите и ги исцели сите болни.

¹⁷За да се исполни кажаното преку пророкот Исаија, кој вели: „Тој ги зеде нашите слабости и ги понесе нашите болести.”

¹⁸А кога Исус виде големо мноштво околу Себе, заповеда да отпловат на другата страна.

¹⁹И пристапувајќи Му еден книжник Му рече: „Учителе, јас ќе Те следам каде и да одиш.”

²⁰А Исус му рече: „Лисиците имаат легла и птиците небесни - гнезда, а Синот Човечки нема каде да ја положи главата.”

²¹А друг од Неговите ученици Му рече: „Господи, дозволи ми најнапред да отидам и да го погребам татка си.”

²²А Исус му рече: „Следи Ме и остави ги мртвите да ги погребуваат своите мртовци.”

²³И кога влезе во коработ, Неговите ученици Го следеа.

²⁴И ете, голема бура се подигна во морето, така што брановите го покриваа коработ; а Тој спиеше.

²⁵И Му пристапија учениците и Го разбудија, велејќи: „Господи, спаси нè! Загинуваме!”

²⁶И им рече: „Зошто се боите, маловерни?” Тогаш стана, ги прекори ветровите и морето, и настана голема тишина.

²⁷А луѓето се зачудија и рекоа: „Каков е Овој, та и ветровите и морето Му се покоруваат!?”

²⁸И кога дојде на другата страна, во Гадаринската земја, Го сретнаа двајца опседнати од демони, кои излегоа од гробовите, многу свирепи, така што никој не можеше да помине по оној пат.

²⁹И ете, извикаа, велејќи: „Што имаш со нас Ти, Исусе Сине Божји! Дали дојде ваму, за да нè измачуваш пред време?”

³⁰А далеку од нив пасеше големо стадо свињи.

³¹А демоните Го молеа, велејќи: „Ако нè изгониш, позволи ни да отидеме во свињите.”

³²И им рече: „Отидете!” А тие излегоа и отидоа во свињите; и ете, целото стадо се стрча низ карпата во морето, и загина во водите.

³³А свињарите побегнаа, и штом дојдоа во градот, известија за сè, и за она што им се случи на опседнатите.

³⁴И ете, целиот град Му излезе во пресрет на Исуса, и кога Го видоа Го замолија да си отиде од нивниот крај.