Read Библија, Константинов Лука 20 Bible Online

Лука 20 - Библија, Константинов bible

Лука 20

¹И еден ден, кога го поучуваше народот во Храмот и го проповедаше Евангелието, пристапија свештеничките главатари и книжниците, со старешините,

²и Му рекоа: „Кажи ни со каква власт го правиш тоа? Или, Кој е тој, што Ти ја даде таа власт?”

³А Тој во одговор им рече: „И Јас ќе ви поставам едно прашање и кажете ми:

⁴Јовановото крштавање од небото ли беше, или од луѓето?”

⁵А тие размислуваа меѓу себе, велејќи: „Ако речеме: ‘од небото’, ќе ни рече: ‘Зошто тогаш не му верувавте?’

⁶Ако речеме - ‘од луѓето’ - сиот народ ќе не убие со камења, зашто е уверен дека Јован е пророк.”

⁷И одговорија дека не знаат од каде е.

⁸А Исус им рече: „Ни Јас нема да ви кажам со каква власт го вршам ова.”

⁹И почна да му ја раскажува на народот оваа парабола: „Некој човек насади лозје, и го даде под наем на земјоделци, и си отиде на подолго време.

¹⁰А кога дојде време, испрати свој слуга при земјоделците, за да му дадат од плодовите на лозјето. Земјоделците го натепаа и го испратија назад празен.

¹¹И пак испрати друг слуга, а тие го натепаа и него, го засрамија и го испратија празен.

¹²Испрати и трет, а тие и него го ранија и го исфрлија.

¹³Тогаш господарот на лозјето рече: „Што да правам? Ќе го испратам својот возљубен син. Можеби од него ќе се засрамат.

¹⁴А кога земјоделците го видоа, почнаа да размислуваат меѓу себе: „Овој е наследникот! Да го убиеме, за да биде наследството наше!”

¹⁵И го исфрлија надвор од лозјето и го убија. И така, што ќе им направи господарот на лозјето?

¹⁶Ќе дојде и ќе ги погуби земјоделците, а лозјето ќе им го даде на други.” А кога тие го чуја тоа, рекоа: „Да не биде!”

¹⁷А Тој ги погледна и рече: „Тогаш, што значи ова што е напишано: „Каменот што го отфрлија ѕидарите, стана глава на аголот?

¹⁸Секој, кој ќе падне врз овој камен, ќе се разбие, а врз кого ќе падне тој, ќе го сотре.”

¹⁹И во истиот час книжниците и свештеничките главатари гледаа да стават рака врз Него, но се плашеа од народот. Имено разбраа дека за нив ја раскажа оваа парабола.

²⁰И набљудувајќи Го Му испратија луѓе, кои се правеа праведни, за да Го фатат во некој збор и да им го предадат на началството и на власта на управителот.

²¹И Го прашаа, велејќи: „Учителе, знаеме дека право зборуваш и учиш; и не гледаш кој е кој, туку според вистината поучуваш по Божјиот пат.

²²Дали е дозволено да даваме данок на ќесарот или не?”

²³Тој пак го разбра нивното лукавство и рече:

²⁴”Покажете ми денариј! Чиј образ и натпис има?” Тие рекоа: „Ќесарев!”

²⁵А Тој им рече: „Тогаш, дајте му го ќесаровото на ќесара, а Божјото на Бога!”

²⁶И не можеа да Го фатат во збор пред народот; и замолкнаа зачудени од Неговиот одговор.

²⁷Тогаш се приближија некои од садукеите, кои тврдат дека нема воскресение, и Го прашаа, велејќи:

²⁸”Учителе, Мојсеј ни напиша: „Ако некому му умре оженет брат, а е без деца, брат му нека ја земе жената и му подигне потомство на брата си.”

²⁹Беа седуммина браќа. Првиот се ожени и умре без деца;

³⁰и вториот,

³¹и третиот ја зеде, и така сите седуммина. И умреа и не оставија деца.

³²Најпосле умре и жената.

³³И така: при воскресението, кому од нив ќе му припадне жената како жена, зашто сите седуммина ја имале за жена?”

³⁴А Исус им одговори: „Децата на овој век се женат и мажат,

³⁵а кои ќе се удостојат да го добијат оној век и воскресението од мртвите, ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат.

³⁶Тие не ќе можат веќе ни да умрат, зашто се како ангелите; и Божји синови се, зашто се синови на воскресението.

³⁷А дека мртвите стануваат, тоа и Мојсеј го кажа на местото при капината, каде Го нарече Господа: „Бог Авраамов, Бог Исаков и Бог Јаковов.”

³⁸А Бог не е на мртвите, туку на живите; зашто во Него сите се живи.”

³⁹А некои од книжниците во одговор рекоа: „Учителе, добро рече!”

⁴⁰И не се осмелија веќе да Го прашаат за нешто.

⁴¹Тогаш им рече: „Како велат дека Христос е Давидов Син?

⁴²Зашто самиот Давид вели во свитокот на псалмите: „Му рече Господ на мојот Господ: ‘Седи оддесно Мене,

⁴³додека ги положам Твоите непријатели, за подножје на Твоите нозе!’

⁴⁴И така, Давид Го наречува Господ; како Му е тогаш Син?”

⁴⁵И додека целиот народ Го слушаше, Тој им рече на Своите ученици:

⁴⁶”Чувајте се од книжниците, кои сакаат да одат во долги облеки, на кои им се мили: поздравите на јавни места; првите места во синагогите и челните места на гозбите!

⁴⁷Кои ги изедуваат домовите на вдовиците, и лажно се молат долго. Тие ќе добијат поголема пресуда!”