Read Библија, Константинов Дела Ап. 23 Bible Online

Дела Ап. 23 - Библија, Константинов bible

Дела Ап. 23

¹А Павле погледна кон Синедрионот и рече: „Мажи браќа, јас живеев со наполно чиста совест пред Бога до овој ден.”

²Тогаш првосвештеникот Ананиј им нареди на оние, кои стоеја до него, да го удрат по устата.

³Тогаш Павле му рече: „Бог ќе те удри тебе, варосан ѕиду! И ти седиш за да ми судиш според Законот, а заповедаш да ме бијат против Законот!”

⁴А оние, кои стоеја наоколу рекоа: „Божјиот првосвештеник ли го хулиш?”

⁵И Павле рече: „Не знаев, браќа, дека е првосвештеник; зашто е напишано: „Не зборувај лошо за началникот на својот народ!”

⁶Бидејќи Павле знаеше дека едниот дел се садукеи, а другиот фарисеи, извика во Синедрионот: „Мажи браќа, јас сум фарисеј, син фарисеев; ме судат заради надежта во воскресението на мртвите.”

⁷И кога го рече тоа, настана расправа меѓу фарисеите и садукеите, и собирот се раздели;

⁸зашто садукеите велат дека нема воскресение, ни ангели, ни дух, а фарисеите ги признаваат и двете.

⁹Така настана голема врева. И некои книжевници од фарисејската странка станаа и се препираа, велејќи: „Не наоѓаме никакво зло во овој човек, и ако му зборувал дух или ангел, тогаш да не му се противиме на Бога.”

¹⁰И бидејќи расправата стана голема, заповедникот се исплаши да не го раскинат Павла, и заповеда на војската да слезе и да го грабне од нивна средина, и да го одведат во тврдината.

¹¹Идната ноќ Господ застана пред него и му рече: „Не бој се, Павле! Секако, како што сведочеше за Мене во Ерусалим, така треба да сведочиш и во Рим.”

¹²И кога се раздени Јудејците се собраа и се заколнаа, дека не ќе јадат ниту ќе пијат додека не го убијат Павла.

¹³Беа повеќе од четириесет, кои ја дадоа таа заклетва.

¹⁴Тие дојдоа при првосвештениците и старешините и им рекоа: „Се заколнавме со заклетва, дека нема да вкусиме ништо додека не го убиеме Павла.

¹⁵Затоа вие, сега, заедно со Синедрионот, поднесете му барање на заповедникот да го доведе долу при вас, како да сакате поточно да го испитате неговото дело; а ние сме готови да го убиеме пред да се приближи.”

¹⁶Но синот на Павловата сестра чу за заседата, дојде и влезе во тврдината и му јави на Павла.

¹⁷А Павле повика еден од стотниците и рече: „Одведи го момчево при заповедникот, зашто има да му соопшти нешто!”

¹⁸Стотникот го зеде и го одведе при заповедникот и рече: „Затвореникот Павле ме повика и ме замоли да го доведам при тебе ова момче, зашто има да ти каже нешто.”

¹⁹Тогаш заповедникот го зеде за рака и се повлече со него насамо и го праша: „Што има да ми соопштиш?”

²⁰А тој рече: „Јудејците се договорија да те замолат да го одведеш утре Павла долу, во Синедрионот, како да сакаат поточно да се распрашаат за него.

²¹Но немој да ги послушаш, зашто го дебнат повеќе од четириесет нивни луѓе, кои се заколнаа, да не јадат ниту да пијат додека не го убијат. И сега се подготвени, само го чекаат твоето ветување.”

²²Тогаш заповедникот го пушти момчето и му нареди: „Не кажувај никому, дека ми го јави ова.”

²³И повика двајца од стотниците и рече: „Пригответе двеста војници, седумдесет коњаници и двеста стрелци, за да тргнат за Ќесарија во третиот час на ноќта.

²⁴Пригответе и добиток, за да го качат Павла и да го одведат безбедно до управителот Феликс!”

²⁵И напиша писмо со следнава содржина:

²⁶”Клаудиј Лисиј до угледниот управител Феликс - поздрав!

²⁷Овој маж го фатија Јудејците и сакаа да го убијат; јас дојдов со војската и го извлеков, кога научив дека е Римјанин.

²⁸Сакајќи да ја научам причината за која го обвинуваат, го доведов долу во нивниот Синедрион.

²⁹И најдов дека го обвинуваат заради спорни прашања на нивниот Закон, но дека нема никаква вина, која заслужува смрт или окови.

³⁰А кога ме известија дека се подготвува напад против овој човек, веднаш го испратив при тебе и обвинителите ги упатив да кажат, пред тебе, што имаат против него. Биди здрав!”

³¹Тогаш војниците го зедоа Павла, според дадената им заповед, и го одведоа ноќе во Антипатрида;

³²а утреден ги оставија коњаниците да одат со него, а тие се вратија во тврдината.

³³А кога влегоа во Ќесарија, му го врачија писмото на управителот и му го претставија и Павла.

³⁴А кога го прочита писмото, го праша од која област е, и научи дека е од Киликија;

³⁵му рече: „Ќе те ислушам кога ќе дојдат и твоите обвинители. „ И заповеда да го чуваат во Иродовата преторија.