Read Библија, Константинов ВтЗакон. (5 Moj.) 33 Bible Online

ВтЗакон. (5 Moj.) 33 - Библија, Константинов bible

ВтЗакон. (5 Moj.) 33

¹Ова е благослов со кој Мојсеј - Божјиот човек - ги благослови Израелевите синови пред својата смрт.

²Тој рече: „Господ дојде од Синај, се покажа на Сир и заблеска од гората Фаран. Заради нив дојде со десетици илјади свети, десно од Него е огнот на Законот.

³Сепак Ти ги љубиш народите, сите нивни свети се во Твојата рака. Припаднаа пред Твоите нозе, одеа предводени од Тебе.

⁴Мојсеј ни го одреди Законот. Јакововиот собор му стана Негово наследство;

⁵и беше цар во Есурун кога се собраа народните главатари, кога се соединија Јакововите племиња.

⁶Нека живее Рувим и никогаш нека не изумре, нека не биде малуброен!”

⁷Еве што рече за Јуда: „Послушај го, Господи, Јудиниот глас и приведи го кон неговиот народ. Неговите раце нека го бранат правото, помогни му против неговите непријатели.”

⁸За Левиј рече: „Дај му ги на Левиј Твоите Урими и Твоите Тумими на човекот на милоста Своја, кого го испита во Маса, со кого се препираше при Меривските Води.

⁹За својот татко и за мајката тој рече: ‘Не ги видов!’ Не ги познава своите браќа, ниту се обрнува на своите деца, зашто тој го исполнуваше и го пазеше Твојот Завет.

¹⁰Тој го учи Јакова на Твоите одредби и Израел на Твојот Закон. Тој става темјан пред Тебе и Ти положува паленица на жртвеникот.

¹¹О Господи, благослови му ја силата, прими го милостиво делото на неговите раце. Скрши ги бедрата на неговите непријатели; неговите мразачи веќе нека не станат.”

¹²За Венијамин рече: „Тој е Господов љубимец и секогаш почива во мир. Сèвишниот го штити во сите негови денови, живее меѓу Неговите рамена.”

¹³За Јосифа рече: „Господ му ја благослови земјата; неговото е најдобро од она што го дава небеската роса и што се крие долу во бездните!

¹⁴Најдоброто од она што го дава сонцето и што носи младата месечина,

¹⁵првините од древните планини и најдоброто од вечните брегови,

¹⁶најдобриот род на земјата и сè што е на неа, и милоста на Оној, Кој се јави во капината. Сè тоа нека дојде на Јосифовата глава, на темето посветено меѓу сите браќа!

¹⁷Тој е величествен како првенецот на јунецот, роговите му се биволски рогови, со нив тој ги боде народите сè до земните краишта. Такви се мноштвата на Ефрем, такви се илјадниците на Манасиј.”

¹⁸За Завулон рече: „Среќен да си, Завулоне, во походите, и ти, Исахаре, во своите шатори!

¹⁹На гората каде доаѓаат повиканите народи, тие принесуваат законска жртва, зашто копнеат за богатството на морето и за сокровиштата скриени во песокот.”

²⁰За Гад рече: „Нека биде благословен кој ќе го рашири Гад! Тој почива како лавица, откако ја раскина мишката и главата.

²¹Тогаш си ги додели првините за себе зашто забележа дека му е запазен главатарскиот дел. Тој дојде на челото на својот народ ја изврши Господовата правда и Неговите одлуки со Израел.”

²²За Дан рече: „Дан е лавче што скока од Васан.”

²³За Нефталим рече: „Нефталим, заситен со милости, исполнет со Господовиот благослов: морето и југот се негова сопственост.”

²⁴За Асир рече: „Благословен да е Асир меѓу синовите! Нека биде воздигнат меѓу своите браќа, и нека ги натопува своите нозе во масло!

²⁵Нека ти бидат обувките од железо и бронза, и мирот нека ти трае колку и животот!”

²⁶„Никој не е како Есуруновиот Бог: Кој се пронесува на помош по небесата и по облаците во Своето величество!

²⁷Вечниот Бог е твое засолниште, и под тебе се вечните мишки, ги гони непријателите пред тебе; Тој извикнува: ‘уништи!’

²⁸Израел живее во безопасност, а Јаковиот извор во земјата на житото и виното, каде небесата дождат со роса.

²⁹Блазе ти, Израелу! Кој народ Господ го заштитува како тебе? Тој е твој штит и твој славодобивачки меч, непријателите ќе ти се покорат, и ти ќе им газиш по високите места.”