Read Библија, Константинов Лука 12 Bible Online

Лука 12 - Библија, Константинов bible

Лука 12

¹Во меѓувреме се собра едно многуилјадно множество, така што се газеа еден со друг; почна да им зборува првин на Своите ученици: „Пазете се од фарисејскиот квас, што е лицемерие!

²Нема ништо сокриено, што не ќе се открие; ниту тајно, што не ќе се узнае!

³Затоа, тоа што сте рекле во темнина, ќе се чуе на видело; и што сте рекле на уво во собите, ќе биде разгласено од покривите.

⁴А вам, на Моите пријатели, ви велам: не бојте се од оние, кои го убиваат телото, а потоа не можат ништо повеќе да направат!

⁵Но ќе ве предупредам од кого да се боите: бојте се од Оној, Кој - по убивањето - има власт да фрли во пеколот! Да, ви велам, бојте се од Него!

⁶Зар не се продаваат две врапчиња за два асарија? И ниедно од нив не е заборавено пред Бога.

⁷А вам ви се изброени и сите влакна на главата! Не бојте се! Вие вредите повеќе од многу врапчиња.

⁸И ви велам: секој што ќе Ме признае Мене пред луѓето, и Човечкиот Син ќе го признае пред Божјите ангели;

⁹а кој се одрече од Мене пред луѓето, ќе биде одречен пред Божјите ангели.

¹⁰На секој, што ќе рече збор против Човечкиот Син, ќе му биде простено; но на оној, кој похули против Светиот Дух, нема да му се прости.

¹¹И кога ќе ве одведат во синагогите и пред началствата, не грижете се како и со што ќе се браните или што ќе кажете,

¹²зашто Светиот Дух ќе ве научи во истиот час, што треба да кажете!

¹³Тогаш некој од народот Му рече: „Учителе, кажи му на брата ми да го подели наследството со мене!”

¹⁴А Тој му рече: „Човеку - кој Ме поставил Мене судија или делител над вас?”

¹⁵И им рече: „Внимавајте и чувајте се од секое користољубие, зашто животот на човекот не се состои во изобилството на неговиот имот!”

¹⁶И им кажа и парабола, велејќи: „Нивата на еден богат човек роди многу плод.

¹⁷И размислуваше во себеси вака: ‘Што да правам, зашто немам каде да ги соберам своите плодови?’

¹⁸И рече: ‘Вака ќе направам - ќе ги разурнам своите житници и ќе изградам поголеми, и таму ќе ги соберам сето свое жито и сите свои добра.

¹⁹Тогаш ќе и речам на својата душа - душо, имаш многу блага, натрупани за многу години; почивај, јади, пиј и уживај!’

²⁰Но Бог му рече: ‘Безумниче, ноќеска ќе ти се побара твојата душа! Чие ќе биде тоа, што си го приготвил?’

²¹Така бидува со оној, кој собира благо за себеси, а не се богати во Бога.”

²²Уште им рече на Своите ученици: „Затоа ви велам: не грижете се за својата душа - што ќе јадете; ниту за телото свое - што ќе облечете;

²³зашто душата е повеќе од храната, а телото од облеката.

²⁴Погледнете ги гавраните како ни сејат, ни жнијат; немаат ни скривалишта, ни житници, а Бог ги храни. Колку повеќе вредите од птиците!

²⁵А кој од вас може - грижејќи се - да му додаде еден лакот на својот раст?

²⁶И така, ако не можете да го направите ни најмалото, зошто се грижите за другото?

²⁷Погледнете како растат лилјаните? Тие не се трудат и не предат; а Јас ви велам дека ни Соломон, во сета своја раскош, не се облече како еден од нив.

²⁸Ако Бог така ја облекува тревата во полето, што денес ја има, а утре ја фрлаат во печка; колку повеќе вас, маловерни?

²⁹И така, не барајте што ќе јадете и што ќе пиете; и не се вознемирувајте со грижи!

³⁰Сето тоа го бараат народите на светот, а вашиот Татко знае дека тоа ви е потребно.

³¹Туку барајте го Неговото Царство, а тоа ќе ви се придаде!

³²Не бој се мало стадо, зашто вашиот Татко благоволи да ви го даде Царството.

³³Продајте го својот имот и дајте го како милостина! Направете си торби, што не изветвуваат: неисцрпно сокровиште на небесата, каде крадец не се приближува, ниту молец изедува,

³⁴зашто каде е вашето сокровиште, таму ќе биде и вашето срце.”

³⁵Нека ви биде препашан крстот, а светилките запалени!

³⁶А вие бидете слични на луѓе, кои го чекаат својот господар, кога се враќа од свадба, за да му отворат веднаш, штом дојде и почука.

³⁷Блажени се оние слуги, кои господарот ќе ги најде будни, кога ќе си дојде! Вистина ви велам, дека ќе се препаше, ќе ги прилегне до трпезата и ќе дојде да им служи.

³⁸И ако дојде во втората или третата стража и ги најде така, блазе им ним.

³⁹Но, знајте го ова: кога домаќинот би знаел во кој час ќе дојде крадецот, не би дозволил да му ја поткопа куќата.

⁴⁰Затоа и вие бидете готови, зашто Човечкиот Син ќе дојде во час, во кој не мислите!”

⁴¹А тогаш Петар рече: „Господи, нам ли ни ја кажуваш оваа приказна или на сите?”

⁴²А Господ рече: „Имено, кој е оној верен и разумен домоуправител, кого господарот ќе го постави над своите слуги, за да им дава храна на време?

⁴³Блажен е оној слуга, кога господарот - кога дојде - ќе го најде да работи така!

⁴⁴Вистина ви велам, ќе го постави над целиот свој имот.

⁴⁵Но ако оној слуга рече во своето срце: ‘Мојот господар нема да дојде скоро,’ па почне да ги бие момчињата и момичињата, да јаде, да пие и да се пијани;

⁴⁶господарот на тој слуга ќе дојде во ден, кога не го очекува, и во час, што не го знае, и ќе го расече и ќе ја одреди неговата судбина со неверните.

⁴⁷А оној слуга, кој ја знаел волјата на својот господар, и не приготвил и не постапил според неговата волја, ќе биде многу биен.

⁴⁸А оној, кој не знаел, а направил нешто што заслужува биење, ќе биде малку биен. Од секој - кому му е дадено многу - ќе се бара многу; и кому му е поверено многу, од него ќе се бара повеќе.”

⁴⁹”Дојдов да фрлам оган на земјата, и колку би сакал веќе да е запален!

⁵⁰Но треба да се крстам со крштавање, и колку ми е тешко додека не се изврши.

⁵¹Мислите ли дека дојдов да и донесам мир на земјата? Не, ви велам, туку раздор,

⁵²зашто отсега петмина, во една куќа, ќе бидат разделени: тројца против двајца, двајца против тројца;

⁵³ќе се разделат: таткото против синот, и синот против таткото; мајката против ќерката, и ќерката против мајката; свекрвата против својата снаа, и снаата против свекрвата.”

⁵⁴А на народот му рече: „Кога гледате дека се дига облак од запад веднаш велите: ‘Доаѓа дожд’ - и така бива.

⁵⁵И кога гледате дека дува јужниот ветер, велите: ‘Ќе биде жега’- и бива.

⁵⁶Лицемери! Умеете да го протолкувате лицето на небото и земјата; како тогаш не го препознавате ова време?

⁵⁷А зошто сами од себе не судите што е право?

⁵⁸Зашто, кога одиш со својот противник кај главатарот, погрижи се уште патем да се ослободиш од него, за да не те предаде пред судијата, а судијата да те предаде на судскиот служител, а служителот да те фрли во темница.

⁵⁹Ти велам, нема да излезеш оттаму, додека не ја дадеш и последната лепта.”