Read Библија, Константинов Лука 19 Bible Online

Лука 19 - Библија, Константинов bible

Лука 19

¹И кога влезе во Ерихон, минуваше низ градот.

²И ете, некој човек, по име Закхеј, кој беше началник на цариниците и богат,

³сакаше да Го види Исуса, Кој е, но не можеше од народот, зашто беше низок по раст.

⁴И истрча напред, се качи на дива смоква за да Го види, зашто требаше да мине покрај неа.

⁵И кога Исус дојде на тоа место, погледна нагоре и му рече: „Закхеј, слези бргу, денес треба да бидам во твојот дом!”

⁶И слезе веднаш и Го прими на гости со радост.

⁷А сите, кои го видоа тоа, почнаа да негодуваат и да зборуваат: „Дојде во куќа на грешен човек, да почине!”

⁸Закхеј стана и Му рече на Господа: „Еве, Господи, половината од својот имот ќе ја дадам на сиромасите; и ако сум зел од некого нешто несправедливо, ќе вратам четворно.”

⁹А Исус му рече: „Денес му дојде спасението на овој дом, зашто и тој е Авраамов син.

¹⁰Зашто Човечкиот Син дојде да го бара и да го спаси изгубеното.”

¹¹И кога тие го слушаа тоа, им кажа една парабола, зашто беа близу до Ерусалим, а тие мислеа дека Божјото Царство ќе се појави веднаш.

¹²И рече: „Некој благородник замина во далечна земја, за да прими царство за себе и да се врати.

¹³Откако ги повика своите десет слуги, им даде десет сребреници и им рече: „Тргувајте додека се вратам!”

¹⁴Но неговите граѓани го мразеа и испратија по него пратеници да кажат: „Нејќеме тој да царува над нас.”

¹⁵А кога се врати, по примањето на царството - заповеда да му ги повикаат оние слуги, на кои им беше дал сребро, за да види кој колку спечалил.

¹⁶Така, првиот дојде и рече: ‘Господару, твојот сребреник донесе десет сребреници.’

¹⁷И му рече: ‘Убаво, добар слуго, зашто беше верен во нешто сосем мало, имај власт над десет градови.’

¹⁸Дојде и друг и рече: ‘Господару, еве го твојот сребреник, донесе пет сребреници.’

¹⁹Му рече и на овој: ‘И ти биди над пет градови!’

²⁰Дојде и друг и рече: ‘Господару, еве го твојот сребреник, што го чував во крпче,

²¹зашто се плашев од тебе, бидејќи си строг човек: земаш што не си оставил и жнееш што не си посеал!’

²²Му рече: ‘Зол слуго, ќе ти судам според твоите зборови. Знаеше дека сум строг човек, дека земам што не сум оставил и дека жнеам што не сум посеал;

²³зашто тогаш не ги вложи моите сребреници при трговците, и јас по доаѓањето ќе ги примев со добивка?’

²⁴А на оние, кои беа присутни им рече: ‘Одземете му го сребреникот и дајте му го на оној, кој има десет!’

²⁵Тогаш му рекоа: ‘Господаре, тој има десет!’

²⁶Ви велам, дека ќе му се даде на секој, кој има; а на оној, кој нема ќе му се одземе и она што има.

²⁷А оние мои непријатели, кои не сакаа да царувам над нив, доведете ги тука и исечете ги пред мене!”

²⁸А кога го рече тоа, тргна натаму, одејќи горе во Ерусалим.

²⁹И кога се приближи до Витфагија и Витанија, до гората наречена Маслинова, испрати два ученика

³⁰и им рече: „Одете во селоно, што е спроти вас! И кога ќе влезете во него, ќе најдете врзано осле, на кое никој од луѓето никогаш не седнал; и одврзете го и доведете го.

³¹И ако некој ве праша: ‘Зошто го одврзавте?’ - речете му вака: ‘На Господа Му е потребно.’

³²А испратените отидоа и најдоа како што им рече;

³³и кога го одврзуваа ослето, неговите стопани им рекоа: „Зошто го одврзувате ослето?”

³⁴А тие рекоа: „На Господа Му е потребно!”

³⁵И го доведоа пред Исуса и ги ставија врз ослето своите облеки, и Го кренаа Исуса.

³⁶А кога одеше, ги постилаа своите облеки по патот.

³⁷И кога веќе наближуваше до стрмнината на Маслиновата Гора, целото множество ученици почна радосно и гласно да Го прославува Бога, за сите чудеса што ги видоа,

³⁸велејќи: „Благословен е Царот, Кој доаѓа во Господово име! Мир на небото и слава на висините!”

³⁹А некои од фарисеите, меѓу народот, Му рекоа: „Учителе, забрани им на Твоите ученици!”

⁴⁰Тој одговори: „Ви велам, ако овие замолчат, камењата ќе викаат.”

⁴¹А кога се приближи и го виде градот, заплака за него и

⁴²рече: „Кога и ти би узнал, дури барем во овој твој ден, што е за твојот мир! Но сега е сокриено од твоите очи.

⁴³Зашто ќе дојдат денови за тебе, кога твоите непријатели ќе те опкружат со опкопи, ќе те опколат и ќе те притеснат од сите страни.

⁴⁴И ќе те срамнат со земјата тебе, и твоите деца во тебе; и не ќе остане, во тебе, ни камен на камен, зашто не го позна времето кога беше посетен!”

⁴⁵И кога влезе во Храмот, почна да ги изгонува продавачите,

⁴⁶велејќи им: „Напишано е: ‘Мојот Дом да биде Дом за молитва, а вие го направивте разбојничка пештера.’

⁴⁷И поучуваше секој ден во Храмот. А свештеничките главатари, книжниците и народните првенци гледаа да Го погубат.

⁴⁸Но не најдоа што да сторат, зашто сиот народ Го слушаше неотстапно.