Read Библија, Константинов Лука 23 Bible Online

Лука 23 - Библија, Константинов bible

Лука 23

¹Тогаш целото нивно множество стана и Го одведе при Пилата.

²И почнаа да Го обвинуваат, велејќи: „Го најдовме Овој, како го буни нашиот народ и забранува да се дава данок на ќесарот, а за Себе вели дека е Христос Цар.”

³А Пилат Го запраша, велејќи: „Ти ли си Јудејски Цар?” А Тој во одговор му рече: „Ти велиш.”

⁴Тогаш Пилат им рече на свештеничките главатари и на народот: „Не наоѓам никаква вина на Овој Човек.”

⁵Но тие уште поупорно велеа: „Тој го буни народот, зашто поучува по цела Јудеја, почнувајќи од Галилеја па дотука.”

⁶А кога Пилат го чу тоа, праша дали е Тој Човек Галилеец.

⁷И кога научи дека е од Иродовата област, Го испрати при Ирода, кој во тие денови - исто така - беше во Ерусалим.

⁸А кога Ирод Го виде Исуса, се зарадува многу, дека одамна имаше желба да Го види; зашто беше слушал за Него и се надеваше дека ќе види некое чудо направено од Него.

⁹И Му поставуваше многу прашања, но Тој не му одговори ништо.

¹⁰А свештеничките главатари и книжниците стоеја и Го обвинуваа постојано.

¹¹Тогаш Ирод, со своите војници, Го презре и Му се наруга; Го облече во сјајна облека и Го испрати назад при Пилата.

¹²Во истиот ден Пилат и Ирод се спријателија, зашто порано беа непријатели.

¹³А Пилат ги свика свештеничките главатари, началниците и народот, и им рече:

¹⁴”Ми Го доведовте Овој Човек како Тој да го бунтува народот; а, еве, јас Го испитав пред вас и не најдов во Овој Човек никаква вина, за која Го обвинувате.

¹⁵А ни Ирод, зашто Го прати назад при нас. И Овој не направил ништо, што заслужува смрт.

¹⁶Затоа, ќе Го казнам и ќе Го ослободам.”

¹⁷А требаше да им ослободи еден затвореник на празникот.

¹⁸Но тие сите извикаа едногласно: „Земи Го Овој, а пушти ни го Варава!”

¹⁹Кој беше фрлен во темница, заради некаква буна во градот и заради убиство.

²⁰А Пилат им се обрати пак, сакајќи да Го ослободи Исуса;

²¹но тие викаа, велејќи: „Распни Го! Распни!”

²²А тој им рече по третпат: „Та какво зло направил? Јас не најдов во Него ништо, што заслужува смрт. Затоа ќе Го ослободам, откако ќе Го казнам.”

²³Но тие навалуваа со голема викотница и бараа да биде распнат; а викањето на нив и на свештеничките главатари беше сè посилно.

²⁴Тогаш Пилат одлучи да го исполни нивното барање.

²⁵И им го пушти оној, кого го бараа, а кој беше фрлен во темница заради бунт и убиство; а Исуса им Го предаде на нивна волја.

²⁶И кога Го поведоа, го фатија некој си Симон Киринеец, кој се враќаше од поле, па врз него го ставија крстот, за да го носи по Исуса.

²⁷По Него одеше големо множество народ и жени, кои плачеа и ридаа за Него.

²⁸Но Исус се заврти кон нив и им рече: „Ерусалимски ќерки, не плачете за Мене; туку плачете за себеси и за своите деца!

²⁹Зашто, ете, доаѓаат денови кога ќе се рече: ‘Блажени се неродилките! И утробите што не родиле и градите што не доеле!’

³⁰Тогаш ќе почнат да им зборуваат на горите: ‘Паднете врз нас!’ и на ридиштата: ‘Покријте нè!’

³¹Зашто, ако се прави вака со зеленото дрво, што ќе биде со сувото.

³²А водеа и други двајца разбојници, за да ги погубат со Него.

³³И кога дојдоа на местото, наречено Голгота, таму Го распнаа Него; и злочинците - едниот оддесно, а другиот одлево.

³⁴А Исус рече: „Татко, прости им, оти не знаат што прават!” Кога го делеа Неговото облекло, фрлија жрепка.

³⁵Народот стоеше и гледаше. А старешините се ругаа, велејќи: „Други спаси! Нека се спаси Самиот Себеси, ако е Тој Христос, Божји Избраник!”

³⁶Му се потсмеваа и војниците, кои Му се приближуваа и Му даваа киселина;

³⁷и велеа: „Ако си Јудејски Цар спаси се Самиот!”

³⁸А над Него имаше натпис, напишан со грчки, латински и еврејски букви: „Овој е Јудејскиот Цар.”

³⁹А еден од обесените разбојници Го хулеше: „Зар не си Ти Христос? Спаси се Себеси и нас!”

⁴⁰А другиот во одговор го укори: „Зар не се боиш од Бога, кога и ти си исто така осуден.

⁴¹И, ние сме праведно осудени, зашто го примаме заслуженото од тоа што сме сториле. Но, Овој не направил никакво зло.”

⁴²И рече: „Исусе, спомни си за мене, кога ќе дојдеш во Твоето Царство!”

⁴³А Тој му рече: „Вистина ти велам, денес ќе бидеш со Мене во рајот.”

⁴⁴А беше веќе околу шестиот час, кога настана темнина по целата земја до деветтиот час,

⁴⁵при што сонцето ја изгуби својата светлина, а завесата во Храмот се расцепи на средина.

⁴⁶Тогаш Исус извика со силен глас: „Татко, Го предавам Својот дух во Твои раце.” И кога го рече - издивна.

⁴⁷А кога стотникот виде што се случи, почна да Го слави Бога, велејќи: „Навистина, Овој човек беше праведен!”

⁴⁸И сиот народ, што се беше собрал да го гледа ова, кога виде што стана, се враќаше дома, удирајќи се по градите.

⁴⁹А сите Негови познати стоеја подалеку, и жените, кои дошле по Него од Галилеја - го гледаа тоа.

⁵⁰И ете, некој човек по име Јосиф, кој беше советник, добар и праведен човек,

⁵¹тој не се согласи со нивната одлука и со нивното дело - од јудејскиот град Ариматеја - кој го очекуваше Божјото Царство,

⁵²отиде при Пилата и го побара Исусовото тело.

⁵³И кога го симна, го обви во ленено платно и го положи во гроб, исечен во камен - во кој уште никој не беше положен.

⁵⁴А беше ден на подготовката, и саботата настапуваше.

⁵⁵По него одеа и жените, кои беа дошле со Исуса од Галилеја, и го видоа гробот и како беше положено Неговото тело.

⁵⁶Потоа се вратија и приготвија мириси и миро; а во саботата, почиваа, според заповедта.