Read Библија, Константинов Лука 13 Bible Online

Лука 13 - Библија, Константинов bible

Лука 13

¹Во исто време дојдоа некои и Го известија за Галилејците, чија крв Пилат ја измеша со нивните жртви.

²Тој одговори и им рече: „Мислите ли дека тие Галилејци беа повеќе грешни од сите други Галилејци, зашто настрадаа така?

³Не, ви велам, но ако не се покаете, сите ќе загинете така.

⁴Или мислите дека оние осумнаесет души, врз кои падна Силоамската кула и ги уби, беа повиновни од сите луѓе, кои живеат во Ерусалим?

⁵Не, ви велам! Но ако не се покаете, сите ќе загинете така.”

⁶Ја кажа и оваа парабола: „Некој имаше посадено смоква во своето лозје; и дојде да побара плод на неа, но не најде.

⁷Тогаш му рече на лозарот: „Еве, веќе три години доаѓам и барам плод на оваа смоква, но не наоѓам. Пресечи ја! Зошто уште да ја испостува земјата?”

⁸Но тој му одговори и рече: „Господаре, остави ја уште оваа година, додека раскопам околу неа и ја наѓубрам;

⁹па можеби ќе роди, ако пак не роди, ќе ја пресечеш во иднина.”

¹⁰А кога поучуваше во сабота, во една синагога,

¹¹ете, таму беше една жена, која осумнаесет години имаше дух, предизвикувач на болеста; и беше згрчена и не можеше да се исправи.

¹²Штом Исус ја виде, ја повика и и рече: „Жено, ослободена си од својата болест.”

¹³И ги стави рацете врз неа, а таа се исправи веднаш и Го славеше Бога.

¹⁴А настојникот на синагогата негодуваше, дека Исус исцели во сабота и му рече на народот: „Има шест дена во кои треба да се работи! Во тие дни доаѓајте и лекувајте се! А не во саботен ден!”

¹⁵Но Господ во одговор му рече: „Лицемери! Не го одврзува ли секој од вас својот вол, или осле од јаслите во сабота и не го води ли да го напои?

¹⁶А оваа Авраамова ќерка, која сатаната ја врзал веќе осумнаесет години; не требаше ли да биде одврзана од оваа врска во саботен ден?”

¹⁷А кога го рече тоа, се засрамија сите Негови противници; а целиот народ им се радуваше на сите славни дела, што ги изврши.

¹⁸Потоа рече: „На што е слично Божјото Царство и со што да го споредам?

¹⁹Слично е на синапово зрно, што човек го зема и го посејува во својата градина, каде израснува и станува големо дрво и небесните птици се населија на неговите гранки.”

²⁰И пак рече: „Со што да го споредам Божјото Царство?

²¹Тоа е слично на квасот, што го зема жена и го замесува во три мери брашно, додека скисне сето.”

²²И патувајќи кон Ерусалим, минуваше низ градови и села и поучуваше.

²³А некој му рече: „Господи, малку ли се оние, кои се спасуваат?” Тој пак им рече:

²⁴”Борете се да влезете низ тесната врата, зашто ви велам: мнозина ќе настојуваат да влезат, но не ќе можат.

²⁵Кога домаќинот ќе стане и ќе ја затвори вратата, а ако вие останете надвор и почнете да чукате на вратата и да говорите: „Господи, отвори ни!” Тој ќе ви одговори: „Не знам од каде сте!”

²⁶Тогаш ќе почнете да зборувате: „Јадевме и пиевме пред Тебе; а Ти поучуваше по нашите улици.”

²⁷А Тој ќе ви рече: „Ви велам, не знам од каде сте? Отстапете од Мене сите, кои вршите неправда!”

²⁸Таму ќе биде плач и чкртање со заби, кога ќе ги видите Авраама, Исака и Јакова и сите пророци во Божјото Царство, а себеси - истерани надвор.

²⁹И ќе дојдат од исток и запад, од север и југ, и ќе седнат во Божјото Царство.

³⁰И ете, има последни, кои ќе бидат први; и има први, кои ќе бидат последни.”

³¹И во истиот час пристапија некои фарисеи и Му рекоа: „Излези и оди си оттука, зашто Ирод сака да Те убие!”

³²И им рече: „Одете и кажете и на таа лисица: „Еве изгонувам зли духови и исцелувам денес и утре; и на третиот ден ќе завршам.

³³Но денес, утре и задутре, треба да патувам, зашто не бива пророк да загине надвор од Ерусалим.”

³⁴”Ерусалиме, Ерусалиме, што ги убиваш пророците и со камења ги погубуваш оние, кои се испратени при тебе; колку пати сакав да ги соберам твоите деца, како квачката своите пилиња под крилја, но не сакавте!

³⁵Ете, ви се остава пуст вашиот дом. И ви велам: нема да Ме видите додека не дојде време да кажете: „Благословен е Оној Кој доаѓа во Господово име!”