Read Библија, Константинов Марко 12 Bible Online

Марко 12 - Библија, Константинов bible

Марко 12

¹И почна да им говори во параболи: „Еден човек насади лозје; го загради со плет; ископа точилница; изгради кула, и им го даде под наем на земјоделците, и замина.

²А во време на плод, испрати слуга кај земјоделците, да прими од земјоделците дел од плодот на лозјето.

³Но тие го фатија, го претепаа и го пуштија со празни раце.

⁴И пак им испрати друг слуга; и нему каменувајќи го, го погодија по глава и го отпуштија навреден.

⁵Испрати и друг, а него го убија; и мнозина други: едни претепаа, а други убија.

⁶Имаше уште еден: возљубениот син. Него го испрати последен при нив, велејќи: ‘Ќе го почитуваат мојот син!’

⁷Но, земјоделците си рекоа меѓу себе: ‘Овој е наследникот! Ајде да го убиеме и наследството ќе биде наше.’

⁸И го фатија, го убија и го исфрлија надвор од лозјето.

⁹И така, што ќе направи сега господарот на лозјето? Ќе дојде и ќе ги погуби земјоделците, а лозјето ќе го даде на други.

¹⁰Зар не сте ги прочитале овие зборови во Писмото: ‘Каменот што го отфрлија ѕидарите, стана глава на аголот;

¹¹тоа е од Господа и прекрасно е во нашите очи’!”

¹²И бараа да Го фатат, но се плашеа од народот; зашто разбраа дека за нив ја кажа таа парабола. И Го оставија и си отидоа.

¹³Тогаш испратија некои од фарисеите и иродовците, за да Го фатат во збор.

¹⁴Тие дојдоа и Му рекоа: „Учителе, знаеме дека си вистинит и дека не ти е грижа од никого, зашто не гледаш на лицето на луѓето, туку според вистината учиш за Божјиот пат. Дали е дозволено да се даде данок на царот или не е? Да даваме ли или да не даваме?”

¹⁵А Тој, знаејќи го нивното лицемерие, им рече: „Зошто Ме искушувате? Донесете ми денариј да го видам!”

¹⁶А тие Му донесоа. И им рече: „Чиј е овој лик и натпис?” Тие пак рекоа: „На царот.”

¹⁷Исус им рече: „Дајте му го царевото на царот, а Божјото на Бога.” И Му се чудеа.

¹⁸И дојдоа при Него садукеите, кои велат дека нема воскресение, па Го прашаа, велејќи:

¹⁹”Учителе, Мојсеј ни напиша: „Ако некому му умре брат и остави жена, а не остави потомок; неговиот брат да ја земе жена му и да му воздигне потомство на брата си.”

²⁰Беа седуммина браќа. Првиот ја зеде жената и умре, а не остави потомок.

²¹И вториот ја зеде и умре, а не остави потомок. И третиот исто така.

²²И седуммината не оставија потомство. А по сите умре и жената.

²³По воскресението, кога ќе воскреснат, на кого од нив ќе му биде жена, зашто седуммината ја имаа за жена?”

²⁴Исус им рече: „Не се заблудувате ли, зашто не ги знаете ни Писмата, ниту Божјата сила?

²⁵Зашто кога ќе воскреснат од мртвите, ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат, туку се како небесните ангели.

²⁶А за мртвите - дека ќе воскреснат, не читавте ли во Мојсеевата книга, при капината, како Бог му рече: ‘Јас Сум Бог Авраамов, и Бог Исаков и Бог Јаковов’?

²⁷Тој не е Бог на мртвите, туку на живите! Многу се измамувате!”

²⁸И пристапи еден од книжниците, кој чу како се препираат, знаејќи дека им одговори добро, Го праша: „Која е прва од сите заповеди?”

²⁹Исус одговори: „Првата е: ‘Слушај Израеле - Господ, нашиот Бог - е единствен Господ,

³⁰и љуби Го Господа својот Бог со сето свое срце, со сета своја душа, со сиот свој разум и со сета своја сила’!”

³¹А оваа е втората: „Љуби го својот ближен како себеси!” Друга заповед, поголема од овие, нема.”

³²И книжникот Му рече: „Добро, Учителе, кажа според вистината дека Бог е Еден, и нема друг освен Него,

³³и да Го љубиш Него со сето срце, и со сиот разум, и со сета сила; и да го љубиш ближниот како себеси, тоа е многу повеќе од сите паленици и жртви.”

³⁴А Исус кога виде дека одговори разумно - му рече: „ Не си далеку од Божјото Царство.” И никој повеќе не се осмели да Го праша.

³⁵И проговори Исус и зборуваше, поучувајќи во Храмот: „Како зборуваат книжниците дека Христос е Син Давидов?

³⁶Самиот Давид рече преку Светиот Дух: „Му рече Господ на мојот Господ: „Седи оддесно Мене, додека не ги положам Твоите непријатели за подножје на Твоите нозе.”

³⁷Самиот Давид Го наречува ‘Господ’ - како може тогаш да му биде син?” И големо множество Го слушаше со задоволство.

³⁸И во Својата поука, рече: „Чувајте се од книжниците, кои сакаат: да одат во долги облеки; и поздрави по трговиштата;

³⁹и први седишта во синагогите, и челни места на гозбите.

⁴⁰Кои ги изедуваат домовите на вдовиците; и преправајќи се, се молат долго - тие ќе бидат судени построго!”

⁴¹И седна спроти ковчежето за прилози и гледаше како народот пушта пари во ковчежето; и мнозина богати пуштаа многу.

⁴²И дојде една бедна вдовица и пушти внатре две лепти, односно еден кодрант.

⁴³Тогаш ги повика Своите ученици и им рече: „Вистина ви велам, дека беднава вдовица даде повеќе од сите, кои пуштаа во ковчежето.

⁴⁴Зашто сите пуштија од својот вишок, а таа од својата немаштина - пушти сè што имаше: целиот свој имот.”