Read Библија, Константинов Лука 1 Bible Online

Лука 1 - Библија, Константинов bible

Лука 1

¹Бидејќи мнозина почнаа да ги опишуваат настаните, кои се наполно уверливи меѓу нас,

²како што ни ги предадоа оние, кои од почеток беа очевидци и служители на Словото,

³намислив и јас, откако испитав сè подробно од почеток, да ти ги опишам по ред, честити Теофиле,

⁴за да ја разбереш вистинитоста на она, во кое што си бил поучуван.

⁵Во деновите на јудејскиот цар Ирод, беше еден свештеник, по име Захарија, од Авијановиот род; и неговата жена од Ароновите ќерки, по име Елисавета.

⁶Двајцата беа праведни пред Бога, одејќи без недостаток, според сите Господови заповеди и повелби.

⁷Немаа дете, зашто Елисавета беше неплодна, а двајцата беа во години.

⁸Еднаш кога тој ја вршеше свештената служба пред Бога, по редот на својот чин,

⁹според свештеничкиот обичај, му се падна со жрепка да влезе во Господовиот Храм и да покади.

¹⁰А за време на кадењето целото множество на народот се молеше надвор.

¹¹Тогаш му се јави Господов ангел, стоејќи оддесно на кадилниот жртвеник.

¹²Кога го виде, Захарија се збуни и страв го опфати.

¹³Но, ангелот му рече: „Не бој се, Захарија! зашто е услишана твојата молитва! Твојата жена Елисавета ќе роди син, кому треба да му го дадеш името Јован.

¹⁴Ќе се радуваш и ќе се веселиш, и мнозина ќе се зарадуваат на неговото раѓање.

¹⁵Зашто ќе биде голем пред Господа - нема да пие ни вино ни опојни пијалаци; и ќе се наполни со Светиот Дух уште во утробата на својата мајка;

¹⁶и многу Израелеви синови ќе ги обрати кон Господа, нивниот Бог.

¹⁷Тој ќе врви пред Него во Илиевиот дух и сила, за да ги обрати срцата на татковците кон децата; а непокорните кон мудроста на праведниците, и да Му приготви на Господа совршени луѓе.”

¹⁸А Захарија му рече на ангелот: „По што ќе го познам тоа? Јас сум стар, а и жена ми е застарена во своите дни!”

¹⁹Ангелот одговори и му рече: „Јас сум Гавриел, кој стои пред Бога и испратен сум да зборувам со тебе и да ти ја известам оваа радосна вест.

²⁰И ете, ќе онемиш и не ќе можеш да зборуваш до денот, кога ќе се збидне ова; зашто не им поверува на моите зборови, што ќе се исполнат во свое време.”

²¹А луѓето го чекаа Захарија и се чудеа зошто толку долго се задржа во Храмот.

²²А кога излезе, не можеше да им зборува и тие разбраа дека видел видение во Храмот. И тој им даваше знаци и остана нем.

²³И кога се свршија деновите на неговата служба, се врати во својот дом.

²⁴А по тие дни, неговата жена Елисавета зачна и се криеше пет месеци и велеше:

²⁵”Ова ми стори Господ во деновите кога погледна на мене, за да го отстрани мојот срам меѓу луѓето.”

²⁶А во шестиот месец, Бог го испрати ангелот Гавриел во галилејскиот град, по име Назарет,

²⁷при девица свршена за маж, по име Јосиф, од Давидовиот дом. А името на девицата беше Марија.

²⁸И кога ангелот дојде при неа и рече: „Радувај се благодатна! Господ е со тебе, благословена си ти меѓу жените!”

²⁹Таа се уплаши од тој збор и размислуваше: каков поздрав ќе биде тоа?

³⁰Тогаш ангелот и рече: „Не бој се Марија, зашто си нашла милост пред Бога.

³¹И ете, ќе зачнеш и ќе родиш Син, и ќе Му го дадеш името Исус.

³²Тој ќе биде голем и ќе се нарече Син на Сèвишниот. И Господ Бог ќе Му го даде престолот на Неговиот татко Давид.

³³И ќе царува над Јакововиот дом довека, и Неговото Царство не ќе има крај.”

³⁴А Марија му рече на ангелот: „Како ќе биде тоа, кога не знам за маж?”

³⁵Ангелот одговори и и рече: „Светиот Дух ќе дојде на тебе и силата на Сèвишниот ќе те осени; затоа Светото кое ќе биде родено од тебе - ќе се нарече Божји Син.

³⁶И ете твојата роднина Елисавета, и таа зачна син во својата старост. И тоа е веќе шестиот месец за неа, која ја наречуваат неплодна.

³⁷Зашто ниеден збор од Бога нема да остане без сила.”

³⁸Марија му рече: „Еве ја Господовата слугинка, нека ми биде според твојот збор!” И ангелот си отиде од неа.

³⁹Во тие дни, Марија стана и отиде набргу во планинскиот крај, во еден Јудин град.

⁴⁰Влезе во куќата на Захарија и ја поздрави Елисавета.

⁴¹И штом Елисавета го чу поздравот од Марија, младенецот и заигра во утробата, а Елисавета се исполни со Светиот Дух.

⁴²И извика гласно и рече: „Благословена си ти меѓу жените! И благословен е плодот на твојата утроба!

⁴³И откаде ми е тоа, мајката на мојот Господ да дојде при мене?

⁴⁴Зашто, ете, кога гласот на твојот поздрав дојде до моите уши, младенецот заигра од радост во мојата утроба.

⁴⁵И блажена е таа, која поверува дека ќе се исполни она, што Господ и го рекол.”

⁴⁶И Марија рече: „Мојата душа Го велича Господа!

⁴⁷И мојот дух се зарадува во Бога, мојот Спасител,

⁴⁸зашто ја погледна смиреноста на Својата слугинка. И ете! Отсега сите родови ќе ме наречуваат блажена,

⁴⁹зашто Силниот изврши големи дела за мене и Неговото име е свето,

⁵⁰и Неговата милост од род до род, за оние, кои се бојат од Него.

⁵¹Со Својата рака направи силни дела: ги распрсна горделивите во мислите на нивните срца,

⁵²ги симна владетелите од престолите, а ги воздигна смирените,

⁵³гладните ги насити со блага, а богатите ги отпушти празни;

⁵⁴го прифати Израел, Својот слуга, да си спомни на милоста,

⁵⁵како што им рече на нашите татковци - на Авраама и на неговото Семе, довека.”

⁵⁶А Марија остана со неа околу три месеци; и се врати во својот дом.

⁵⁷А на Елисавета и дојде време да роди, и роди син.

⁵⁸И кога нејзините соседи и роднини чуја дека Господ и укажа голема милост, се радуваа со неа.

⁵⁹А на осмиот ден дојдоа да го обрежат детето, и го наречуваа Захарија, по името на татка му.

⁶⁰Но неговата мајка рече: „Не, туку ќе се нарече Јован!”

⁶¹рекоа: „Нема никој во твојот род, кој се вика така.”

⁶²И му дадоа знаци на татко му, како би сакал да го наречат.

⁶³А тој побара штичка и напиша: „Јован му е името.” И сите се зачудија.

⁶⁴И веднаш му се отворија устата и јазикот и проговори и Го благословуваше Бога.

⁶⁵И страв ги опфати сите нивни соседи. И се говореше за сè тоа по целиот планински крај на Јудеја,

⁶⁶и сите, кои чуја, го примија тоа во своите срца, велејќи: „Што ќе биде од ова дете?” Зашто Господовата рака беше со него.

⁶⁷А татко му Захарија се исполни со Светиот Дух и пророкуваше, велејќи:

⁶⁸”Благословен е Господ, Израелевиот Бог, зашто го посети и го искупи Својот народ;

⁶⁹и ни издигна рог за спасение во домот на Својот служител Давид;

⁷⁰како што вети од стари времиња: преку устата на Своите пророци:

⁷¹Спасение од нашите непријатели и од рацете на сите, кои нè мразат,

⁷²за да ја пројави милоста над нашите татковци и да се сети на Својот свет Завет,

⁷³за заклетвата со која му се заколна на нашиот татко Авраам, дека ќе ни даде

⁷⁴да Му служиме без страв, избавени од рацете на непријателите;

⁷⁵во светост и праведност пред Него, во сите наши дни.

⁷⁶А ти, младенче, ќе се наречеш пророк на Сèвишниот, зашто ќе одиш пред Господа, за да Му ги приготвиш Неговите патишта,

⁷⁷за да му дадеш на Неговиот народ, да познае спасение преку проштавањето на нивните гревови,

⁷⁸преку милостивото срце на нашиот Бог, со кое ќе нè посети Зората од висините,

⁷⁹за да ги осветли оние, кои седат во темнина и во смртна сенка, и да ги упати нашите нозе по патот на мирот.”

⁸⁰А детето растеше и јакнеше со духот, и беше во пустините до денот кога му се јави на Израел.